სვისადმი
მბრუ−ნა−ო დღე−ო!
უ−ნივ−თოს პი−რით გზათ გარ−დამხ−ვე−ო,
მხიბ−ლა−ო მწე−ო!
მიმ−დომ−თა შენ−თა ზე-აღმაზეო
და წამს და-ქვეო!
დიდგ−ვარ დიდ საქ−მეთ სხვებრ შე−მარ−ხე−ო,
ქვე დამ−ნარ−ცხე−ო!
ახ მე და ვახ მე.
თვალ−ნი გან−ვახ−მე
ცე−ცხლის ცრემ−ლი−თა!
რისხ−ვას მე−ქა−დი, -
დას−ჭერ ფო−ლა−დი
ტყვი−ის გრდემ−ლი−თა!
ო−დეს მიძღ−ვი ცად, მო−გაჭ−დობ ხელ−თა,
შთა−მაგ−დებ ხვრელ−თა!
აწ ა−ღარ გენ−დო, ვით მ−წყემ−სი მგელ−თა
ა−რა−ბი−ელ−თა?
ნუმ−ცა ვართ შენ−და თვე, კვი−რა, წელ−თა,
ნუმც წყალ−თა ხმელ−თა!
სვე, შენ−და შენ−თა ეგ−რე დამწვრ−თელ−თა
სარ−გა−ნი ხელ−თა!
ახ მე და ვახ მე!
თვალ−ნი გან−ვახ−მე
ცე−ცხლის ცრემ−ლი−თა!
რისხ−ვას მე−ქა−დი,
დას−ჭერ ფო−ლა−დი
ტყვი−ის გრდემ−ლი−თა!
შენს სა−ხეს ნა−ხეს წი−ნათ ბრძენთ მა−მათ,
ვი−თარ შვენ−და მათ:
ფა−სი−ცა დაგ−დევს; გთქვეს წა−მის წა−მად;
გვიჩ−ვე−ნებს გზა მათ.
ქურ−დო ვა−ჭა−რო! ერთს ყი−დი ა−მად,
არ ღირ−დეს დრა−მად!
ყან−დებრ გვა−გე−მებ, თუ გვნა−ხე ხა−მად,
ბო−ლოდ ხარ შხა−მად!
ახ მე და ვახ მე!
თვალ−ნი გან−ვახ−მე
ცე−ცხლის ცრემ−ლი−თა!
რისხ−ვას მე−ქა−დი, -
დას−ჭერ ფო−ლა−დი
ტყვი−ის გრდემ−ლი−თა!
შენ−სა ცას ას−ხენ ვარსკვ−ლავ−ნი შავ−ნი,
მით არ სჩან მავ−ნი!
შენს მზეს და მთვა−რეს აქ−ვან ი−გავ−ნი
ბნელთ მო−ბა−ძავ−ნი!
ა−მად დაგ−შორ−დი, არ მინ−დეს ზავ−ნი
შენ−გან სა−ცავ−ნი,
რო−მე მაქვს შენ−გან ზღვათ შე−სარ−თავ−ნი
ცრემლ−ნი ნარ−თავ−ნი!
ახ მე და ვახ მე!
თვალ−ნი გან−ვახ−მე
ცე−ცხლის ცრემ−ლი−თა!
რისხ−ვას მე−ქა−დი, -
დას−ჭერ ფო−ლა−დი
ტყვი−ის გრდემ−ლი−თა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - სინათლის თაობა
უცნაურია,მაგრამ ვფიქრობ, ძირითადი მიზეზი, რის გამოც ვერ ვახერხებთ თანამედროვე თაობის გაგებას - ენერგიის ნაკლებობაა. ახალი თაობა ენერგეტიკულად იმდენად მაღალ სიხშ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დამნაშავე ბურთიმანანა ტონია |
 |
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
|
მწვერვალები ახალ მთებისგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ზამთარირაფიელ ერისთავი |
 |
ბოღჩებით და ყავარჯნებით...მურმან ლებანიძე |
 |
მამალიშიო მღვიმელი |
 |
გუთნის დედაილია ჭავჭავაძე |
 |
კესოს ლექსიმარიამ წიკლაური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
 |
ასპინძის ომზედბესიკი |
 |
ხარაბუზა და ფუტკარიაკაკი წერეთელი |
|
მშობლიურო ჩემო მიწავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
|
ქართული სტუმართ-მასპინძლობამანანა ტონია |
