დედის კაბა
ვერ და−ი−ო−კებს ცრემ−ლებს ჟი−ნი−ანს,
ნუ შე−გა−ში−ნებს უ−ძი−რო ღა−მეც,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
თუ გა−გი−ხუ−ნებს მე−წყე−რი ფე−რებს
და ზამთ−რის სუს−ხი მხრებ−ზე და−გა−თოვს,
გულს ნუ გა−ი−ტეხ, რა ვუ−ყოთ მე−რე,
დე−დის გუ−ლი და კალ−თა გა−გათ−ბობს.
ნუ შე−გა−ში−ნებს მე−ხი ი−ე−რით,
მე−ხი უ−ფეს−ვო ხე−ებს ე−რე−ვა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, შენ ხარ ძლი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ვინ მოგე−რე−ვა.
ჭირ−თათ−მე−ნა და დი−დი ი−მე−დი,
დე−და სი−ცო−ცხლის თვა−ლის−ჩი−ნი−ა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ხარ ბედ−ნი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, გააცნობიეროს, რომ შეცდომები სწავლის ნაწილია და გამოიყენოს ისინი დროის მართვის უნარების გასაუმჯობესებლად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მეოცნებე აფრებითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჩემი პირველი თოვლიმაია წიგნაძე |
 |
მარტორქანათია ჯანაშია |
 |
ბედნიერებახათუნა გულიაშვილი |
|
ყველას რაიმე აქვს სახსოვარიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
სძინავს, სძინავს ძილგუდასნესტან კუპრავა |
 |
საპნის ბუშტებიმარიჯანი |
|
ნინო და პიანინონესტან კუპრავა |
 |
გაზაფხულიცირა ტურაშვილი |
 |
მამალიელიზბარ გაბუნია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ქეთევანნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ჭორიკანა გუგულიმაია მიქაია |
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
|
სიტყვა ეულივაჟა–ფშაველა |
|
ას ორი წლის კუს ოცნებაელიზბარ გაბუნია |
