წყაროს ამბავი
-მე ქვეყანას სინათლესა და სითბოს ვაძლევ!-თავს იწონებდა მზე.
-მე მაცოცხლებელ წვიმას,-გაიძახოდა ღრუბელი.
-მე ხომ უხვი წყლით ვარ ცნობილი! -გაიძახოდა მდინარე.
-მე კი შრიალა ტყეებით!-ამაყობდა მიწა.
ხმა გოლიათმა მთამაც კი ამოიღო:
-თავს რატომ იქებთ? რა გიკვირთ? ჩვენს დედამიწას ყველა რაღაცით უნდა ახარებდეს.
-მთაო, მუდამ გაუნძრევლად მდგარო, შენ რით გვახარებ?-ყველამ გაიცინა.
მთამ გაიღიმა, გულმკერდი გადაიხსნა და ქვეყანას ანკარა წყარო აჩუქა. წყაროს პაწია ნაკადმა ფერდობი ხტუნვა-ხტუნვით ჩამოირბინა, მთის ძირთან შეგუბდა და აბუყბუყდა:
-გამარჯობათ! გამარჯობათ! ეს მე ვარ!-მთის წყარო!
მთასთან ახლოს სოფელი ყოფილიყო. სოფელს ძალიან გაუხარდა წყაროს დაბადება:
-აბა, წყაროვ, ბროლის წყაროვ, მთის გულმკერდში ნაგუბარო, წვრილ ნაკადად მოწანწკარევ, წყაროვ, სოფლის საფიცარო! წვეთ-წვეთად რას მოგვიყვები? შენ რით უნდა გაგვახარო?
წყარომ თავისი წკრიალა სიმღერა გააგრძელა, საკუთარ თავზე კი არაფერი თქვა. თურმე დედიკო მთამ პირველად ის ასწავლა, რომ კარგი საქმეები ჩუმად, უთქმელად უნდა აკეთო.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს $work_type საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს $work_type საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
გამოიყენეთ სტიკერები და ჯილდოები გონივრულად
„თუ თქვენი შვილი ყველა ქმედებაზე ჯილდოს მოლოდინში იქნება, იგი ვერ გაიაზრებს მოქმედებების მიზეზებს - იმას, რომ მან უნდა მიალაგოს სათამაშოები, რადგან ოჯახის წევრებს ისინი ხელს შეუშლის“ - ამბობს ბუსი. საუკეთესო გამოსავალია ჯილდოს დაწესება ცალკეული ქმედებებისთვის, მაგალითად, ძალისხმევისთვის ქოთანში მოსასაქმებლად. თუმცა, ჯილდო არ უნდა ეხებოდეს ხშირ აქტივობებს - ჩაცმას ან კბილების გამოხეხვას.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
