ბედისადმი
შე−ნი ხა−ტი ვინ სა−ხოს,
ყოვლ ფე−რო−ბა−თა მო−ნა−ო?
ხელ-მწიფედ მზა ხარ,
მაგ−რამ ვერ−ვინ ვერ ნა−ხოს
შე−ნი სი−მართ−ლით მგო−ნა−ო!
ა−ნაზ−დი ხმა ხარ;
ვინც[ა] რა−მე გიზ−რა−ხოს,
მართ არ გაგყ−ვე−ბის ხსოვ−ნა−ო!
ხან ტკბილ[ი] ძმა ხარ:
ვინმც[ა] ეს−რეთ გი−ძა−ხოს,
მათ ცრემლ−თა ექმ−ნას ფო−ნა−ო!
ჰგავს სოფ−ლის პირ−სა,
ბე−დო და−უდგ−რო−მე−ლო,
სიმტ−კი−ცე შენ−გან ქმნი−ლი−სა!
ვინ გეტრ−ფის, ტირ−სა,
ქცე−ვა გა−ნუ−ზო−მე−ლო,
ნატვ−რა აქვს მას სიკვ−დი−ლი−სა!
ხან ქვე შლი ძირ−სა,
სი−მაღ−ლი−სა მდგო−მე−ლო,
გაქვს სიც−რუ−ე სირ−ბი−ლი−სა!
ხან დიდ ჰყოფ მცირ−სა,
რყე−ვა და−უშ−რო−მე−ლო,
ხარ სი−მართ−ლი−სა კო−ნა−ო!
უ−ცხო ხარ შო−ბით,
უღმრ−თოდ და−ნა−ბა−დე−ო;
ვით გენ−დო, ბე−დო, უბე−დო!
მე შე−ნის მკო−ბით,
საბრ−ხე გა−მი−ბა−დე−ო,
და შე−ვიქ−მენ უ−ი−მე−დო.
სურ−ვით და ძმო−ბით
ბევრ−ჯერ რა მი−ქა−დი−ო.
უ−სირ−ცხვი−ლოდ გარ−და−ხე−დო!
სრულ პატრონ-ყმობით
ერ−თად გა−მოგვ−ცა−დე−ო,
ვინ ვართ მოყ−მე და მხნო−ნა−ო!
აწ გი−ცანთ, გვე−ლო,
სა−მო−თხით გან−მა−ძე−ო,
შავბე−დო არ−სად ა−რა−ო!
ქვეყ−ნის შემძვ−რე−ლო,
ეშ−მა−თა მო−ბა−ძე−ო,
ხან ბნე−ლო, ხან სადა−რა−ო!
ი−დუ−მალ მჭრე−ლო,
სიდრ−კუ−ის მამა-ძეო,
დამდ−გო−მო უქ−მად ა−რა−ო!
გუ−ლებთ შემკვ−რე−ლო,
გამყ−რე−ლო, მო−მა−ძე−ო,
მლიქვ−ნე−ლო და ღადა−რა−ო!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აცადეთ ბავშვს დამოუკიდებლად მოქმედება
ბავშვი ვერ გახდება თვითკმარი, თუკი მის მაგივრად იმოქმედებთ. მინიშნება: დონა ჯოუნსი, სამხრეთ ორეგონის უნივერსიტეტის შნაიდერის ბავშვთა ცენტრის სკოლამდელი აღზრდის მასწავლებელი აშლანდში, ორეგონში საუბრობს ბავშვის სიამაყეზე: „როდესაც მინდა ბავშვებმა ჩაიცვან, მოიცვან ქურთუკები, დასხდნენ სკამებზე ჭამის დროს და ასე შემდეგ, მე მათ ვუსვამ ასეთ კითხვას: „გინდა რომ დაგეხმარო თუ შენ თვითონ შეგიძლია ამის გაკეთება?“ ეს სიტყვები მაგიურია“, - ამბობს ჯონსი. „ბავშვებს ყოველთვის სურთ დამოუკიდებლად მოქმედება“.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ორი დათვინინო მზესელი |
 |
გილოცავ!მუხრან მაჭავარიანი |
 |
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
 |
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩიტუნებილუარა ჭანტურია |
 |
მეხანძრეებინანა გასვიანი |
 |
ბუვასილ გულეური |
|
შემოდგომალუარა ჭანტურია |
 |
ფშაურიმურმან ლებანიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ბუნების გლოვავაჟა–ფშაველა |
 |
ბადი ბელიმანანა ტონია |
 |
ცრემლთა მდინარებესიკი |
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
|
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
