სიყმე სიბერედ ვაქციე
ე−რი კი - ვე−რა ე−რა−და.
ი−მე−დი მქონ−და... ჩონ−გუ−რი
მოვ−მარ−თე, დავ−ჯე მღე−რა−და.
მე−წა−და, ჰან−გი მსმე−ნელ−თა
გუ−ლი−სა ა−მაზრ−ზე−ნა−და
ჰქმნი−ლი−ყო ჩემ−თა მოძ−მე−თა,
ცად ა−ე−წი−ა ზე−ნა−და.
შე−ვამ−კე მთე−ბი მაღ−ლე−ბი
და ბა−რი ათასფე−რა−და,
აზ−რი სა−ერ−თო, საქ−ვეყ−ნო
მინ−დო−და გასაკვე−რადა;
ა−მისთ−ვის თავ−სა დავ−წი−ე,
ვაქ−ცი−ე ნაცარ-მტვე−რადა.
ვა−დი−დე გმირ−თა სა−ხე−ლი,
მკლა−ვი და სუ−ლით დი−დო−ბა,
დავძ−რა−ხე ქვეყ−ნის ორ−გუ−ლი
და შე−უ−რა−ცხვყავ ფლი−დო−ბა;
სი−მაძღ−რე სიმ−შილ−ზე ვცვა−ლე,
ფუ−ფუ−ნე−ბა−ზე - მწი−რო−ბა.
მინ−დო−და არ შა−მე−ბღა−ლა
მე წმინ−და დედა-შვილობა.
პირ−ნათ−ლად მი−ვალ საფ−ლავ−ში,
მტკი−ცედ და−ვი−ცევ პი−რო−ბა.
ა−მას მითვ−ლი−ან ცოდ−ვა−და,
რა−შიც მე მიჩნ−და გმი−რო−ბა;
თავს დამ−ჩხა−ვი−ან ყორ−ნე−ბი,
გა−უ−მარ−თი−ათ ყრი−ლო−ბა.
შე−მირ−ცხვა ზო−გის ნა−მუ−სი,
გრძნო−ბა, აზ−რი და ზრდი−ლო−ბა:
კა−ცო−ბად და−უ−სა−ხი−ათ
სი−ჩერ−ჩე−ტე და ვი−რო−ბა!
რა მეთქ−მის? გუ−ლი მკვდა−რი−ა,
ცრემ−ლი მდის ნუგეშ-მწვე−ლა−და;
მე კაც−თა შო−რის მე−ტი ვარ,
უნ−და გა−ვიჭ−რა ვე−ლა−და,
რა−კი გა−დიქ−ცა ეშ−მა−კი
ტკბილ მო−სა−უბ−რე გვე−ლა−და
და თა−ნა−მოძ−მე ეს ჩე−მი -
მის ყუ−რისმგ−დე−ბელ ე−ვა−და,
როს გახ−და საქ−ვეყ−ნო საქ−მე
უ−სუ−სურთ სა−ღეჭ კე−ვა−და.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ვაჟა–ფშაველას სხვა ლექსები:
გაზაფხული |
ობოლი |
გაზაფხული |
უნუგეშო ყოფნა |
მერცხლის სიმღერა |
სოფოს ბლოგი - სინათლის თაობა
უცნაურია,მაგრამ ვფიქრობ, ძირითადი მიზეზი, რის გამოც ვერ ვახერხებთ თანამედროვე თაობის გაგებას - ენერგიის ნაკლებობაა. ახალი თაობა ენერგეტიკულად იმდენად მაღალ სიხშ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პირველი მაისიდავით მაჩაბელი |
 |
სალამურიაკაკი წერეთელი |
 |
ბატკანილუარა ჭანტურია |
 |
მარიამიინგა ქორდელი |
 |
მეურნე იმედამანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მაცნევაჟა–ფშაველა |
 |
რა ღრიანცელში ვიდოდა გემიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გიყვარდეს წიგნიალეკო შენგელია |
 |
დარჩნენ ხახამშრალებიმანანა კაკაჩია |
 |
საახალწლო კარნავალზემორის ფოცხიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
|
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
|
დედა თბილისიმანანა ტონია |
 |
საქართველო ლამაზოანა კალანდაძე |
|
ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
