როს ვუკვირდები თავის თავს…
და არ ვემ−დუ−რი მე−ტა−და:
მადლს დავთვ−ლი ა−თა−სო−ბი−თა,
ცოდ−ვა სამ რჩე−ბა კენ−ტა−და,
მხრე−ბი მესხ−მე−ბა, ვიზრ−დე−ბი,
ცად ვი−წევ ა−საფ−რე−ნა−და;
გაჩნ−დე−ბა სით−ღაც ნა−თე−ლი,
გულს ჩა−მიდ−გე−ბა სვე−ტა−და;
ზღვავ−დე−ბა მ−წყობ−რი სი−ტყვე−ბი
ქა−ღალდ−ზე და−სა−ბღერ−ტა−და;
მითრ−თი−ან გუ−ლის სი−მე−ბი
სი−ა−მოვ−ნე−ბის ღმერ−თა−და.
ა−რა ვსთქვა, არ შე−მიძ−ლი−ან,
მო−ნა ვარ მა−შინ ჩან−გი−სა;
ნაც−ნობ−ნი მე−უბ−ნე−ბი−ან:
“ჭი−რი−მე შე−ნის ჰანგისა!”
თა−ვა−დაც მომ−წონს: სა−ა−მოდ,
ხმა მ−წყობ−რად ადის-დადისა;
ჰქუხს ჩან−გი, ა−ღარ ის−ვე−ნებს,
მეც მხო−ლოდ მღე−რა მწა−დი−სა;
იშ−ლე−ბა, მღე−რაში დნე−ბა
ბუ−დე ყვე−ლა სხვა დარ−დი−სა.
ზღვად ვცუ−რავ ნე−ტა−რე−ბი−სა,
წვე−რი ხელ−თა მაქვს კალ−თი−სა,
უფ−ლის და მის−თა მსა−ხურ−თა
ლოცვა-კურთხევა მამ−დი−სა;
კალ−თა−ში ვარ−დი მეშ−ლე−ბა,
თავ−ზე მა−ნა−ნა დამ−დი−სა.
მად−ლო−ბე−ლი ვარ მშობ−ლი−სა,
ჩე−მის გა−ჩე−ნის, გაზრ−დი−სა.
და თუ ცოდ−ვე−ბი მომ−ჭარბ−და,
სდუმს ჩან−გი, გუ−ლი ბნე−ლი−ა,
ვცდი−ლობ, რომ ლა−ღად ვიმ−ღე−რო,
სი−ტყვა გავ−ლე−სო ცხე−ლი−ა;
ა−მა−ოდ ვტან−ჯავ თა−ვის თავს…
ვამ−ხელ და გა−სამ−ხე−ლი−ა:
ი−გივ მარჯ−ვე−ნა და კა−ცი,
ი−გივ კა−ლა−მი მჭრე−ლი−ა
დაჩ−ლუნ−გე−ბუ−ლა, დამდგა−რა,
შე−მოჰხ−ვე−ვი−ა გვე−ლი−ა.
ჯო−ჯო−ხეთ−ში ვარ, ვიწ−ვე−ბი,
გა−ჩე−ნის დღე−სა ვ−წყევ−ლი−ა.
ა−სე ყო−ფი−ლა, მგო−სან−სა
თუ მად−ლი გა−მო−ე−ლი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
იმის ნაცვლად, რომ უბრალოდ თქვათ „შენ შესანიშნავი ხარ“, ეცადეთ იყოთ კონკრეტული იმის შესახებ, თუ რა გააკეთა თქვენმა შვილმა და რატომ იმსახურებს დადებით გამოხმაურებას. თქვენ შეიძლება თქვათ: „ვაფასებ იმას, რომ ორცხობილას სათხოვნელად მოხვედი და მელოდებოდი მანამ, სანამ ტელეფონზე საუბარს არ დავასრულებდი“.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
 |
ციკოს თოვლის პაპავასილ გულეური |
 |
დღეობა აქვს მაჩვსნინო მზესელი |
 |
მიყვარს ყაბახის არემარე, თვალად საამონიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ფუტკარიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (კენგურუმ თავის შვილები სწრაფად ჩაისვა ჩანთაში)ქეთევან კვიტატიანი |
|
გულის პასუხიაკაკი წერეთელი |
|
მემღერება და ვიმღერივაჟა–ფშაველა |
 |
ცელქებიშიო მღვიმელი |
 |
ბოშა ქალიანა კალანდაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მელაკუდა სასამართლოზეელიზბარ გაბუნია |
 |
რთველიმანანა ტონია |
|
ციცინათელააკაკი წერეთელი |
|
დაგვიანებული პასუხი აკაკისვაჟა–ფშაველა |
