ლოცვა ტრფიალისა
გა−მიქ−რე სურ−ვი−ლის ა−ლი;
რად−გან ამ ცე−ცხლს ვხე−დავ წმი−დად,
წვად არს ჩემ−და ნაპერწკა−ლი.
შენ ლოც−ვას არ მის−მენ ვგო−ნებ!
რომ ფი−ცხელს ჯაჭვს არ მი−ფო−ნებ;
სხვა არ მაქვს სა−შუ−ა−ლო−ბა,
მი−ვე−ახ−ლო მას−ვე მო−ნებ.
სა−ხე მი−სი სა−სოდ ჩე−მად,
კრთო−ლავს, მაგზ−ნობს, მიჩნს ე−დე−მად;
როს გან−ვიც−დი გან−მა−ნათ−ლებს,
ღელ−ვა−ში გულს ვი−გებ გე−მად.
მან არ ი−ცის, მე თუ მი−სი,
სა−ხე მი−ვის ვით მა−ი−სი;
ვით ბულ−ბუ−ლი ვარდს დავ−ხა−რი;
ვით ზამ−თა−რი მზრავს მე ი−სი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დავით მაჩაბელის სხვა ლექსები:
ქართლოს |
ვარდი |
უმანკოება |
დიდი პარასკები |
ჩემი ლოცვა |
ითამაშეთ თქვენს შვილებთან ერთად
დაე მათ აირჩიონ აქტივობა და არ ინერვიულოთ წესებზე. უბრალოდ აჰყევით მათ და გაერთეთ. ესაა თამაშის არსი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გოჭებინოდარ დუმბაძე |
 |
დედამიწამზია გოგნიაშვილი |
 |
სული ობოლინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
შემოდგომის ბარაქამანანა ტონია |
 |
ჭორიკანა გუგულიმაია მიქაია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ელვარე და ლომფერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ფისოს ნადიმიგიორგი წერეთელი |
 |
გურია და ბიჭი ლექსოიოსებ ციცქიშვილი |
 |
მყინვარწვერინინო სტურუა |
 |
პატარა ქალის ნატვრახალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მოსწავლე წიწილებიმანანა ტონია |
 |
ასპინძალადო ასათიანი |
|
გაზაფხულიმანანა ტონია |
|
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
