სვისადმი
მბრუ−ნა−ო დღე−ო!
უ−ნივ−თოს პი−რით გზათ გარ−დამხ−ვე−ო,
მხიბ−ლა−ო მწე−ო!
მიმ−დომ−თა შენ−თა ზე-აღმაზეო
და წამს და-ქვეო!
დიდგ−ვარ დიდ საქ−მეთ სხვებრ შე−მარ−ხე−ო,
ქვე დამ−ნარ−ცხე−ო!
ახ მე და ვახ მე.
თვალ−ნი გან−ვახ−მე
ცე−ცხლის ცრემ−ლი−თა!
რისხ−ვას მე−ქა−დი, -
დას−ჭერ ფო−ლა−დი
ტყვი−ის გრდემ−ლი−თა!
ო−დეს მიძღ−ვი ცად, მო−გაჭ−დობ ხელ−თა,
შთა−მაგ−დებ ხვრელ−თა!
აწ ა−ღარ გენ−დო, ვით მ−წყემ−სი მგელ−თა
ა−რა−ბი−ელ−თა?
ნუმ−ცა ვართ შენ−და თვე, კვი−რა, წელ−თა,
ნუმც წყალ−თა ხმელ−თა!
სვე, შენ−და შენ−თა ეგ−რე დამწვრ−თელ−თა
სარ−გა−ნი ხელ−თა!
ახ მე და ვახ მე!
თვალ−ნი გან−ვახ−მე
ცე−ცხლის ცრემ−ლი−თა!
რისხ−ვას მე−ქა−დი,
დას−ჭერ ფო−ლა−დი
ტყვი−ის გრდემ−ლი−თა!
შენს სა−ხეს ნა−ხეს წი−ნათ ბრძენთ მა−მათ,
ვი−თარ შვენ−და მათ:
ფა−სი−ცა დაგ−დევს; გთქვეს წა−მის წა−მად;
გვიჩ−ვე−ნებს გზა მათ.
ქურ−დო ვა−ჭა−რო! ერთს ყი−დი ა−მად,
არ ღირ−დეს დრა−მად!
ყან−დებრ გვა−გე−მებ, თუ გვნა−ხე ხა−მად,
ბო−ლოდ ხარ შხა−მად!
ახ მე და ვახ მე!
თვალ−ნი გან−ვახ−მე
ცე−ცხლის ცრემ−ლი−თა!
რისხ−ვას მე−ქა−დი, -
დას−ჭერ ფო−ლა−დი
ტყვი−ის გრდემ−ლი−თა!
შენ−სა ცას ას−ხენ ვარსკვ−ლავ−ნი შავ−ნი,
მით არ სჩან მავ−ნი!
შენს მზეს და მთვა−რეს აქ−ვან ი−გავ−ნი
ბნელთ მო−ბა−ძავ−ნი!
ა−მად დაგ−შორ−დი, არ მინ−დეს ზავ−ნი
შენ−გან სა−ცავ−ნი,
რო−მე მაქვს შენ−გან ზღვათ შე−სარ−თავ−ნი
ცრემლ−ნი ნარ−თავ−ნი!
ახ მე და ვახ მე!
თვალ−ნი გან−ვახ−მე
ცე−ცხლის ცრემ−ლი−თა!
რისხ−ვას მე−ქა−დი, -
დას−ჭერ ფო−ლა−დი
ტყვი−ის გრდემ−ლი−თა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ნუ ეცდებით ყველაფრის გამოსწორებას
მიეცით ბავშვებს საშუალება თავად მიიღონ გადაწყვეტილებები. როდესაც შეამჩნევთ ბავშვის გაღიზიანებას რაიმე საკითხისადმი, ნუ ეცდებით მაშინვე დახმარებას. ნება მიეცით თავად გადაჭრას პრობლემა.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მხედართა ძველი სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
რთველიმანანა ტონია |
 |
გოგჩაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
 |
მირიან ბატონიშვილსბესიკი |
|
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მივიჩქარით ვენახშინესტან კუპრავა |
 |
სილამაზენოდარ დუმბაძე |
 |
ციყვი და კატაელიზბარ გაბუნია |
 |
ზოოპარკშინინო სტურუა |
 |
პირის ბანაოთარ შალამბერიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
 |
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
 |
ჰიმნი ქართულ ანბანსგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ბუნების გლოვავაჟა–ფშაველა |
|
მშობლიურო ჩემო მიწავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
