ჰე, მამულო!
მა−რადყ−ვე−ლა ჩვენ−თა−გა−ნის ვა−ლი−ა.
სა−ნამ გმირ−მა შენთ−ვის სუ−ლი და−ლი−ა,
სთქვა: “სამ−შობ−ლო, უ−პირ−ვე−ლეს ყოვ−ლი−სა!”
არ−მო−ში−შარს ქა−რი−სა და თოვ−ლი−სა,
ყო−ველ ჩვენ−განს ურ−ყევ მოზ−ნად ექ−ნე−ბა
მხო−ლოდ შენთ−ვის თავ−და−დე−ბის შეგ−ნე−ბა:
მა−მულს გუ−ლი, უ−პირ−ვე−ლეს ყოვ−ლი−სა!
მზე−ჩაჰქ−რე−ბა ყვე−ლა სისხ−ლისმ−წოვ−ლი−სა,
მზე ა−მო−ვა ყვე−ლა და−ჩაგ−რუ−ლი−სა,
წამ−ლად იქ−ნას ყო−ველ დაჭ−რილ გუ−ლისა:
გა−მარჯ−ვე−ბა, უ−პირ−ვე−ლეს ყოვ−ლი−სა!
დე, ბრ−წყი−ნავ−დეს დრო−შად თვი−თე−უ−ლი−სა
სა−ქართ−ვე−ლოს მკერ−დი ორ−დე−ნო−სა−ნი,
მი−სი მი−წა, მი−სი მზე სხი−ვო−სა−ნი,
ის გვიყ−ვარ−დეს, უ−პირ−ვე−ლეს ყოვ−ლი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აუხსენით ბავშვს, როდის არის საჭირო ბოდიშის მოხდა და როგორ უნდა მოიხადოს ბოდიში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი ცელქი ფისოელიზბარ გაბუნია |
 |
მღერიან თუშის ბიჭებინოდარ დუმბაძე |
 |
მე პატარა ქართველი ვარდუტუ მეგრელი |
 |
მინდა რამ ვთქვააკაკი წერეთელი |
 |
*** (დედამ მითხრა რომ ბავშვები)ქეთევან კვიტატიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩემი ბაღიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ტყეშინესტან კუპრავა |
|
შემოდგომაიოსებ ციცქიშვილი |
 |
კაპიტანი თაგუნანუნუ ჯანელიძე |
 |
თოვლი მოსულაცირა ტურაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
თოვლის ბაბუადიანა ღვალაძე |
 |
მერანინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ბატკანილუარა ჭანტურია |
 |
გაზაფხულიმანანა ტონია |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
