დედა და პოეტი
ერ−თი ლექ−სებს წერს, მე−ო−რე ა−რა.
მე ვი−ცი, იმ ერთს რა უ−ხა−რი−ა,
მე−ო−რე _ გულ−ში რა ნაღ−ველს მა−ლავს.
ერ−თი ად−გე−ბა დი−ლა−ად−რი−ან,
მე−ო−რე _ ღა−მით სულ არ ი−ძი−ნებს...
ერთს რომ სა−ხე−ზე გან−თი−ა−დი აქვს,
მეო−რის თვალ−ზე ცრემ−ლი ციმ−ცი−მებს.
ერ−თი ა−რასდროს არ კვნე−სის ბედ−ზე,
მყუდ−რო ო−ჯა−ხის უ−ღელს შე−ე−ბა;
მე−ო−რე მუ−დამ ვი−ღა−ცას ე−ძებს,
შუ−ა ქა−ლაქ−ში ნიშ−ნავს პა−ე−მანს.
ერთს კალ−თა მუ−დამ ლხე−ნით ევ−სე−ბა
და ქვეყ−ნის წილ მზეს
თვი−თონ იხ−ვედ−რებს.
მე−ო−რე ამ−ბობს: რა გე−ლექ−სე−ბა,
ბავშ−ვი ტი−რის და აკ−ვანს მი−ხე−დე.
და ა−სე მუ−დამ: ა−რის ჭი−დი−ლი
უ−სას−რუ−ლო და და−უ−სა−ბა−მო,
გა−უ−ფე−რულ−და, რო−გორც მის−ჯი−ლი,
ყვე−ლა დი−ლა და ყვე−ლა სა−ღა−მო.
კმა−რა, გე−ყო−ფათ, ნუ−ღარ მა−წა−მებთ,
ჩე−მი ცხოვ−რე−ბა და−ვას უნ−დე−ბა,
შვი−ლებს ვა−ფი−ცებ, დე−დას ვა−წყნა−რებ,
მე−რე პო−ე−ტი გა−მე−ბუ−ტე−ბა.
და წლე−ბი ა−სე უბ−რად მი−დი−ან,
გზა, და−სახს−ნე−ლი, ვერ−სა−ით ვპო−ვე,
რო−მე−ლი დავთ−მო, ვერ გა−მი−გი−ა,
ვის გა−ვუ−ჯავრ−დე: დე−დას თუ პო−ეტს?
დე−და ხარ? შენ წინ ჩემს სულს ა−ვან−თებ,
მე შენს კე−რას−თან ვსუნთ−ქავ და ვხა−რობ,
პო−ეტს რა ვუ−ყო, ღა−მე−გა−ნა−თევს,
ჩე−მი ლექ−სის და სი−ცო−ცხლის წყა−როს.
ამ ფიქრს უთქ−ვე−ნოდ, არ−სად უვ−ლი−ა,
რა ვქნა, ვერც ერ−თი თუ ვერ გაგ−წი−რეთ,
მე ერ−თი ქა−ლის ციცქ−ნა გუ−ლი მაქვს,
ო−რივეს ტო−ლად გა−გი−ნა−წი−ლეთ.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ პირადი ინფორმაციის დაცვა
აუხსენით ბავშვს, რომ არ უნდა გაუზიაროს პირადი ინფორმაცია უცხოებს.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ელეგიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ობოლიაკაკი წერეთელი |
 |
ქეთინონოდარ დუმბაძე |
 |
მიყიდეიოსებ გრიშაშვილი |
 |
საქართველო იყო მათი საოცნებო სახელილადო ასათიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შემოდგომაცირა ტურაშვილი |
 |
სამი მშობელიმანანა ტონია |
 |
შემოდგომა ჰქვიამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ჩურჩხელამზია გოგნიაშვილი |
 |
ნამდვილი მეგობარილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მავნებლებიმანანა ტონია |
 |
თერძი მელანათია ჯანაშია |
 |
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
|
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
