ნუმცა მსმენია სიკვდილი
და ნუმც მი−ნა−ხავ ლო−მი−სა!
ნუმც მი−ნა−ხი−ა არ−წი−ვი,
შნო ა−ღარ ჰქონ−დეს ო−მი−სა!
ლომს ტახ−ტი უდ−გა მხე−ცებ−ში,
არ−წივს — ფრინ−ველ−თა შო−რი−სა.
რა ლა−მა−ზი−ა დი−ლი−თა,
მზე რომ სხივს მოჰ−ფენს გო−რი−სა!
ნუმც წა−უხ−დე−ბა მშრო−მელ−სა
წმინ−და ნაღ−ვა−წი შრო−მი−სა!
დამ−ლახვ−რე−ლი−ა გულ-მკერდის
ცხე−ლი ცრემ−ლე−ბი ობ−ლი−სა.
უ−ჩირ−ქო, მე−ტად წმინ−დაა
შვილ−ზე ტი−რი−ლი მშობ−ლი−სა,
ღვთი−ურს ხმა−სა ჰგავს, ვისც ძა−ლუძს
ხმე−ბის ა−კინძ−ვა მ−წყობ−რი−სა,
და გუ−ლის მკვლე−ლი სი−ტყვე−ბი
ენა-წყლიანის მთხრობ−ლი−სა.
ტურ−ფა−ა ა−ხალ−გაზრ−დო−ბა,
ზათ−ქი ვნე−ბა−თა თრთოლ−ვი−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დავით ცვარიანის ბლოგი - მე ვწმენდ!
ალბათ ბევრი ჩვენგანი შეწუხებულია ქალაქში, განსაკუთრებით ასფალტიან ზედაპირებზე ძაღლების მიერ დატოვებული სიურპრიზებით. თუმცა სიმართლე ისაა, რომ ეს არა ძაღლის, არა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ფშავლის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
ტყის მეგობარიმზია გოგნიაშვილი |
 |
ფისუნია კატა!ელიზბარ გაბუნია |
|
ისევ შენ, ისევ, ქალაოვაჟა–ფშაველა |
 |
ჩემი ციცუნიანიკოლოზ ჩაჩავა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბაჯბაჯა დათვილუარა ჭანტურია |
 |
მაჩვინოდარ დუმბაძე |
|
ლოთინოდარ დუმბაძე |
|
სხივი და წყაროლუარა ჭანტურია |
 |
ვასოს დაბადების დღელელა გაბური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ქართლოსდავით მაჩაბელი |
 |
ზებრას იუბილემაია წიგნაძე |
 |
დალი და მანანამანანა ტონია |
 |
ამირანიაკაკი წერეთელი |
|
სიმღერავაჟა–ფშაველა |
