ჰაერი ცივ-ნამიანი
ჩემთ−ვის აღარ-ა დღი−ა−ნი!
მას ვშო−რავ გულ-სევდი−ა−ნი,
ვის მო−ლოდ−ნა მაქვს გვი−ა−ნი!
ქუფრ-ხვევით, თვალ-ცრემლი−ა−ნი,
ა−ღა−რა სა−და ხმი−ა−ნი,
თავ-მოხრით ვნა−ხე ი−ა−ნი;
სხივ−ნი ჰკლე−ბო−დეს მზი−ა−ნი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაახალისეთ ბავშვი, მონაწილეობა მიიღოს გუნდურ პროექტებში სკოლაში ან სხვაგან.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ზღარბიგივი ჭიჭინაძე |
 |
საახალწლო დალოცვახათუნა გულიაშვილი |
 |
მშენებელიშოთა ამირანაშვილი |
 |
ჩიტი და მელიალუარა ჭანტურია |
 |
ვეფხვივასილ გულეური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ლომს რა ენატრებანესტან კუპრავა |
 |
აქლემითამარ ჭეიშვილი |
 |
ლილი და მზენუნუ ჯანელიძე |
 |
ფეხბურთიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ჭოროლა ან ჭაკუნანინია კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
პატარა ნიკოლოზის ნატვრაელენე სალარიძე |
|
გოგია და ყურცქვიტალუარა ჭანტურია |
 |
დღეობანოდარ დუმბაძე |
 |
ტანო ტატანობესიკი |
 |
დედა ენაგიორგი ლეონიძე |
