როს ვუკვირდები თავის თავს…
და არ ვემ−დუ−რი მე−ტა−და:
მადლს დავთვ−ლი ა−თა−სო−ბი−თა,
ცოდ−ვა სამ რჩე−ბა კენ−ტა−და,
მხრე−ბი მესხ−მე−ბა, ვიზრ−დე−ბი,
ცად ვი−წევ ა−საფ−რე−ნა−და;
გაჩნ−დე−ბა სით−ღაც ნა−თე−ლი,
გულს ჩა−მიდ−გე−ბა სვე−ტა−და;
ზღვავ−დე−ბა მ−წყობ−რი სი−ტყვე−ბი
ქა−ღალდ−ზე და−სა−ბღერ−ტა−და;
მითრ−თი−ან გუ−ლის სი−მე−ბი
სი−ა−მოვ−ნე−ბის ღმერ−თა−და.
ა−რა ვსთქვა, არ შე−მიძ−ლი−ან,
მო−ნა ვარ მა−შინ ჩან−გი−სა;
ნაც−ნობ−ნი მე−უბ−ნე−ბი−ან:
“ჭი−რი−მე შე−ნის ჰანგისა!”
თა−ვა−დაც მომ−წონს: სა−ა−მოდ,
ხმა მ−წყობ−რად ადის-დადისა;
ჰქუხს ჩან−გი, ა−ღარ ის−ვე−ნებს,
მეც მხო−ლოდ მღე−რა მწა−დი−სა;
იშ−ლე−ბა, მღე−რაში დნე−ბა
ბუ−დე ყვე−ლა სხვა დარ−დი−სა.
ზღვად ვცუ−რავ ნე−ტა−რე−ბი−სა,
წვე−რი ხელ−თა მაქვს კალ−თი−სა,
უფ−ლის და მის−თა მსა−ხურ−თა
ლოცვა-კურთხევა მამ−დი−სა;
კალ−თა−ში ვარ−დი მეშ−ლე−ბა,
თავ−ზე მა−ნა−ნა დამ−დი−სა.
მად−ლო−ბე−ლი ვარ მშობ−ლი−სა,
ჩე−მის გა−ჩე−ნის, გაზრ−დი−სა.
და თუ ცოდ−ვე−ბი მომ−ჭარბ−და,
სდუმს ჩან−გი, გუ−ლი ბნე−ლი−ა,
ვცდი−ლობ, რომ ლა−ღად ვიმ−ღე−რო,
სი−ტყვა გავ−ლე−სო ცხე−ლი−ა;
ა−მა−ოდ ვტან−ჯავ თა−ვის თავს…
ვამ−ხელ და გა−სამ−ხე−ლი−ა:
ი−გივ მარჯ−ვე−ნა და კა−ცი,
ი−გივ კა−ლა−მი მჭრე−ლი−ა
დაჩ−ლუნ−გე−ბუ−ლა, დამდგა−რა,
შე−მოჰხ−ვე−ვი−ა გვე−ლი−ა.
ჯო−ჯო−ხეთ−ში ვარ, ვიწ−ვე−ბი,
გა−ჩე−ნის დღე−სა ვ−წყევ−ლი−ა.
ა−სე ყო−ფი−ლა, მგო−სან−სა
თუ მად−ლი გა−მო−ე−ლი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - სინათლის თაობა
უცნაურია,მაგრამ ვფიქრობ, ძირითადი მიზეზი, რის გამოც ვერ ვახერხებთ თანამედროვე თაობის გაგებას - ენერგიის ნაკლებობაა. ახალი თაობა ენერგეტიკულად იმდენად მაღალ სიხშ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ერთგულებამაია მიქაია |
 |
ფისო და ლისიამანანა ტონია |
 |
გილოცავ!მუხრან მაჭავარიანი |
 |
საყვარელო მამულო!ლილი ნუცუბიძე |
 |
ციკოს თოვლის პაპავასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
ვიდრე დედა გყავსლილი ნუცუბიძე |
 |
ჩემი ცელქი ფისოელიზბარ გაბუნია |
 |
როს ბედნიერ ვარ შენთან ყოფნითანიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ბებოს ლხინიმარიამ წიკლაური |
 |
მზეო, ამოდი, ამოდი!ხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ხმა კატამონთანირაკლი აბაშიძე |
|
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
 |
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
|
მხიარული ზღაპარი ნოტებზემანანა ტონია |
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
