ამირანი
ა−მი−რა−ნი მი−ჯაჭ−ვუ−ლი,
ყვავ-ყორანი ეხ−ვე−ო−და,
დაფ−ლე−თი−ლი ჰქონ−და გუ−ლი.
ქვეყ−ნად ცე−ცხლის მო−ტა−ნისთ−ვის
გულს ცე−ცხლი არ ჰნელ−დე−ბო−და,
და რა−ღა−ცა მან−ქა−ნე−ბით
წყლუ−ლი ი−სევ მთელ−დე−ბო−და.
ჰქონ−და ჭირ−ში მოთ−მი−ნე−ბა:
არც ჰკვე−სო−და, არც ოხვ−რი−და;
უ−სა−მართ−ლო ძლი−ე−რე−ბას
მო−ნუ−რად ქედს არ უხ−რი−და!
ბო−ლოს მა−ინც გა−მარჯ−ვე−ბა
დარ−ჩა!.. ყვე−ლა გა−ა−ო−ცა!.. -
და ის ღვაწ−ლი მა−გა−ლი−თად
მი−წის შვილ−თა მან გად−მოს−ცა.
კავ−კა−სი−ის მა−ღალ ქედ−ზე
მი−ჯაჭ−ვუ−ლი ა−მი−რა−ნი
ა−რის მთე−ლი სა−ქართ−ვე−ლო
და მტრე−ბი კი ყვავ-ყორანი.
მო−ვა დრო და თავს ა−იშ−ვებს,
იმ ჯაჭვს გას−წყვეტს გმირთა-გმირი!..
სი−ხა−რუ−ლად შე−ეცვ−ლე−ბა
ამ−დე−ნი ხნის გა−სა−ჭი−რი!...
ლექსი 6 წლის და უფროსი ბავშვებისათვის
სხვა მომხმარებლების აზრით, ეს ლექსი საინტერესო შეიძლება იყოს საშუალოდ 6-დან ~ 16 წლამდე ბავშვებისთვის. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ითამაშეთ ერთად სამაგიდო თამაშები
სამაგიდო თამაშები შესანიშნავი საშუალებაა ოჯახური დროის გასატარებლად და სოციალური უნარების განვითარებისთვის.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩივილი ხმლისავაჟა–ფშაველა |
 |
გაზაფხულის მაყრებიაკაკი წერეთელი |
|
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდივაჟა–ფშაველა |
 |
ცრემლთა ისარნიბესიკი |
 |
გუთნის დედაილია ჭავჭავაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჰამლეტის ქნარიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მონადირე ფისომაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ლალი და ნათიამანანა კაკაჩია |
 |
ნუცას უთონესტან კუპრავა |
 |
ჩემო ქვეყანაცირა ტურაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
 |
ვაჟა-ფშაველას ნაამბობილადო ასათიანი |
|
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დაგვეხმარეთ, ბავშვებო!მანანა ტონია |
|
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
