ვიცანი, ღმერთო, სამყარო
ეს შე−ნი და−ნა−ბა−დე−ბი, -
ი−მი−სი ავლა-დიდება
და შიგ საგ−ძა−ლი ნა−დე−ბი;
მბო−ჭავს, არ მა−თა−ვი−სუფ−ლებს
გარს შე−მორ−ტყმუ−ლი ბარ−დე−ბი;
დღეს გულ−სა−ცა სწვავს, კუჭ−სა−ცა
გუ−შინ ნა−ჭა−მი ქა−დე−ბი.
რად გვინ−და, ნე−ტავ, სი−ცო−ცხლე,
ეს ა−მო−დე−ნა ამ−ბე−ბი,
თავ−ში სი−ცი−ლი, მოლ−ხე−ნა,
ბო−ლოს - ვა−ი და დარ−დე−ბი!
გან−გე−ბის სა−თა−მა−შო−და,
გა−სარ−თო−ბად ვართ გამხდ−რე−ბი;
ერ−თი−ა, თუნ−და ჩვენ ვიყვ−ნეთ
და თუნ−და მინდვ−რის თაგ−ვე−ბი:
გა−ვე−რან−დე−ბა ერ−თხე−ლაც
ტურ−ფად შემ−კუ−ლი ბა−ღე−ბი,
ჩა−მო−ინგ−რე−ვა დარ−ბა−ზი
და სრა-სახლების თა−ღე−ბი;
ცრემლს და−უ−წყე−ბენ ფრქვე−ვა−სა
დღეს მოლ−ხი−ნა−რი ბალ−ღე−ბი.
ა−მას ბჭობს, ვისც ა−ბა−რი−ა
გან−გე−ბის ბჭე−თა სა−ღე−ბი.
ა−სე−ა, ვი−ცით კარ−გა−და,
ამ წუ−თი−სოფ−ლის თვი−სე−ბა,
ვე−რა−ფერს ვი−ზამთ ო−მი−თა,
ა−რას გვიშ−ვე−ლის გი−ნე−ბა,
ქრთა−მი და ხვეწნა-მუდარა,
ხმალ-ზარბაზნების ღი−რე−ბა,
დი−დი ჭკვა, გა−მოც−დი−ლე−ბა,
ქვე−ლო−ბის გა−მო−ჩი−ნე−ბა.
გან−გე−ბის გა−სარ−თობ−ნი ვართ
ჩვე−ნის ჭი−რით და ლხი−ნი−თა,
ა−მის მეტს ვერ თუ შესძ−ლებ−და,
ღმერთ−მა ი−ნე−ბა ი−მი−თა -
დაგვ−ღა−ლოს, ოფ−ლი გვა−დი−ნოს,
მე−რე გაგ−ვაძ−ღოს ძი−ლი−თა,
რომ ბო−ლოს სიტკ−ბო ვი−გე−მოთ
გამსჭ−ვა−ლუ−ლებ−მა ჭი−რითა.
ალ−ბათ, ა−სე სჯობს, ჩვენ ვცდე−ბით,
ვერ ვსა−ზღვრავთ ჩვე−ნის ტვი−ნი−თა
ი−მას, რაც წარ−მოს−დინ−დე−ბა
სიწ−მინ−დის ჭურჭ−ლის პი−რი−თა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სკოლამდელი აღზრდის მასწავლებლები განუწყვეტლივ იმეორებენ იმას, რომ დღეს ბავშვებს ნაკლებად აქვთ წარმოსახვის უნარი თამაშის დროს, ვიდრე ეს ერთი ან ორი ათეული წლის წინანდელ ბავშვებს ჰქონდათ. „უმეტესობა მათი ქმედებებისა ზედამხედველობის ქვეშ ხორციელდება“, ამბობს ჰეინსი. გამოსავალი: თქვი: „წადი, ითამაშე“. ვალდებული არ ხართ უზრუნველყოთ თქვენი შვილის ბედნიერება 24/7-ზე. აცადეთ, ცოტა მოიწყინოს. თუმცა, დარწმუნდით, რომ გასართობად გარკვეული ნივთები აქვს.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ფალავნებიირაკლი გოგოლაური |
 |
ჩურჩხელების ჩხუბიიროდიონ ევდოშვილი |
 |
დედაენალილი ნუცუბიძე |
 |
სპილომანანა ტონია |
 |
მერანინიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩემს ცელქებსშიო მღვიმელი |
 |
წერილინინია კაპანაძე |
 |
ღიმილილუარა ჭანტურია |
 |
ვაზი გვიხმობსნესტან კუპრავა |
 |
ცნობისმოყვარე ცუგრიანანა სამხარაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ტყუილების წვიმაგივი ჭიჭინაძე |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
 |
მუშაილია ჭავჭავაძე |
 |
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
 |
ინტერნაციონალიაკაკი წერეთელი |
