დედის კაბა
ვერ და−ი−ო−კებს ცრემ−ლებს ჟი−ნი−ანს,
ნუ შე−გა−ში−ნებს უ−ძი−რო ღა−მეც,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
თუ გა−გი−ხუ−ნებს მე−წყე−რი ფე−რებს
და ზამთ−რის სუს−ხი მხრებ−ზე და−გა−თოვს,
გულს ნუ გა−ი−ტეხ, რა ვუ−ყოთ მე−რე,
დე−დის გუ−ლი და კალ−თა გა−გათ−ბობს.
ნუ შე−გა−ში−ნებს მე−ხი ი−ე−რით,
მე−ხი უ−ფეს−ვო ხე−ებს ე−რე−ვა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, შენ ხარ ძლი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ვინ მოგე−რე−ვა.
ჭირ−თათ−მე−ნა და დი−დი ი−მე−დი,
დე−და სი−ცო−ცხლის თვა−ლის−ჩი−ნი−ა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ხარ ბედ−ნი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ გადაწყვეტილების მიღება
დაეხმარეთ ბავშვს, გაიგოს, როგორ მიიღოს სწორი გადაწყვეტილებები.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
როს ბედნიერ ვარ შენთან ყოფნითანიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
გაზაფხულის სიმღერაელენე სალარიძე |
 |
ქურდბაცაცა ბაჭიანოდარ დუმბაძე |
 |
*** (მამას ლურჯი პერანგი წითლად გავაფერადე)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
მელიანათია აბულაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დედა ენამანანა კაკაჩია |
|
შავი და თეთრი კატამანანა კაკაჩია |
 |
ჩემი თბილის-ქალაქინესტან კუპრავა |
 |
სამყურალელა ცუცქირიძე |
|
გიოს უნდა რაინდობაქეთევან კვიტატიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ქეთინოს ბაფთებინოდარ დუმბაძე |
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
რუსთაველის ნეშტივაჟა–ფშაველა |
|
ხმა იდუმალინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ღამურააკაკი წერეთელი |
