ეტრფის მთიებსა
ს−წყუ−რის გო−ნე−ბას სა−მა−რა−დოდ მი−სი სურ−ვი−ლი;
სუ−ლი რბის სწრა−ფით მის-კერძ სრბო−ლით, სევდალ-ჭურ−ვი−ლი;
თვალ−ნი ვე−რა სჭვრეტს; ხამს, დაბ−ნელ−დეს ბინდ-მობურ−ვი−ლი,
თუ და−ვა−ლე−ბულს გულ−სა შეხვ−დეს მი−სი წყურ−ვი−ლი!
სცვენ ჰინდ−თა ჯარ−ნი და−რაზ−მულ−ნი ბრო−ლი−სა ველ−სა,
მუ−ნიდ−გან ის−რის გამ−ტყორ−ცელ−ნი დაჰ−კო−დენ ხელ−სა;
ვარ−დი, ზამ−ბახ−თა შე−რე−უ−ლი, ნამ−სა სცვრის თხელ−სა;
სა−დაფ−ნი ძოწ−სა მო−უ−ზღუ−დავს გონება-ქველ−სა;
განვჰკრ−თი მჭვრე−ტე−ლი, თავ-რეტებად მინაწურ−ვი−ლი!
ტან-ნაკვეთ სრუ−ლო, ალ−ვად გუ−ლო, შაშპრა-სოსანო,
ნარდო-ზმირინო, ხმა-სირინო, ა−მოდ-ხმოსანო,
ზილფო-კასიავ, ნამკ-სასიავ-კინამოსანო,
დათხზულ-დალალო, ბროლ-და-ლალო უ−ფა−სო−სა−ნო,
შენ−სა ვერ მჭვრეტ−სა თვალ−თა სდი−ან ცრემლი-წურ−ვი−ლი!
მეყ−ნო−სა ო−დეს სურ−ნე−ლე−ბა თმი−სა შე−ნი−სა,
მყის−ვე გა−ცუდ−დეს მრავ−ლა−დო−ბა ჩე−მის სე−ნი−სა;
ა−მოდ და წყნა−რად სი−ტყვა მეს−მა მზი−სა ე−ნი−სა,
შევს−ვი შარ−ბა−თი ბა−გე−თა−გან არ საწყე−ნი−სა;
მისთ−ვის შე−მექმ−ნა გუ−ლი მუნ−ვე მინაშურ−ვი−ლი!
ჰე, გუ−ლო კრუ−ლო, ისარ-კრუ−ლო, ბედ−სა ხარ მწა−რეს!
გიხმს, თა−ვო ზღვა−თა შესართა−ვო, რბო−დე მისს ა−რეს!
ღა−რი−ბად ვლი−დე, კარ−თა სცვი−დე, თუ შეგიწყნა−რეს,
სა−და ჰინ−დო−თა ბნელ-ბინდოთა სათ−ნი შესა−რეს,
მო−ნებ−დე ხლე−ბით, მის−სა თნე−ბით, სტრფო−დე ურ−ვი−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ნება მიეცით თქვენს შვილს თავი გაართვას მარტივ პრობლემებს
არ დაეხმაროთ ბავშვს თუ დაინახავთ, რომ იგი ცდილობს ააწყოს სათამაშო ან გადმოიღოს წიგნი იმ თაროდან, რომელსაც პატარა ძალდატანებითაც შეუძლია მიწვდეს. „თუკი ბავშვი უსაფრთხო გარემოში ცდილობს დამოუკიდებლად მოქმედებას, ეცადეთ, არ ჩაერიოთ. ზუსტად ასეთი მომენტები აყალიბებს მას“ - ამბობს ზებუკერი. „ბუნებრივია, სრულყოფილება გსურთ, მაგრამ, ამგვარად ბავშვებს წარმატების მიღწევის შანსს ვუკარგავთ.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სხვაგან არ მეძიოთლილი ნუცუბიძე |
|
ხელოვნებაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
საუზმემაყვალა მრევლიშვილი |
 |
მელიების ქორწილინინო მზესელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თვითმცლელიმარი დიერა |
 |
ბაყაყების საუბარიტარიელ ჭანტურია |
 |
*** (დედამ მითხრა რომ ბავშვები)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
გულმავიწყი ბებიამანანა კაკაჩია |
|
ჰე, მამულო!გალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ციყვი და ხავსისქუდა კაცუნათამარ ფხაკაძე |
 |
დო, რე, მი, ფა, სოლ, ლა, სიგივი ჭიჭინაძე |
 |
ვინ რა ჰქნა?მანანა ტონია |
 |
1795 წლის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
 |
მარიამიინგა ქორდელი |
