საყვარელო მამულო!
შენს სი−ცო−ცხლეს ვფი−ცა−ვარ;
გულ−მა მხო−ლოდ შე−ნი მზე,
შე−ნი მი−წა ი−წა−მა.
შენს გა−ზა−ფხულს ვუმ−ღე−რი,
შენს აპ−რილს და მა−ი−სებს,
კალ−თას გა−და−გი−კოც−ნი,
უ−ბეს ვარ−დით ა−გივ−სებ.
მწა−რე ი−ყო წარ−სუ−ლი,
რომ დღე−ის მზით გე−ხა−რა,
ჩე−მო ტკბი−ლო მა−მუ−ლო,
ჩე−მო კარ−გო ქვე−ყა−ნავ!
გვლე−წეს, არ გა−ვი−ლე−წეთ,
გვწვავდ−ნენ, რო−დი და−ვიწ−ვით,
სად ხართ, ა−რაგ−ვე−ლე−ბო,
ვაჟ−კა−ცე−ბო კრწა−ნი−სის.
მტერ−ზე წა−მო−მარ−თუ−ლო,
სა−ა−კა−ძის მახ−ვი−ლო,
დრო−შავ თა−მა−რი−ა−ნო,
ა−რა−სო−დეს დახ−რი−ლო.
ბა−ზა−ლე−თის ტბის ძირ−ში
დარ−წე−უ−ლო აკ−ვა−ნო,
მა−მუ−ლისთ−ვის დამწ−ვა−რო,
გმი−რო მამა-პაპანო!
თქვე−ნი ქვეყ−ნის დი−დე−ბა,
ერ−თხე−ლაც რომ გაჩ−ვე−ნათ,
ი−ნატ−რებ−დით ნამდ−ვი−ლად,
ხელ−მე−ო−რედ გა−ჩე−ნას.
ვუმ−ღერ მი−წას მად−ლი−ანს
მზეს ჩა−მოღვ−რილს ზო−დე−ბად,
ლა−მაზ ქართ−ველ გო−გო−ნებს _
გულ−ზე ცე−ცხლის მო−დე−ბას.
ვუმ−ღერ ყვე−ლა მა−ი−ას,
ცოტ−ნე−სა და მა−მუ−კას,
ვი−საც მტერ−თან ბრძო−ლა−ში
წარ−ბის შეხ−რა არ უყ−ვარს.
ვუმ−ღერ ყვე−ლა ე−რეკ−ლეს,
ავ−თან−დილს და მზე−ქა−ლას,
ვინც მკერდს გა−და−უ−დაფ−ნავს
ნა−მუ−სი−ან ქვე−ყა−ნას.
ა−ი, ვის გა−მარჯ−ვე−ბას
და სი−ცო−ცხლეს ვი−ნატ−რებ,
მზე−ო, უფ−რო გაბრ−წყინ−დი,
მზე−ო, უფ−რო გვი−ნა−თე.
მი−წა ბა−რა−ქი−ა−ნი,
ოქ−როს−ფე−რი ყა−ნე−ბი...
საყ−ვა−რე−ლო მა−მუ−ლო,
გკოც−ნი, გე−თაყ−ვა−ნე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეამცირეთ საყოფაცხოვრებო ქიმიკატების გამოყენება
გამოიყენეთ ბუნებრივი ალტერნატივები საყოფაცხოვრებო ქიმიკატების ნაცვლად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - ზამთარი და ბაჭია (ავტ. ს.მაჭავარიანი)
ბაჭია, ბაჭია, მითხარი , რა გქვია?! თეთრი ხარ, ხან შავი სამოსიც გაცვია! ღუნღულა, ფაფუკი თოვლივით ქათქათა, ცელქი ხარ ,ზამთარში კი გძინავს ხანდახან. დე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ლალის მამალილადო ასათიანი |
 |
გილოცავ!მუხრან მაჭავარიანი |
 |
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბედნიერი ერიილია ჭავჭავაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ირინა და ხბოელიზბარ გაბუნია |
 |
როცა თოვლი დადნებანუნუ ჯანელიძე |
|
მატყუარა ხოჭონუნუ ჯანელიძე |
 |
კუზიანი აქლემინათია ჯანაშია |
 |
მინდა ვხატომარი დიერა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ქართული სტუმართ-მასპინძლობამანანა ტონია |
|
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
 |
როს განვიცადე ბედკრულმანბესიკი |
|
მირიან ბატონიშვილსბესიკი |
