ზღაპარი ჯოხზე, რომელსაც საკუთარი თავი უსარგებლო ეგონა
ჯოხს მობეზრდა ხეხილის ბაღში, ბალახებში უსაქმოდ ყოფნა და მწარედ ატირდა:
-რამდენი ხანია, აქ უსაქმოდ ვიმყოფები, უკვე აღარავის ვჭირდები! როცა ხის ტოტი ვიყავი, სიცოცხლე მიხაროდა. ხე მოჭრეს, მე კი აქ მომისროლეს! ასე უსარგებლოდ დამთავრდა ჩემი სიცოცხლე!
იქვე ახლოს ვაშლის ხეც ტიროდა:
-არც მე ვარ კარგ დღეში! იმდენი ვაშლი მოვისხი, ვერ ვიმაგრებ, წელში ვერ ვიმართები! დიდი ტოტი აგერ-აგერ ჩამომატყდება! არავინ ხართ მადლიანი? მიშველეთ რამე!
ხეხილის ბაღში მარჯვე ბიჭუნამ-ჯაბამ ჩამოირბინა. დაინახა დიდი ვაშლებით გადავსებული ტოტი, მიხვდა ხის გასაჭირს, აიღო დაგდებული ჯოხი და დახუნძლულ ტოტს შეუყენა.
ესეც ასე! ჯოხი ხის საყრდენი გახდა, ამან გუნება უცებ გამოუკეთა:
-რა კარგია! ვიღაცას მეც გამოვადექი! თურმე უბრალო ჯოხიც კი საჭირო ყოფილა. ნუ გეშინია, ვაშლის ხევ, მე ძალიან მაგარი ვარ, უშიშრად დამეყრდენი!
-უკვე აღარ მეშინია! დიდი მადლობა, ჩემო კეთილო მეგობარო!-უპასუხა ვაშლის ხემ.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ჯანმრთელმა ბავშვმა ინსტინქტურად იცის რამდენი ჭამოს. თუ ის უარს იტყვის საჭმლის დასრულებაზე, არ დააძალოთ ულუფის დამთავრება. ბავშვი არ მისცემს თავს უფლებას, იშიმშილოს.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
