ვიცანი, ღმერთო, სამყარო
ეს შე−ნი და−ნა−ბა−დე−ბი, -
ი−მი−სი ავლა-დიდება
და შიგ საგ−ძა−ლი ნა−დე−ბი;
მბო−ჭავს, არ მა−თა−ვი−სუფ−ლებს
გარს შე−მორ−ტყმუ−ლი ბარ−დე−ბი;
დღეს გულ−სა−ცა სწვავს, კუჭ−სა−ცა
გუ−შინ ნა−ჭა−მი ქა−დე−ბი.
რად გვინ−და, ნე−ტავ, სი−ცო−ცხლე,
ეს ა−მო−დე−ნა ამ−ბე−ბი,
თავ−ში სი−ცი−ლი, მოლ−ხე−ნა,
ბო−ლოს - ვა−ი და დარ−დე−ბი!
გან−გე−ბის სა−თა−მა−შო−და,
გა−სარ−თო−ბად ვართ გამხდ−რე−ბი;
ერ−თი−ა, თუნ−და ჩვენ ვიყვ−ნეთ
და თუნ−და მინდვ−რის თაგ−ვე−ბი:
გა−ვე−რან−დე−ბა ერ−თხე−ლაც
ტურ−ფად შემ−კუ−ლი ბა−ღე−ბი,
ჩა−მო−ინგ−რე−ვა დარ−ბა−ზი
და სრა-სახლების თა−ღე−ბი;
ცრემლს და−უ−წყე−ბენ ფრქვე−ვა−სა
დღეს მოლ−ხი−ნა−რი ბალ−ღე−ბი.
ა−მას ბჭობს, ვისც ა−ბა−რი−ა
გან−გე−ბის ბჭე−თა სა−ღე−ბი.
ა−სე−ა, ვი−ცით კარ−გა−და,
ამ წუ−თი−სოფ−ლის თვი−სე−ბა,
ვე−რა−ფერს ვი−ზამთ ო−მი−თა,
ა−რას გვიშ−ვე−ლის გი−ნე−ბა,
ქრთა−მი და ხვეწნა-მუდარა,
ხმალ-ზარბაზნების ღი−რე−ბა,
დი−დი ჭკვა, გა−მოც−დი−ლე−ბა,
ქვე−ლო−ბის გა−მო−ჩი−ნე−ბა.
გან−გე−ბის გა−სარ−თობ−ნი ვართ
ჩვე−ნის ჭი−რით და ლხი−ნი−თა,
ა−მის მეტს ვერ თუ შესძ−ლებ−და,
ღმერთ−მა ი−ნე−ბა ი−მი−თა -
დაგვ−ღა−ლოს, ოფ−ლი გვა−დი−ნოს,
მე−რე გაგ−ვაძ−ღოს ძი−ლი−თა,
რომ ბო−ლოს სიტკ−ბო ვი−გე−მოთ
გამსჭ−ვა−ლუ−ლებ−მა ჭი−რითა.
ალ−ბათ, ა−სე სჯობს, ჩვენ ვცდე−ბით,
ვერ ვსა−ზღვრავთ ჩვე−ნის ტვი−ნი−თა
ი−მას, რაც წარ−მოს−დინ−დე−ბა
სიწ−მინ−დის ჭურჭ−ლის პი−რი−თა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ვაჟა–ფშაველას სხვა ლექსები:
მოლოდინი |
ბუნების გლოვა |
მემღერება და ვიმღერი |
ქეიფი |
გაზაფხული |
შეაქეთ მეგობრების ურთიერთდახმარება რთულ სიტუაციებში
შეაქეთ ბავშვი, როდესაც ის და მისი მეგობრები ერთმანეთს ეხმარებიან რთულ სიტუაციებში და მხარს უჭერენ ერთმანეთს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩვენ, პოეტები საქართველოსიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დედაენალილი ნუცუბიძე |
 |
დედის სიმღერააკაკი წერეთელი |
 |
ირაკლი მეფის ქებაბესიკი |
 |
ომი საქართველოს თავად-აზნაურ-გლეხთა პირისპირ დაღისტნისა და ჩეჩნელთა, წელსა 1844-სნიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საქართველომუხრან მაჭავარიანი |
 |
ელენე და პეპელამაია წიგნაძე |
 |
მზე და მზესუმზირანესტან კუპრავა |
 |
საახალწლო კარნავალიმაია კარსელი |
 |
პეპელალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ამირანივაჟა–ფშაველა |
|
სიმღერავაჟა–ფშაველა |
|
ამბავს ავწერ ადრინდელსაბესიკი |
|
ბაკურივაჟა–ფშაველა |
|
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
