ქართვლის დედას
ა−რის მშო−ბე−ლი მო−მა−ვა−ლი−სა.
ლე−იბ−ნი−ცი.
ქართვ−ლის დე−და−ო! ძუ−ძუ ქართვ−ლისა
უ−წინ მა−მულ−სა უზრ−დი−და შვილ−სა;
დე−დის ნა−ნას−თან ქვი−თი−ნი მთი−სა
მას უმ−ზა−დებ−და მო−მა−ვალ გმირ−სა...
გაჰქ−რა ის დრო−ცა!.. დიდ−მა ნაღ−ველ−მა,
კირ−თე−ბის ქვე−შე და−ჩაგ−რულ ბედ−მა,
სრუ−ლად მო−გიკ−ლა სი−ცო−ცხლის ძა−ლა,
თვით შე−ნი შვი−ლიც ჩრდი−ლად შესც−ვა−ლა.
მი−თხარ, — სა−დღა−ა მამა-პაპური
მხნე−ო−ბა, ხმა−ლი, მკლა−ვი ქვე−ლუ−რი,
სა−ხე−ლი−სათ−ვის ა−მა−ყი თრთო−ლა,
მა−მუ−ლის მტერ−თან მედ−გა−რი ბრძო−ლა?
მას ნუ−ღარ ვსტი−რით; რაც და−მარ−ხუ−ლა,
რაც უ−წყა−ლოს დროთ ხე−ლით დანთქ−მუ−ლა;
მო−ვიკ−ლათ წარ−სულ დრო−ებ−ზედ დარ−დი...
ჩვენ უნ−და ვსდი−ოთ ეხ−ლა სხვა ვარსკვ−ლავს,
ჩვენ უნ−და ჩვე−ნი ვშვათ მყო−ო−ბა−დი,
ჩვენ უნ−და მივს−ცეთ მო−მა−ვა−ლი ხალხს...
აქ ა−რის, დე−დავ, შე−ნი მა−ღა−ლი
და−ნიშ−ნუ−ლე−ბა და საღმრ−თო ვა−ლი!
აღ−ზარ−დე შვი−ლი, მი−ეც ძა−ლა სულს,
საზრ−დოდ ხმა−რობ−დე ქრის−ტე−სა მცნე−ბას, —
შთა−ა−გო−ნებ−დე კაც−თა სიყ−ვა−რულს,
ძმო−ბას, ერ−თო−ბას, თა−ვი−სუფ−ლე−ბას, -
რომ სი−კე−თისთ−ვის გუ−ლი უთრ−თო−დეს
და მო−მავ−ლისთ−ვის ბედ−თა−ნა ბრძო−დეს...
მენ−დე, მი−ი−ღებს ნერგს, შენ−გან დარ−გულს,
და მოგ−ცემს ნა−ყოფს, ვით კა−ცი, კა−ცურს.
დე−დავ! ის−მი−ნე ქართვ−ლის ვედ−რე−ბა:
ი−სე აღ−ზარ−დე შენ შვი−ლის სუ−ლი,
რომ წინ გა−უძღ−ვეს ჭეშ−მა−რი−ტე−ბა,
უ−კან ჰრჩეს კვა−ლი გა−ნათ−ლე−ბუ−ლი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველდღე ეთამაშეთ ბავშვებს, თუნდაც, ნახევარი საათის განმავლობაში, რადგან მათთვის აუცილებელია სისტემატიურად გრძნობდნენ როგორც დედის, ასევე, მამის ყურადღებას. შეეცადეთ გაამხიარულოთ ბავშვები და თავადაც გამხიარულდეთ. შეიძლება ყოველთვის არ იყოთ კომფორტულად, ვერ მართოთ ბავშვები, გაბრაზდეთ ან იმედგაცრუება იგრძნოთ, თუმცა, გახსოვდეთ, რომ თქვენი შვილებისათვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანები ხართ და ყველაზე დიდ გავლენას მათ ქცევაზე, აზრებსა და ემოციებზე სწორედ თქვენ ახდენთ.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
დო, რე, მი, ფა, სოლ, ლა, სიგივი ჭიჭინაძე |
 |
მოლოდინივაჟა–ფშაველა |
 |
მარკეტშიმანანა ტონია |
 |
ავადმყოფი მგოსანიაკაკი წერეთელი |
 |
საქართველოს ღირსილილი ნუცუბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
აქლემინანა გასვიანი |
 |
ათასად კაცი დაფასდახალხური |
 |
ცირკიინგა ქორდელი |
|
თოვლიგივი ჭიჭინაძე |
 |
ციყვინინია კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
სალამურიაკაკი წერეთელი |
|
ტყუილების წვიმაგივი ჭიჭინაძე |
|
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
 |
ლარიქს სიბირიკაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ღამურააკაკი წერეთელი |
