დედის კაბა
ვერ და−ი−ო−კებს ცრემ−ლებს ჟი−ნი−ანს,
ნუ შე−გა−ში−ნებს უ−ძი−რო ღა−მეც,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
თუ გა−გი−ხუ−ნებს მე−წყე−რი ფე−რებს
და ზამთ−რის სუს−ხი მხრებ−ზე და−გა−თოვს,
გულს ნუ გა−ი−ტეხ, რა ვუ−ყოთ მე−რე,
დე−დის გუ−ლი და კალ−თა გა−გათ−ბობს.
ნუ შე−გა−ში−ნებს მე−ხი ი−ე−რით,
მე−ხი უ−ფეს−ვო ხე−ებს ე−რე−ვა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, შენ ხარ ძლი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ვინ მოგე−რე−ვა.
ჭირ−თათ−მე−ნა და დი−დი ი−მე−დი,
დე−და სი−ცო−ცხლის თვა−ლის−ჩი−ნი−ა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ხარ ბედ−ნი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ლილი ნუცუბიძის სხვა ლექსები:
ზამთარი |
დედაენა |
მკითხავი ქალი |
ილაპარაკეთ |
ვიდრე დედა გყავს |
მიეცით ბავშვს საშუალება, თავად გადაწყვიტოს, რა ენები ისწავლოს
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ აირჩიოს ენები, რომლებიც მას აინტერესებს და როგორ მიაღწიოს წარმატებას მათ შესწავლაში.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
რეზიკონიკოლოზ იოსებიძე |
 |
დაე თუნდ მოვკვდე არ მეშინიანილია ჭავჭავაძე |
 |
ზამთარიშიო მღვიმელი |
 |
აიწონა-დაიწონაილია სიხარულიძე |
 |
საახალწლო სათხოვარიელენე სალარიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჭარბი წონამანანა ტონია |
 |
სკოლამაია წიგნაძე |
 |
„მაუსი“იოსებ ციცქიშვილი |
 |
ნე - ნანამარი დიერა |
 |
ჩანჩქერილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ზამთარიშიო მღვიმელი |
 |
გუთნის დედაალექსანდრე ჭავჭავაძე |
|
მოსწავლე წიწილებიმანანა ტონია |
|
სპილომანანა ტონია |
 |
შემოდგომაიოსებ ნონეშვილი |
