ხმა კატამონთან
დე−და−ო ე−ნავ,
შენ ჩვე−ნო ნი−ჭო,
სრბო−ლავ და ფრე−ნავ,
შენ, ჩვე−ნი სუნთქ−ვის დი−დო ა−ლა−მო,
შენ, ჭირ−თა ჩვენ−თა ტკბი−ლო მა−ლა−მო,
შენ, კი−რო ჩვენ−თა ქვა−თა და კირ−თა,
შენ ერ−თი შემრ−ჩი სა−მა−რის პირ−თან.
ნა−თე−სავს ა−თასს
მე−გო−ბარს ა−თასს,
მრუდ−სა და მარ−თალს,
მტერ−თა და ძმა−თა
დავ−შორ−დი,
მორ−ჩა,
ყვე−ლა მო−თავ−და,
მშვი−დო−ბა ვუ−თხარ ყვე−ლა მოკვ−დავ−თა,
მხო−ლოდ შენ უკვ−დავს,
მხო−ლოდ შენ მა−რადს,
შენ - ერთს,
შენ ვერ გთმობ
სა−მა−რის კა−რად.
თუ რამ მზე მწამ−და,
თუ რამ მზე მწვავ−და,
უტკ−ბი−ლეს დღე−თა
უტკ−ბი−ლეს წამ−თა,
უტკ−ბეს შენ ხარ, ე−ნავ დე−და−ო,
შენ, მწა−რე ლხი−ნო,
ტკბი−ლო სევ−და−ო,
შენ, ყო−ვე−ლის მთქმე−ლო,
ყო−ვე−ლის არ მთქმე−ლო,
შენ, გმირ−თა გმი−რო,
ბრძე−ნო ქართ−ვე−ლო,
წარ−სუ−ლის ძეგ−ლო, წინ გამ−ხე−და−ვო.
ქვესკ−ნელ−ში მძრო−მო,
ცა−ში მჭვრე−ტე−ლო.
ხან - ფუნ−ჯო ჩე−მო, ხან - საჭ−რე−თე−ლო,
შენ, აკვ−ნის ჰიმ−ნო,
ცრემ−ლო სა−მა−რის…
ი−ბე−რის ე−ნავ,
ე−ნავ თამარის…
შენ, ნი−ჭო ჩე−მო,
სრბო−ლავ და ფრე−ნავ,
დე−და−ო ე−ნავ, დე−და−ო ე−ნავ!
და−ე−ცეს, იქ−ნებ სი−მაგ−რე ყვე−ლა,
მო−ის−რას, იქ−ნებ, ყვე−ლა ყმა ვე−ლად,
და−ე−დოს მტვე−რი ყვე−ლა დიდ ხსოვ−ნას,
და−აკვ−დეს აზ−რი ნა−პოვ−ნის პოვ−ნას.
ყო−ველ ნერგს, იქ−ნებ, და−ა−ტყდეს მე−ხი,
ყო−ველ ძეგლს, იქ−ნებ, და−ედ−გას ფე−ხი,
მხო−ლოდ შენ უჭკ−ნობს,
შენ ხა−ტად ქცე−ულს,
რა დრო, რა დას−ცემს
შენს უკვ−დავ სხე−ულს?
ო, ე−ნავ ჩე−მო,
დე−და−ო ე−ნავ,
შენ, ჩე−მო ნი−ჭო,
სრბო−ლავ და ფრე−ნავ,
შენ, ჩვე−ნი სუნთქ−ვის დი−დო ა−ლა−მო,
შენ, ჭირ−თა ჩვენ−თა ტკბი−ლო მა−ლა−მო,
შენ, კი−რო ჩვენ−თა ქვა−თა და კირ−თა,
შენ ერთს,
შენ ვერ გთმობ
სა−მა−რის პირ−თან.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ქვეყნის ნებისმიერ სკოლამდელი აღზრდის საკლასო ოთახში ნახავთ, რომ ბავშვები წყნარად ზიან წრის გარშემო, ხელს იწევენ სანამ რამეს იტყვიან, ერთმანეთს გადასცემენ ხელსახოცებს და საჭმელს. ისმის კითხვა: როგორ აღწევენ ამას მასწავლებლები? როგორ შეუძლიათ მათ ნებაყოფლობით მართონ 4 წლამდე ასაკის რამდენიმე ბავშვი ერთად? არ არსებობს საიდუმლო ფორმულა, თუმცა, არსებობს რამდენიმე რჩევა
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ტყუილი თუ მართალიგივი ჭიჭინაძე |
 |
მხედართა ძველი სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
დამნაშავე ბურთიმანანა ტონია |
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
სკოლისაკენმაია წიგნაძე |
 |
ბრძენი პაპას სიტყვებიმზია გოგნიაშვილი |
 |
ირაკლი მეფის ქებაბესიკი |
 |
გაზაფხულიგრიგოლ აბაშიძე |
 |
მიაბოტებსმაყვალა მრევლიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მზე-ჭაბუკ ორბელიანზედბესიკი |
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
|
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
|
ამბავს ავწერ ადრინდელსაბესიკი |
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
