მეტეხი იდგა რუხი, პიტალო
მე−ტე−ხი იდ−გა რუ−ხი, პი−ტა−ლო.
შე−მოდ−გო−მის დღე მის−ცე−მო−და უ−სა−ზღვრო დუ−მილს,
მთაწ−მინ−და - მშვი−დი და მოყ−ვი−თა−ლო.
წიგ−ნის გვერ−დე−ბი ჩა−მოშ−ლი−ლი და ა−რე−უ−ლი
ი−ნა−ხავს ამ დღეს ჩუ−მი, ცბი−ე−რი.
მას−ში მარ−ხი−ა მოჩ−ვე−ნე−ბა სიზმა−რე−უ−ლი,
სუ−ლი შეშ−ლი−ლი და ბედ−ნი−ე−რი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - შვილთან ჯანსაღი ურთიერთობის საიდუმლო
მშობელთა აბსოლუტური უმრავლესობის სანუკვარი ოცნება - „ჩემი ნათქვამი, მომენტალურად ჯდებოდეს ბავშვის გონებაში და არასდროს მჭირდებოდე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მზემ ამასწრო ადგომამანანა ტონია |
 |
იძინებენ გვირილებიმორის ფოცხიშვილი |
 |
მაისმა ისევ მომიტანა ლაჟვარდი ზღვებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მამასხათუნა გულიაშვილი |
 |
კოპიმაყვალა მრევლიშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩხირკედელასოფო გასიტაშვილი |
 |
მზელუარა ჭანტურია |
 |
ბებოიოსებ ციცქიშვილი |
|
ცელქი ნიკოსოფო გასიტაშვილი |
 |
მზის ჩასვლის მერეანზორ აბულაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გაზაფხულიმანანა ტონია |
 |
კაფიავაჟა–ფშაველა |
 |
ციცინათელააკაკი წერეთელი |
|
რაც არ იწვის, არ ანათებსაკაკი წერეთელი |
 |
მეკვლე ვარ!..ელენე სალარიძე |
