ჩვენ, პოეტები საქართველოსი
და მო−ლო−დი−ნი და−რე−კავს ჩუ−მი,
რომ ა−რა−ერ−თხელ ა−გუ−გუნ−დე−ბა
დე−და−მი−წა−ზე კი−დევ სა−მუ−მი.
აჰ, ქი−მი−უ−რი ო−მე−ბის წყე−ბა
სო−ფელ−ში, მინდვ−რად, ქა−ლაქ−ში, ტყე−ში.
ა−ხა−ლი ლპო−ბა ჰო−სი−ტა−ლე−ბის,
ა−ხა−ლი ცრემ−ლის ღვა−რი და თქე−ში.
იქ, ტრან−შე−ე−ბის ლა−ბი−რინ−ტებ−ში,
ნუ გა−გი−ტა−ცებს ძვე−ლი წუ−ხი−ლი...
ხე−ვი−დან ხევ−ზე ი−კივ−ლებს მე−ხი,
ხე−ვი−დან ხევ−ზე წა−ვა ქუ−ხი−ლი,
და გი−გან−ტუ−რი მუხ−ლუ−ხო - ტან−კი,
შე−უ−წყვე−ტე−ლი ტყვი−ის ფან−ტე−ლი,
პრო−ჟექ−ტო−რებ−მა ა−ერ−ში იგრძ−ნეს
ა−ე−რო−ე−ბის კო−რი−ან−ტე−ლი.
წა−მო−ვა მღვრი−ე ცე−ცხლის ნი−აღვ−რად
ას−სან−ტი−მეტ−რის მკაც−რი სა−ხე−ლი,
ხე−ვი−დან ხევ−ზე გა−დიგ−რი−ა−ლებს
ხე−ვი−დან ხე−ვის გა−მო−ძა−ხი−ლი.
გა−აფთ−რე−ბუ−ლი ო−მის გე−ნი−ა,
ძვე−ლი ჟან−გი−ვით ყვი−თე−ლი ფე−რის,
გა−დე−ფა−რე−ბა მე−წა−მულ ზე−ცას,
რომ მო−ი−ტა−ნოს დღე მწა−რე წე−რის.
იქ−ნებ მოს−წყინ−დეს ერთ−სა−ხე−ო−ბა
აღ−მო−სავ−ლე−თის დღე−ე−ბის თბი−ლის,
გა−მო−ანგ−რი−ოს მტკვა−რის ხე−ო−ბა
და ა−საკ−ლე−ბად მო−ად−გეს თბი−ლისს.
ვართ პო−ე−ტე−ბი სა−ქართ−ვე−ლო−სი,
რო−მელ−თაც გვახ−სოვს დღე უ−ა−რე−სი.
ჩვენ ეხ−ლავ ვი−ცით, სად დად−გე−ბი−ან
კლო−დე−ლი, ჟამ−მი, სიუ−ა−რე−სი...
დავდ−გეთ იქ სა−დაც ქა−რიშ−ხა−ლი−ა
და სისხ−ლი−ა−ნი დგას ან−გე−ლო−სი,
ა−ხალ გრი−გა−ლებს ვწი−რავთ სი−ცო−ცხლეს
ჩვენ, პო−ე−ტე−ბი სა−ქართ−ვე−ლო−სი!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აუხსენით ბავშვს, რომ არ უნდა გააღოს კარი უცხოებისთვის და არ უნდა მისცეს უცხოებს ინფორმაცია სახლის შესახებ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მივარდნილი აივანიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
თოჯინების თეატრშიჯანსუღ ნიქაბაძე |
 |
ქეთევანნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ქუთაისიაკაკი წერეთელი |
|
ქალაქისაკენგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ნაპოლეონნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
სპლიყვს ამოჭრა ეშვებმანუნუ ჯანელიძე |
 |
ვაშლებინესტან კუპრავა |
 |
ყინულიდუტუ მეგრელი |
 |
Ჩემი ბებონინია კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
ბაკურიანიმანანა ტონია |
 |
მუშაილია ჭავჭავაძე |
 |
რუსთაველ!ალექსანდრე ორბელიანი |
|
მშობლიურო ჩემო მიწავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
