ზვირ−თე−ბი მო−დუ−დუ−ნე−ბენ,
ჭა−ლე−ბი ბუჩქ−ნა−რე−ო−ბენ,
ხშირ−ნი ლა−მაზ−თა კი−დე−თა
მჩქეფ−რად მდი−ნა−რის ქსნი−სა−თა.
მიმქრ−ქა−ლე−ბუ−ლი მთო−ვა−რე მო−წყე−ნით ჰნა−თობს მუნ ქალ−სა;
მდი−ნა−რის პირ−ზედ ზის ი−გი, ხელ−თა ჩონ−გუ−რის მ−პყრო−ბე−ლი;
გიშ−რი−სა თმა−ნი ნა−შალ−ნი ჰშვე−ნი−ან სპე−ტაკს საც−მელ−სა,
და დამ−ღერს ი−გი საკვ−და−ვად, ცხა−რე−თა ცრემლ−თა მდე−ნე−ლი:
“ავ-ენანნო, ო−დეს დას−ცხრეთ,
მო−ას−ვე−ნოთ ეზ−დენ სუ−ლი?
რა გარ−გოთ, რომ შე−ი−შუ−რეთ
უ−ბი−წო−ო სიყ−ვა−რუ−ლი?”
“გუ−ლის-სწორო, ერ−თის ცი−ლით
აგ−რე რო−გორ შე−იც−ვა−ლე,
რო−მე ტრფო−ბა ჩვე−ნი ამ ხნით
მას აგ−რე მსწრაფლ ა−ნაც−ვა−ლე?”
“თუ ვერ მცნობ−დი, რად მე−ტყო−დი:
მე შე−ნი ვარ სა−უ−კუ−ნოდ?
სიყ−მაწ−ვი−ლეს რად მილ−ხენ−დი,
თუ მოჰკ−ლავ−დი ა−სე უდ−როდ?”
“რად შე−მი−პყარ მე გლახ გუ−ლი,
უ−მან−კო და უზ−რუნ−ვე−ლი?
რად და−მიჭკ−ნე მე ყვა−ვი−ლი
ყმაწ−ვი−ლო−ბის, ჯერ უშ−ლე−ლი?”
“ეს ნუ−გეშს მცემს, საყ−ვა−რე−ლო,
რო−მე ა−რის სხვა სო−ფე−ლი;
ო−დეს სცნა, რომ ვარ უბ−რა−ლო,
მო−ვედ, მო−ვედ, მუნ მო−გე−ლი!”
სდუმ−და - და მე−ცა ვი−ცა−ნი
ქე−თე−ვან ჰა−ე−რო−ვა−ნი,
ქე−თე−ვან, ნა−ქე−ბი გუ−ლით,
ნა−ქე−ბი მშვე−ნი−ე−რე−ბით!
ნე−ტა რა ქარ−მან და−აზ−რო მი−სის სი−ცო−ცხლის ყვა−ვი−ლი?
მეც ა−მა−ტი−რა მის მხვედრ−მან, მაგ−რამ ვერ ვე−ცი ნუ−გე−ში:
ქე−თე−ვან შუ−ა ქსან−ში−ა მა−რად შე−ერ−თო ღელ−ვი−ლი;
მხო−ლოდ ის−მო−და სა−ხე−ლი ამილბა−რისა ზვირ−თებ−ში!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ყოველდღე ეთამაშეთ ბავშვებს, თუნდაც, ნახევარი საათის განმავლობაში, რადგან მათთვის აუცილებელია სისტემატიურად გრძნობდნენ როგორც დედის, ასევე, მამის ყურადღებას. შეეცადეთ გაამხიარულოთ ბავშვები და თავადაც გამხიარულდეთ. შეიძლება ყოველთვის არ იყოთ კომფორტულად, ვერ მართოთ ბავშვები, გაბრაზდეთ ან იმედგაცრუება იგრძნოთ, თუმცა, გახსოვდეთ, რომ თქვენი შვილებისათვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანები ხართ და ყველაზე დიდ გავლენას მათ ქცევაზე, აზრებსა და ემოციებზე სწორედ თქვენ ახდენთ.
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
ვისწავლოთ ანგარიშიგივი ჭიჭინაძე |
|
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
|
თოჯინების თეატრშიჯანსუღ ნიქაბაძე |
|
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
|
ომი საქართველოს თავად-აზნაურ-გლეხთა პირისპირ დაღისტნისა და ჩეჩნელთა, წელსა 1844-სნიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
შენნი დალალნი ყრილობენ გველადნიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
შავი ზღვალელა ცუცქირიძე |
|
გაზაფხულის მაყრებიაკაკი წერეთელი |
|
ავადმყოფიაკაკი წერეთელი |
|
ბაყაყებიინგა ქორდელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
პირველი მაისიდავით მაჩაბელი |
|
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
|
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
|
სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაშიგალაკტიონ ტაბიძე |
ზოგადი ინფორმაცია
სასწავლო ცენტრი
ბავშვის სახელები
საბავშვო ლექსები
საინტერესო