ჟივჟივა და ჟიოტა
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ერ−თხელ, რო−ცა დედა-ჩიტი
სა−ნა−დი−როდ წა−ვი−და,
ჭრე−ლი კა−ტა ჩა−მო−ცოც−და
სახ−ლის სა−ხუ−რა−ვი−დან.
მი−ე−პა−რა სა−წყალ ბარ−ტყებს
და კლანჭს რო−ცა ჭი−დებ−და,
თვა−ლი მოჰკ−რეს მსუ−ნაგ ფი−სოს
მე−ზო−ბელ−მა ჩი−ტებ−მა.
დას−ჭყივ−ლეს და მო−ძა−ლა−დეს
თავ−ში ჩა−უ−ნის−კარ−ტეს,
მა−თი წე−რა გახ−დე−ბო−და,
რომ არ ეხს−ნა სის−ხარ−ტეს.
იმ დღის მე−რე ჩი−ტის ბუ−დეს
გვერ−დით რო−გორ ჩა−უვ−ლის,
ი−ცის ფი−სომ,
კარ−გად ი−ცის
თა−ვის და−ნა−შა−უ−ლი...
იზრ−დე−ბო−და ო−რი ბარ−ტყი -
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ემზარ კვიტაიშვილის სხვა ლექსები:
ჟივჟივა და ჟიოტა |
ციყვი |
გაუზიარეთ თქვენს ოჯახის წევრებს თქვენი აზრები და გრძნობები გულწრფელად და ღიად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მღვრიე ქარიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ნატვრავაჟა–ფშაველა |
 |
ანდერძილადო ასათიანი |
 |
რკოს კაცუნავასილ გულეური |
 |
მთხოვარიშიო მღვიმელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მომავალი შენიაფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
ლიზიკოელიზბარ გაბუნია |
 |
წვიმანესტან კუპრავა |
 |
ყურძნის მკვახე მტევნებიმანანა კაკაჩია |
 |
ბეღურალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ხმა კატამონთანირაკლი აბაშიძე |
 |
მავნებლებიმანანა ტონია |
 |
სარფელი მეთევზე ბავშვების სიმღერანოდარ დუმბაძე |
|
საქართველო იყო მათი საოცნებო სახელილადო ასათიანი |
|
ბუნების ენამანანა ტონია |
