ჩვენ, პოეტები საქართველოსი
და მო−ლო−დი−ნი და−რე−კავს ჩუ−მი,
რომ ა−რა−ერ−თხელ ა−გუ−გუნ−დე−ბა
დე−და−მი−წა−ზე კი−დევ სა−მუ−მი.
აჰ, ქი−მი−უ−რი ო−მე−ბის წყე−ბა
სო−ფელ−ში, მინდვ−რად, ქა−ლაქ−ში, ტყე−ში.
ა−ხა−ლი ლპო−ბა ჰო−სი−ტა−ლე−ბის,
ა−ხა−ლი ცრემ−ლის ღვა−რი და თქე−ში.
იქ, ტრან−შე−ე−ბის ლა−ბი−რინ−ტებ−ში,
ნუ გა−გი−ტა−ცებს ძვე−ლი წუ−ხი−ლი...
ხე−ვი−დან ხევ−ზე ი−კივ−ლებს მე−ხი,
ხე−ვი−დან ხევ−ზე წა−ვა ქუ−ხი−ლი,
და გი−გან−ტუ−რი მუხ−ლუ−ხო - ტან−კი,
შე−უ−წყვე−ტე−ლი ტყვი−ის ფან−ტე−ლი,
პრო−ჟექ−ტო−რებ−მა ა−ერ−ში იგრძ−ნეს
ა−ე−რო−ე−ბის კო−რი−ან−ტე−ლი.
წა−მო−ვა მღვრი−ე ცე−ცხლის ნი−აღვ−რად
ას−სან−ტი−მეტ−რის მკაც−რი სა−ხე−ლი,
ხე−ვი−დან ხევ−ზე გა−დიგ−რი−ა−ლებს
ხე−ვი−დან ხე−ვის გა−მო−ძა−ხი−ლი.
გა−აფთ−რე−ბუ−ლი ო−მის გე−ნი−ა,
ძვე−ლი ჟან−გი−ვით ყვი−თე−ლი ფე−რის,
გა−დე−ფა−რე−ბა მე−წა−მულ ზე−ცას,
რომ მო−ი−ტა−ნოს დღე მწა−რე წე−რის.
იქ−ნებ მოს−წყინ−დეს ერთ−სა−ხე−ო−ბა
აღ−მო−სავ−ლე−თის დღე−ე−ბის თბი−ლის,
გა−მო−ანგ−რი−ოს მტკვა−რის ხე−ო−ბა
და ა−საკ−ლე−ბად მო−ად−გეს თბი−ლისს.
ვართ პო−ე−ტე−ბი სა−ქართ−ვე−ლო−სი,
რო−მელ−თაც გვახ−სოვს დღე უ−ა−რე−სი.
ჩვენ ეხ−ლავ ვი−ცით, სად დად−გე−ბი−ან
კლო−დე−ლი, ჟამ−მი, სიუ−ა−რე−სი...
დავდ−გეთ იქ სა−დაც ქა−რიშ−ხა−ლი−ა
და სისხ−ლი−ა−ნი დგას ან−გე−ლო−სი,
ა−ხალ გრი−გა−ლებს ვწი−რავთ სი−ცო−ცხლეს
ჩვენ, პო−ე−ტე−ბი სა−ქართ−ვე−ლო−სი!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეაქეთ პროგრესი და არა მხოლოდ სრულყოფილება
შეაქეთ ბავშვი პროგრესისთვის, რომელსაც ის აჩვენებს, მაშინაც კი, თუ ის ჯერ კიდევ არ ასრულებს ყველაფერს სრულყოფილად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
თოჯინების თეატრშიჯანსუღ ნიქაბაძე |
 |
დათუნია დრუნჩაგივი ჭიჭინაძე |
 |
ჩემო თავო, ბედი არ გიწერიააკაკი წერეთელი |
|
ფალავნებიირაკლი გოგოლაური |
 |
სპილომანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
სატრფოსაკაკი წერეთელი |
 |
ანაომაყვალა მრევლიშვილი |
 |
მზის ჩასვლის მერეანზორ აბულაშვილი |
|
ყიყლიყომაყვალა მრევლიშვილი |
 |
თოვლის ბაბუაცირა ტურაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ნანაილია ჭავჭავაძე |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
|
ბელი და სანდლებიმანანა ტონია |
 |
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
