საყვარელო მამულო!
შენს სი−ცო−ცხლეს ვფი−ცა−ვარ;
გულ−მა მხო−ლოდ შე−ნი მზე,
შე−ნი მი−წა ი−წა−მა.
შენს გა−ზა−ფხულს ვუმ−ღე−რი,
შენს აპ−რილს და მა−ი−სებს,
კალ−თას გა−და−გი−კოც−ნი,
უ−ბეს ვარ−დით ა−გივ−სებ.
მწა−რე ი−ყო წარ−სუ−ლი,
რომ დღე−ის მზით გე−ხა−რა,
ჩე−მო ტკბი−ლო მა−მუ−ლო,
ჩე−მო კარ−გო ქვე−ყა−ნავ!
გვლე−წეს, არ გა−ვი−ლე−წეთ,
გვწვავდ−ნენ, რო−დი და−ვიწ−ვით,
სად ხართ, ა−რაგ−ვე−ლე−ბო,
ვაჟ−კა−ცე−ბო კრწა−ნი−სის.
მტერ−ზე წა−მო−მარ−თუ−ლო,
სა−ა−კა−ძის მახ−ვი−ლო,
დრო−შავ თა−მა−რი−ა−ნო,
ა−რა−სო−დეს დახ−რი−ლო.
ბა−ზა−ლე−თის ტბის ძირ−ში
დარ−წე−უ−ლო აკ−ვა−ნო,
მა−მუ−ლისთ−ვის დამწ−ვა−რო,
გმი−რო მამა-პაპანო!
თქვე−ნი ქვეყ−ნის დი−დე−ბა,
ერ−თხე−ლაც რომ გაჩ−ვე−ნათ,
ი−ნატ−რებ−დით ნამდ−ვი−ლად,
ხელ−მე−ო−რედ გა−ჩე−ნას.
ვუმ−ღერ მი−წას მად−ლი−ანს
მზეს ჩა−მოღვ−რილს ზო−დე−ბად,
ლა−მაზ ქართ−ველ გო−გო−ნებს _
გულ−ზე ცე−ცხლის მო−დე−ბას.
ვუმ−ღერ ყვე−ლა მა−ი−ას,
ცოტ−ნე−სა და მა−მუ−კას,
ვი−საც მტერ−თან ბრძო−ლა−ში
წარ−ბის შეხ−რა არ უყ−ვარს.
ვუმ−ღერ ყვე−ლა ე−რეკ−ლეს,
ავ−თან−დილს და მზე−ქა−ლას,
ვინც მკერდს გა−და−უ−დაფ−ნავს
ნა−მუ−სი−ან ქვე−ყა−ნას.
ა−ი, ვის გა−მარჯ−ვე−ბას
და სი−ცო−ცხლეს ვი−ნატ−რებ,
მზე−ო, უფ−რო გაბრ−წყინ−დი,
მზე−ო, უფ−რო გვი−ნა−თე.
მი−წა ბა−რა−ქი−ა−ნი,
ოქ−როს−ფე−რი ყა−ნე−ბი...
საყ−ვა−რე−ლო მა−მუ−ლო,
გკოც−ნი, გე−თაყ−ვა−ნე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, გააცნობიეროს გაჯეტებზე დამოკიდებულება
აუხსენით ბავშვს, რომ გაჯეტებზე დამოკიდებულება ისევე საზიანოა, როგორც ნებისმიერი სხვა დამოკიდებულება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ბაკურიანიმანანა ტონია |
|
„ადიდასისგან“ იმედგაცრუებამანანა ტონია |
 |
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
|
საოცარი ქვეყანამანანა ტონია |
 |
სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაშიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნარგიზი და ნარცისილუარა ჭანტურია |
 |
ეს რა დილა გაგვითენდანუნუ კერესელიძე |
 |
დათვი და ტურანათია აბულაძე |
 |
ზარმაცი თინამანანა კაკაჩია |
|
დიდი თამარივაჟა–ფშაველა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
 |
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
|
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
|
ორი დათვინინო მზესელი |
