ტასო დიდ ოჯახში ცხოვრობს.

ამ ოჯახის ყველა წევრი თავისი საქმიანობით  ამაყობს.  

-ჩვენ ყველანი სხვებზე ვზრუნავთ,-ამბობენ ისინი.

-როგორ ზრუნავთ? რას აკეთებთ?-უკვირს  ტასოს.

-მე ბავშვებს ვასწავლი,-ამბობს ტასოს დედა,-ჩემმა მოსწავლეებმა უკვე  კითხვაც ისწავლეს და წერაც...

-მე კი დღეს ქალაქში  ხანძარი ჩავაქრე,- ეუბნება მამა,-ცეცხლწაკიდებული სახლიდან მოხუცი ქალი გამოვიყვანე...

-მე ავადმყოფებს ვმკურნალობ,-ამბობს ბებია,- უკვე აცივდა. სეზონური გრიპის პერიოდია... დღეს წამლის ბევრი რეცეპტი გამოვწერე...

-მე მრავალსართულიან  სახლებს ვაშენებ,-უხსნის  ბაბუა,-დღეს კიდევ ერთი სართული ავაშენეთ...

-მე კი ადამიანების უსაფრთხოებას ვიცავ,-ეუბნება  ბიძა,-თვალყურს ვადევნებ, რომ წესრიგი ყველამ დაიცვას...

- მე ახალ ფილმში მიღებენ,-თავს იწონებს მამიდა,-ძალიან საინტერესო ფილმია, ვიცი, ყველას მოეწონება...

-მე ბავშვს ვუვლი,-ამბობს ლუკას მომვლელი ქალი,- ვაცმევ, ვაჭმევ, ვასეირნებ, თვალყურს ვადევნებ, რომ ცუდი არაფერი შეემთხვეს...

-ჩვენი  ლუკა რას აკეთებს? -   იცინის ტასო.

-არაფერს. მას მხოლოდ ძილი და ჭამა შეუძლია. სულ ხელში აყვანას ითხოვს და სულ ჭირვეულობს...

-შენ რას აკეთებ, ტასო?-ახლა გოგონას ეკითხებიან.

-მე უკვე სკოლაში დავდივარ,-წამსვე პასუხობს ტასო,-ჯერ  ვსწავლობ, რომ შემდეგ მეც თქვენსავით   სხვებზე ვიზრუნო...

ბავშვებო, ამ  საუბარს ხომ მოუსმინეთ?  ვიცი, უკვე არ გაგიჭირდებათ ტასოს ოჯახის წევრების პროფესიის გამოცნობა. 

რა საინტერესოა! ნეტავ, ლუკა რატომ არ აკეთებს არაფერს?