ვანო მიდის სამსახურში
ვანოს ხორცი არ ეყო, მაგრამ ძვლები ბოლომდე არ გახრა და თეფშზე ერთად მოაგროვა. აივანზე გავიდა და რძით ძუძუებდაბერილ ძუკნა ძაღლს პირდაპირ მეცხრე სართულიდან გადაუყარა. ძაღლი გაშმაგებით დაეწაფა ჯერ კიდევ თბილ, ოდნავ ხორცშერჩენილ საჭმელს...
- რას აკეთებო? - გამოენთო ვანოს ქვედა მეზობელი. - სად გაგონილა მეცხრე სართულიდან ნაგვის გადაყრა, ქალაქს არ უნდა მოუფრთხილდეთ... ვაი მეეე, სულ გაგიჟდა ეს ხალხიო! - დაიღრილა და ხელები ჰაერში გაასავსავა. მერე ბურტყუნ-ბურტყუნით შებრუნდა და აივნის კარი მაგრად მოიჯახუნა.
ვანოს ეწყინა სიკეთის გაკეთება ვიღაცის გაბრაზების გარეშე რომ ვერ მოახერხა, თავი ჩაქინდრა და ხმის ამოუღებლად შელასლასდა სახლში. დღეს მეორე ცვლა იყო. საწოლზე წამოგორებასა და წიგნის წაკითხვას აპირებდა სადილის შემდეგ, მაგრამ გადაიფიქრა და ნელა-ნელა შეუდგა ჩაცმა-დახურვას... ყოველდღე ერთნაირი უნიფორმა ეცვა. ნარინჯისფერი შარვალი, ნარინჯისფერი ჟილეტი და ნარინჯისფერი ქუდი. მკერდზე კი დიდი ასოებით ეწერა: ქალაქის დასუფთავების სამსახური.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
გადააქციე პასუხისმგებლობა თამაშად
თუ თქვენი შვილი უარს ამბობს რაიმეს გაკეთებაზე, სცადეთ ის თამაშად აქციოთ. „იუმორი და თამაშები ორი ეფექტური საშუალებაა, რაც ხშირად მშობლებს ავიწყდებათ“, ამბობს ზებუკერი. როდესაც საკუთარი ვაჟი სკოლამდელ დაწესებულებაში სწავლობდა, ზებუკერი შვილს ფეხზე ისე აცმევდა, თითქოს იგი ფეხსაცმლის მაღაზიის კლიენტი ყოფილიყო. „ვეუბნებოდი ხოლმე: „კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ქ-ნი დედიკოს ფეხსაცმლის მაღაზიაში, დღეს შემიძლია შემოგთავაზოთ შესანიშნავი წყვილი ფეხსაცმელი“, ამას სულელური აქცენტით ვეუბნებოდი და ძალიან ერთობოდა“.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
