დარეჯანმა თავისი ჯადოსნური ფუნჯით  ჯადოქარი ჯღუნა დახატა.  ამ დროს ჯაბამ დაუძახა. დარეჯანი ჯაბასთან გაიქცა, ნახატზე ჯღუნა გაცოცხლდა. მიიხედ-მოიხედა და მშვენიერი თოჯინა, ჯინა მოიტაცა. 

-სად არის ჩემი თოჯინა-ჯინა? -ატირდა დარეჯანი. უცებ გაღებული ფანჯარა დაინახა და ყველაფერს მიხვდა.

გოგონამ ახლა კეთილი ჯადოქარი- ჯანო  და ზღაპრული ფასკუნჯი დახატა.  ჯანო ფასკუნჯზე ამხედრდა და  თოჯინა -ჯინას გადასარჩენად გაფრინდა. ჯანო და ჯღუნა ერთმანეთს დიდხანს ეჯაჯგურებოდნენ. ნეტავი,  ჯანო გაიმარჯვებდა?  დარეჯანს თავის საყვარელ თოჯინას დაუბრუნებდა?

ოთახში ჯაბამ შემოირბინა:

-რას აკეთებ, დარეჯან? 

-ზღაპარს ვხატავ..

-აი, შენი თოჯინა-ჯინა!  ბაღში დაგრჩენია. 

-ჩემი თოჯინა-ჯინა! ჯანომ გადაარჩინა!

-მეზღაპრევ, ახლა სადაა ეგ შენი ჯადოქარი?-გაიცინა ჯაბამ.

-მგონი, ჯუჯების დასახმარებლად გაფრინდა.

დარეჯანის ჯადოსნური ფუნჯი ჯუჯების ხატვას შეუდგა. აი, ერთი ჯუჯა უკვე გაცოცხლდა! გული გაიმაგრეთ, ჯუჯებო, ჯანო თქვენს დასახმარებლად მოფრინავს!