ჰე, მამულო!
მა−რადყ−ვე−ლა ჩვენ−თა−გა−ნის ვა−ლი−ა.
სა−ნამ გმირ−მა შენთ−ვის სუ−ლი და−ლი−ა,
სთქვა: “სამ−შობ−ლო, უ−პირ−ვე−ლეს ყოვ−ლი−სა!”
არ−მო−ში−შარს ქა−რი−სა და თოვ−ლი−სა,
ყო−ველ ჩვენ−განს ურ−ყევ მოზ−ნად ექ−ნე−ბა
მხო−ლოდ შენთ−ვის თავ−და−დე−ბის შეგ−ნე−ბა:
მა−მულს გუ−ლი, უ−პირ−ვე−ლეს ყოვ−ლი−სა!
მზე−ჩაჰქ−რე−ბა ყვე−ლა სისხ−ლისმ−წოვ−ლი−სა,
მზე ა−მო−ვა ყვე−ლა და−ჩაგ−რუ−ლი−სა,
წამ−ლად იქ−ნას ყო−ველ დაჭ−რილ გუ−ლისა:
გა−მარჯ−ვე−ბა, უ−პირ−ვე−ლეს ყოვ−ლი−სა!
დე, ბრ−წყი−ნავ−დეს დრო−შად თვი−თე−უ−ლი−სა
სა−ქართ−ვე−ლოს მკერ−დი ორ−დე−ნო−სა−ნი,
მი−სი მი−წა, მი−სი მზე სხი−ვო−სა−ნი,
ის გვიყ−ვარ−დეს, უ−პირ−ვე−ლეს ყოვ−ლი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ნუ დანებდებით ბავშვის მოთხოვნებს ტანტრუმის დროს, რათა არ წაახალისოთ ასეთი ქცევა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სახლობანანოდარ დუმბაძე |
 |
დილა მშვიდობისამაყვალა მრევლიშვილი |
|
ნოდარიკოს სტუმარინოდარ დუმბაძე |
 |
ორი ვედრებადუტუ მეგრელი |
 |
ჩვენი მისამართიგიორგი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დღეგრძელობის წამალიმორის ფოცხიშვილი |
 |
ბებოს დალოცვაელიზბარ გაბუნია |
 |
როგორ დადგა შემოდგომა დათვიანის ტყეშინესტან კუპრავა |
 |
თუ მაინც უნდა ვინანოლილი ნუცუბიძე |
|
წუწუნანინო მზესელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სოფლისა წესი ასეავაჟა–ფშაველა |
 |
მზე-ჭაბუკ ორბელიანზედბესიკი |
 |
ერთგულებამაია მიქაია |
|
მთა და ბარივაჟა–ფშაველა |
 |
ციკოს თოვლის პაპავასილ გულეური |
