ალბომიდან
ა. ვ-ს.
რამ და−მა−ვი−წყოს ეს ა−ლუბ−ლე−ბი!
ი−ცო−დე, რო−ცა სხვას შე−ვიყ−ვა−რებ,
ამ სიყ−ვა−რულ−ზე ვე−სა−უბ−რე−ბი.
ვე−ტყვი, თუ რო−გორ გვიყ−ვარ−და ძვე−ლად
ჩვენ ტრფი−ა−ლე−ბა წრე−გა−და−სუ−ლი,
თუ რო−გორ გაქ−რა ოც−ნე−ბა ყვე−ლა
და მო−გო−ნე−ბად დარ−ჩა წარ−სუ−ლი.
ვე−ტყვი, თუ რო−გორ გვიყ−ვარ−და გუ−ლით
ფი−როს−მა−ნი და თბი−ლი−სის ღა−მე,
ლაჟ−ვარ−დო−ვა−ნი მტკვა−რის დუ−დუ−ნი
და მარ−ტო−ო−ბის მკაც−რი სი−ა−მე.
ვე−ტყვი: რა მწვავ−და, რა სატ−კი−ვა−რი,
მა−ღალ მთებს რისთ−ვის გა−მო−ვე−ქე−ცი,
რო−გორ გა−გან−დე, ძვირ−ფა−სო, ჯავ−რი
და კა−ცი ლექ−სად რო−გორ ვი−ქე−ცი,
ან შენს სა−ხელ−ზე ბერ−და−ნის ტყვი−ით
რო−გორ დავ−კო−დე ნა−დი−რი მხარ−ში,
რომ არ ვი−ცო−დი მაც−დუ−რი ტყვი−ლი,
რომ შეშ−ლი−ლი−ვით მიყ−ვარ−დი მა−შინ.
ო…მა−საც ვე−ტყვი, ვე−ტყვი ყვე−ლაფერს,
რა კარ−გი ი−ყავ და რა−რიგ ნა−ზი,
რომ მხო−ლოდ შენთ−ვის ა−ვა−ფე−რა−დე
ჩე−მი სიმ−ღე−რა და მუ−ხამ−ბა−ზი!
ო… მა−საც ვე−ტყვი, ძვირ−ფა−სო, ცი−რა,
რო−გორ გვდევ−ნი−და ბე−დი ტი−ა−ლი,
რო−გორ გვიყ−ვარ−და შა−ვი ზღვის პი−რას
გა−სე−ირ−ნე−ბა და ხეტი−ა−ლი.
რო−გორ გვათ−რობ−და ტალ−ღე−ბის ნა−ნა
და სიყ−ვა−რუ−ლით რო−გორ ვიწოდით…
და ეს შარ−ბათ−ზე უტკ−ბე−სი ხა−ნა
რომ გაქ−რე−ბო−და, რად არ ვი−ცო−დით?!
ვე−ტყვი, რა ი−ყო ის გა−ზა−ფხუ−ლი,
რო−დე−საც შეგხვ−დი და შემიყ−ვარ−დი,
ო−პე−რის ბაღ−ში სიზმ−რად ნა−ხუ−ლი,
ა−კა−კის ძეგლ−თან გაშ−ლი−ლი ვარ−დი.
რა და−მა−ვი−წყებს შენს ლა−მაზ თვა−ლებს,
რამ და−მა−ვი−წყოს ეს ა−ლუბ−ლე−ბი?
ი−ცო−დე, რო−ცა სხვას შე−ვიყ−ვა−რებ,
ამ სიყ−ვა−რულ−ზე ვე−სა−უბ−რე−ბი!
ლექსი 8 წლის და უფროსი ბავშვებისათვის
სხვა მომხმარებლების აზრით, ეს ლექსი საინტერესო შეიძლება იყოს საშუალოდ 8-დან ~ 16 წლამდე ბავშვებისთვის. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მოელოდეთ მეტს თქვენი შვილებისგან
ადამიანებს გააჩნიათ გარკვეული მოლოდინები (სკოლამდელი აღზრდის ჩათვლით). „გვაქვს იმის მოლოდინი, რომ ბავშვები სკოლაში თავად დაისხამენ წყალს, აალაგებენ მაგიდას, დაკიდებენ ქურთუკს - და ისინი ამას აკეთებენ“ - ამბობს ჯენიფერი ზებუკერი, ნიუ-იორკის 92-ე ქუჩაზე არსებული საბავშვო ბაღის მასწავლებელი. „თუმცა, საკლასო ოთახის დატოვების შემდეგ, ისინი ცერა თითს პირში ჩაიდებენ და ჩაჯდებიან საბავშვო ეტლებში“. ამიტომაც გქონდეთ მეტი მოლოდინი, რაც შეესაბამება ბავშვების მაქსიმუმს.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ნუგეში მგოსნისავაჟა–ფშაველა |
 |
სპლიყვინატალია ნადირაშვილი |
 |
საახალწლო სურათიდომენტი თომაშვილი |
 |
ჯეჯილიიოსებ დავითაშვილი |
|
1795 წლის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩვენი ბაღიგივი ჭიჭინაძე |
 |
ჩემი უფროსი დაიკოსოფო გასიტაშვილი |
 |
ფისო-დიასახლისივასილ გულეური |
 |
*** (ყვავების სამფლობელოში)დიანა ღვალაძე |
 |
ზამთარინონა ბეჟანიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ვარდიდავით მაჩაბელი |
 |
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ციკოს თოვლის პაპავასილ გულეური |
|
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
 |
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
