მუხა, ია და ენძელა
მუ−ხის ძირ−ში დას−კუ−პუ−ლა
ენ−ძე−ლა და ლურ−ჯი ი−ა,
სიყ−ვა−რუ−ლით გვიმ−ზე−რენ
მათ მე−გობ−რო−ბა იცი−ან.
მუ−ხის ტო−ტი და−ი−ცავს
წვი−მი−სა და თქე−შის−გან,
თვა−ლებს კარ−გად ა−ხე−ლენ,
თანხ−მო−ბა აქვ−თო მზისგან.
ი−ა - ენ−ძე−ლას ვუმ−ღე−რით
ლექ−სებს ვუძღვ−ნით ბევრ−ზე ბევრს,
ვე−თაყვ−ნე−ბით მათ მზე−რას,
გუ−ლი ხა−ლი−სით ძგერს.
ის ა−ლა−მა−ზებს სამ−ყა−როს
ყვე−ლა ბუჩქ−სა და ხეს,
სა−ო−ცა−რი სურ−ნე−ლი აქვს,
მუ−დამ შეჰ−ხა−რის მზეს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, იპოვოს მოტივაცია
დაეხმარეთ ბავშვს, გაიგოს, რატომ არის მნიშვნელოვანი რუტინის დაცვა და როგორ დაეხმარება ეს მას მიზნების მიღწევაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სიტყვა არ წამოგცდეს, რომ შენ დაიღალე,გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაზაფხულიალექსანდრე ბეგაშვილი |
 |
ფისონოდარ დუმბაძე |
 |
ნუ გეშინიაალეკო შენგელია |
 |
ცაზე იარე, მთვარეოვაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წვიმასოფო გასიტაშვილი |
 |
პეპელაინგა ქორდელი |
 |
ნატამანანა ტონია |
 |
რატომ?ელენე სალარიძე |
 |
ყურებპანტურა ლიტერატორინუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
იმ ატმებს გაუმარჯოს, იმ ატმის ყვავილებსგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მრავალჟამიერ!ანა კალანდაძე |
 |
ავადმყოფიაკაკი წერეთელი |
|
ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
