ჟივჟივა და ჟიოტა
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ერ−თხელ, რო−ცა დედა-ჩიტი
სა−ნა−დი−როდ წა−ვი−და,
ჭრე−ლი კა−ტა ჩა−მო−ცოც−და
სახ−ლის სა−ხუ−რა−ვი−დან.
მი−ე−პა−რა სა−წყალ ბარ−ტყებს
და კლანჭს რო−ცა ჭი−დებ−და,
თვა−ლი მოჰკ−რეს მსუ−ნაგ ფი−სოს
მე−ზო−ბელ−მა ჩი−ტებ−მა.
დას−ჭყივ−ლეს და მო−ძა−ლა−დეს
თავ−ში ჩა−უ−ნის−კარ−ტეს,
მა−თი წე−რა გახ−დე−ბო−და,
რომ არ ეხს−ნა სის−ხარ−ტეს.
იმ დღის მე−რე ჩი−ტის ბუ−დეს
გვერ−დით რო−გორ ჩა−უვ−ლის,
ი−ცის ფი−სომ,
კარ−გად ი−ცის
თა−ვის და−ნა−შა−უ−ლი...
იზრ−დე−ბო−და ო−რი ბარ−ტყი -
ჟივ−ჟი−ვა და ჟი−ო−ტა.
ჟივ−ჟი−ვა სულ ჟივ−ჟი−ვებ−და,
ჟი−ო−ტას სულ ში−ო−და.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ემზარ კვიტაიშვილის სხვა ლექსები:
ციყვი |
ჟივჟივა და ჟიოტა |
თამაში არის შეცდომების დაშვების და სწავლის შესაძლებლობა. ნუ გააკრიტიკებთ ბავშვებს შეცდომებისთვის.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
სადღეგრძელოგრიგოლ ორბელიანი |
 |
შეყრილან ერთად მკრთოლვარენიბესიკი |
 |
ყინულიდუტუ მეგრელი |
 |
უშგულელი თოვლის ბაბუელენე სალარიძე |
|
ბულბულის შურსაბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ტახი ზამთარს უბრაზდებანესტან კუპრავა |
 |
1871 წელი 23 მაისიილია ჭავჭავაძე |
 |
ტარო ბიჭი მედოლებონდო მაცაბერიძე |
|
ხმა გულისაილია ჭავჭავაძე |
 |
ცხრა ძმა ხერხეულიძელადო ასათიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
შეჯიბრება საღორიის ტყეშინოდარ დუმბაძე |
 |
არაჩვეულებრივი კონცერტიმანანა ტონია |
 |
მუშურიაკაკი წერეთელი |
 |
გულო, არ გასტყდე!ვაჟა–ფშაველა |
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
