მუხა, ია და ენძელა
მუ−ხის ძირ−ში დას−კუ−პუ−ლა
ენ−ძე−ლა და ლურ−ჯი ი−ა,
სიყ−ვა−რუ−ლით გვიმ−ზე−რენ
მათ მე−გობ−რო−ბა იცი−ან.
მუ−ხის ტო−ტი და−ი−ცავს
წვი−მი−სა და თქე−შის−გან,
თვა−ლებს კარ−გად ა−ხე−ლენ,
თანხ−მო−ბა აქვ−თო მზისგან.
ი−ა - ენ−ძე−ლას ვუმ−ღე−რით
ლექ−სებს ვუძღვ−ნით ბევრ−ზე ბევრს,
ვე−თაყვ−ნე−ბით მათ მზე−რას,
გუ−ლი ხა−ლი−სით ძგერს.
ის ა−ლა−მა−ზებს სამ−ყა−როს
ყვე−ლა ბუჩქ−სა და ხეს,
სა−ო−ცა−რი სურ−ნე−ლი აქვს,
მუ−დამ შეჰ−ხა−რის მზეს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ლუარა ჭანტურიას სხვა ლექსები:
მუხას |
ღამე |
დედა |
მამალი |
მუხა, ია და ენძელა |
ყოველ საღამოს მადლობა გადაუხადეთ ერთმანეთს იმისთვის, რაც მოგეწონათ დღის განმავლობაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი პირველი თოვლიმაია წიგნაძე |
|
საკვირაო ბაზარიმაია წიგნაძე |
 |
სიტყვა არ წამოგცდეს, რომ შენ დაიღალე,გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დედის კაბალილი ნუცუბიძე |
 |
ერთმა პატარა ბეღურამნოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
დღეთა კარებთან ვდგავარ წუხილითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ერთგული მეგობარილუარა ჭანტურია |
 |
თოვლის თეთრი ფანტელიცირა ტურაშვილი |
|
ქარით დატირებულიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დეიდასოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სიცოცხლემ შხამი მასმიავაჟა–ფშაველა |
 |
შემოდგომის სურათებიელენე სალარიძე |
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
|
მარმარილოგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაზაფხულიაკაკი წერეთელი |
