ალბომიდან
ა. ვ-ს.
რამ და−მა−ვი−წყოს ეს ა−ლუბ−ლე−ბი!
ი−ცო−დე, რო−ცა სხვას შე−ვიყ−ვა−რებ,
ამ სიყ−ვა−რულ−ზე ვე−სა−უბ−რე−ბი.
ვე−ტყვი, თუ რო−გორ გვიყ−ვარ−და ძვე−ლად
ჩვენ ტრფი−ა−ლე−ბა წრე−გა−და−სუ−ლი,
თუ რო−გორ გაქ−რა ოც−ნე−ბა ყვე−ლა
და მო−გო−ნე−ბად დარ−ჩა წარ−სუ−ლი.
ვე−ტყვი, თუ რო−გორ გვიყ−ვარ−და გუ−ლით
ფი−როს−მა−ნი და თბი−ლი−სის ღა−მე,
ლაჟ−ვარ−დო−ვა−ნი მტკვა−რის დუ−დუ−ნი
და მარ−ტო−ო−ბის მკაც−რი სი−ა−მე.
ვე−ტყვი: რა მწვავ−და, რა სატ−კი−ვა−რი,
მა−ღალ მთებს რისთ−ვის გა−მო−ვე−ქე−ცი,
რო−გორ გა−გან−დე, ძვირ−ფა−სო, ჯავ−რი
და კა−ცი ლექ−სად რო−გორ ვი−ქე−ცი,
ან შენს სა−ხელ−ზე ბერ−და−ნის ტყვი−ით
რო−გორ დავ−კო−დე ნა−დი−რი მხარ−ში,
რომ არ ვი−ცო−დი მაც−დუ−რი ტყვი−ლი,
რომ შეშ−ლი−ლი−ვით მიყ−ვარ−დი მა−შინ.
ო…მა−საც ვე−ტყვი, ვე−ტყვი ყვე−ლაფერს,
რა კარ−გი ი−ყავ და რა−რიგ ნა−ზი,
რომ მხო−ლოდ შენთ−ვის ა−ვა−ფე−რა−დე
ჩე−მი სიმ−ღე−რა და მუ−ხამ−ბა−ზი!
ო… მა−საც ვე−ტყვი, ძვირ−ფა−სო, ცი−რა,
რო−გორ გვდევ−ნი−და ბე−დი ტი−ა−ლი,
რო−გორ გვიყ−ვარ−და შა−ვი ზღვის პი−რას
გა−სე−ირ−ნე−ბა და ხეტი−ა−ლი.
რო−გორ გვათ−რობ−და ტალ−ღე−ბის ნა−ნა
და სიყ−ვა−რუ−ლით რო−გორ ვიწოდით…
და ეს შარ−ბათ−ზე უტკ−ბე−სი ხა−ნა
რომ გაქ−რე−ბო−და, რად არ ვი−ცო−დით?!
ვე−ტყვი, რა ი−ყო ის გა−ზა−ფხუ−ლი,
რო−დე−საც შეგხვ−დი და შემიყ−ვარ−დი,
ო−პე−რის ბაღ−ში სიზმ−რად ნა−ხუ−ლი,
ა−კა−კის ძეგლ−თან გაშ−ლი−ლი ვარ−დი.
რა და−მა−ვი−წყებს შენს ლა−მაზ თვა−ლებს,
რამ და−მა−ვი−წყოს ეს ა−ლუბ−ლე−ბი?
ი−ცო−დე, რო−ცა სხვას შე−ვიყ−ვა−რებ,
ამ სიყ−ვა−რულ−ზე ვე−სა−უბ−რე−ბი!
ლექსი 8 წლის და უფროსი ბავშვებისათვის
სხვა მომხმარებლების აზრით, ეს ლექსი საინტერესო შეიძლება იყოს საშუალოდ 8-დან ~ 16 წლამდე ბავშვებისთვის. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ლადო ასათიანის სხვა ლექსები:
შემოდგომა |
ბარდნალა |
ქართული ენა |
დასვენების დღე |
ალბომიდან |
ასწავლეთ მეგობრების მხარდაჭერა ონლაინ
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ გამოიყენოს სოციალური მედია და სხვა ონლაინ პლატფორმები მეგობრების მხარდასაჭერად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
საახალწლო სურათიდომენტი თომაშვილი |
 |
ბუნების ენამანანა ტონია |
 |
სპილოს დიეტანათია ჯანაშია |
 |
ქეთინო, გამოიცანი!ნოდარ დუმბაძე |
 |
გუთნის დედაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მტრედილუარა ჭანტურია |
 |
Მეგობრობის ქარტიანინია კაპანაძე |
|
ციცინათელალუარა ჭანტურია |
 |
მოით მიჯნურნობესიკი |
|
ოქროს კბილიმანანა ტონია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
რაც მიიწერა სოფელმანბესიკი |
 |
დილა ასე დაიწყეთამარ ფხაკაძე |
|
ასპინძის ომზედბესიკი |
|
ქართული სტუმართ-მასპინძლობამანანა ტონია |
 |
მშობლიურო ჩემო მიწავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
