დედის კაბა
ვერ და−ი−ო−კებს ცრემ−ლებს ჟი−ნი−ანს,
ნუ შე−გა−ში−ნებს უ−ძი−რო ღა−მეც,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
თუ გა−გი−ხუ−ნებს მე−წყე−რი ფე−რებს
და ზამთ−რის სუს−ხი მხრებ−ზე და−გა−თოვს,
გულს ნუ გა−ი−ტეხ, რა ვუ−ყოთ მე−რე,
დე−დის გუ−ლი და კალ−თა გა−გათ−ბობს.
ნუ შე−გა−ში−ნებს მე−ხი ი−ე−რით,
მე−ხი უ−ფეს−ვო ხე−ებს ე−რე−ვა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, შენ ხარ ძლი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ვინ მოგე−რე−ვა.
ჭირ−თათ−მე−ნა და დი−დი ი−მე−დი,
დე−და სი−ცო−ცხლის თვა−ლის−ჩი−ნი−ა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ხარ ბედ−ნი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, წარმოიდგინოს მშვიდი და სასიამოვნო ადგილი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ეტლზედბესიკი |
 |
ზამთარინოდარ დუმბაძე |
 |
მატარებლიდანგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაზაფხულინატალია ნადირაშვილი |
 |
მივეგებოთ თოვლის პაპას!ნიკოლოზ ჩაჩავა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შეხედე როგორ დაუთოვიაცირა ტურაშვილი |
|
რაც იქნეს – იქნესგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბებოს გოგონუნუ ჯანელიძე |
 |
*** (ჭიკ-ჭიკ, ჭიკ-ჭიკ)ლელა ცუცქირიძე |
 |
თევზაობაიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ქეთინონოდარ დუმბაძე |
 |
ნაცარამანანა ტონია |
 |
მელიების ქორწილინინო მზესელი |
 |
ღამურააკაკი წერეთელი |
|
მე და ღამეგალაკტიონ ტაბიძე |
