სიცოცხლემ შხამი მასმია
მე კა−ხურ ღვი−ნოდ შა−ვირ−გე:
შავს−ვი და არც მო−ვე−რი−დე,
თუმც მის სიმ−წა−რე გა−ვი−გე.
ვი−ცო−დი, ეს იქ−ნე−ბო−და:
ეკ−ლის ლო−გი−ნიც და−ვი−გე.
ვწე−ვარ და მძი−ნავ ტკბი−ლა−და, _
ა−ი, ბი−ჭო−ბაც ეს ა−რი!
მაღ−ლი−დან შა−ვი ღრუ−ბე−ლი
თავს დამ−წო−ლი−ა მჭეხა−რი.
რა−ცა სწა−დი−ან, ი−სა ქმნას,
მეს−რო−ლოს მე−ხი მედგა−რი.
მე ვარ და არ შა−ვუდრ−კე−ბი,
გა−კა−ჟე−ბუ−ლი მხედა−რი.
ჯერ ა−სე ყოფ−ნა ვარ−ჩი−ე,
ნუ−კი გგო−ნი−ვართ ცხედა−რი.
გულ−ში ცო−ცხა−ლი გრძნო−ბა მაქვს,
მოუსვენა−რი, მყეფა−რი.
ჩემს თვა−ლებს ვე−ღარ ა−ში−ნებს
ცრემ−ლი და სისხ−ლი მჩქეფა−რი,
არც საკუთა−რი, არც სხვი−სა,
ჩვე−ნი ტყე-ველის მღება−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ეცადეთ უარი თქვათ ოფისში დამატებით დავალებებზე ან ბავშვის სკოლაში მოხალისეობაზე. არასდროს ინანებთ შვილთან უფრო მეტი დროის გატარებას.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ნუმცა მსმენია სიკვდილივაჟა–ფშაველა |
 |
მაგრამ მე რა ვქნაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ოღონდ შენ გამიღიმელილი ნუცუბიძე |
 |
ანა-გოგოს წერილითამარ ფხაკაძე |
 |
შემოდგომაშიო მღვიმელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნუშის ხელუარა ჭანტურია |
 |
ხუთი თითი - მუჭაიოსებ ციცქიშვილი |
 |
საშობაო მილოცვაანი კაპანაძე |
 |
გაზაფხულინინო სტურუა |
 |
დალოცვაფატმან ბოჭორიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ბატკანილუარა ჭანტურია |
 |
განთიადიაკაკი წერეთელი |
 |
სოფიოს ზღარბებიმანანა ტონია |
 |
ალაზანსილია ჭავჭავაძე |
|
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
