დამქროლა ქარმან სასტიკმან, თან წარმიტანა ყვავილი
მა−ცხოვ−ლე−ბე−ლი სი−ცო−ცხლის, სუნ−ნე−ლე−ბი−თა აღვ−სი−ლი.
ი−გი ნი−ა−დაგ ცი−ურ−თა ცვარ−თა−გან ი−ყო ნა−მი−ლი;
დრომ უ−ჟა−მურ−მან აწ ცრემ−ლით შეს−ვა−რა მი−სი ად−გი−ლი.
აწ−ცა თუ სად−მე ვი−ხი−ლავ მისს ფურ−ცელს, მის−სა და−ნაჭკ−ნობს,
მო−ძუ−ლე−ბუ−ლი სი−ცო−ცხლე მყის−ვე კვა−ლად−ცა და−მატკ−ბობს.
მაგ−რამ მსწრაფ−ლად−ვე გახ−შირდ−ნენ მწა−რე−ნი ჭირ−ნი გუ−ლი−სა,
რა ფიქრ−თა წარ−მო−უდ−გე−ბათ და−კარგ−ვა სი−ხა−რუ−ლი−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს სოციალური უნარების განვითარებაში
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს სოციალური უნარები, რათა მან თავი კომფორტულად იგრძნოს სოციალურ სიტუაციებში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ნამგალოხალხური |
 |
მოხუცებული ყმაწვილკაცსალექსანდრე ორბელიანი |
 |
მედღეხვალიესლია კობალაძე |
 |
კრუხინოდარ დუმბაძე |
 |
ზამთარილილი ნუცუბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩემო კარგო თეთრო ბატოელიზბარ გაბუნია |
 |
თვლა ისწავლანესტან კუპრავა |
 |
თინა, მურა და ფისომანანა კაკაჩია |
 |
წიგნით ფრენასოფო გასიტაშვილი |
 |
მარი ზღმარტლითნანა გასვიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
 |
მსუნაგი ბელის ამბავიმაია წიგნაძე |
|
ჯარისკაციზაქარია შერაზადაშვილი |
 |
მოვა… მაგრამ როდის?გალაკტიონ ტაბიძე |
|
ილაპარაკეთლილი ნუცუბიძე |
