ნიკოლოზ ბარათაშვილზედ
ეს გან−წი−რუ−ლი სუ−ლისკ−ვე−თე−ბა,
და გზა უ−ვა−ლი, შენ−გან თე−ლი−ლი,
მე−რა−ნო ჩე−მო, მა−ინც დარ−ჩე−ბა.
ნ. ბა−რა−თაშ−ვი−ლი.
ვა−ი, დაგ−კარ−გეთ!.. უღმრ−თო ი−ყო შე−ნი სიკვ−დი−ლი!
ვის უ−წყს, რავ−დე−ნი სა−უნ−ჯე−ნი დავ−მარ−ხეთ ჩვე−ნა,
ე−გე ზღვა გუ−ლი, სიყ−ვა−რუ−ლის სხივ-ქვეშ გაშ−ლი−ლი,
რა−ო−დენ გრძნო−ბით, ჯერ უთქ−მე−ლით, ჩვენ ჩაგ−ვეს−ვე−ნა?
ვინ ი−ცის, თა−ნა რა−ო−დენი წა−რი−ღე ფიქრ−ნი?
მათ მნიშვ−ნე−ლო−ბა დაგ−ვე−კარ−გა ჩვენ სა−უ−კუ−ნოდ...
რა−ო−დენ ი−მედთ და ნუ−გეშ−თა კოკ−რად ყვა−ვილ−ნი
ჩასჭკ−ნენ შენს გულ−ში გა−ნუშ−ლე−ლად ეგ−რე უდ−რო−ოდ?
ა−რა დედ-მამა, — მაგ სიკვ−დი−ლით და−ობლ−და ე−რი!..
ვინ−ღა მოგ−ვი−თხრას ჩვე−ნი ურ−ვა, ჭი−რი და ლხე−ნა?
ვა−ი ჩვენ, თვა−რემ შენ მით მა−ინც ხარ ბედნიე−რი,
რომ შე−ნი ლექ−სი თვით მკვდრე−თი−თაც აღ−გად−გენს შე−ნა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დააფასეთ ბავშვის დამოუკიდებლობა და მიეცით მას საშუალება, იყოს თავისუფალი
აჩვენეთ ბავშვს, რომ გიყვართ და მხარს უჭერთ მას, მაშინაც კი, როდესაც ის დამოუკიდებლად აკეთებს არჩევანს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ნაძვის ხეოიოსებ გრიშაშვილი |
 |
ნოდარიკოს სტუმარინოდარ დუმბაძე |
 |
ვნახე პირ-მზებესიკი |
 |
დაირეკა სკოლის ზარიმაია წიგნაძე |
 |
ტურამ წააცანცალამაყვალა მრევლიშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
უცნაური ორთქმავალიგივი ჭიჭინაძე |
 |
ხელებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
თამარ დედოფალი ვიყავხალხური |
 |
ლუკა და ბებოელიზბარ გაბუნია |
|
ბებოს დალოცვაელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ილია ჭავჭავაძის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
 |
გაზაფხულის პირიიროდიონ ევდოშვილი |
 |
წყაროზე ჩაგიყვანს და არ დაგალევინებსომურმან ლებანიძე |
 |
უცოდინრობის წამალიმანანა ტონია |
 |
არსად გაქცეულა ჩვენი ჩაიდანინაზი თარგამაძე |
