ამბავს ავწერ ადრინდელსა
აღმ−კუ−ლე−ბის აღმ−კო−ბა−სა,
ბ. ბულ−ბულ ბევ−რად ბუ−დო−ბა−სა,
ბე−დი−სა−გან ბი−რე−ბა−სა,
გ. გულთ ძგე−რა−სა გიშ−რი−სა−გან,
გლო−ნი−სა−გან გო−დე−ბა−სა;
დ. დრო−ი−ა−ნათ და−წე−რა−სა
დიდ−სა დავ−წერ დი−დო−ბა−სა!
ე. ე−თე−რი−ვით ე−ლით ენ−თებს,
ე−კე−თე−ბის, ე−ტურ−ფე−ბის,
ვ. ვი−სა ვარდ−სა ვე−სუ−რო−დი,
ვნა−ხე ვა−შად ვა−სურ−ვებ−დის;
ზ. ზურ−მუხ−ტი−თა ზარ−ქაშ−თა−გან
ზრზო−ლე−ბი−თა ზრზი−ა−ლებ−დის,
ჱ. ჱე−რო−ბი−თა ეს−რეთ ერ−თობს,
ჱ, სა−მო−თხეს ე−და−რე−ბის!
თ. თვა−ლო−ბა და თმა-თხზულობა
თა−მა−შობ−დის თა−ვად თებ−თა,
ი. ირ−მი−სა−ებრ ი−წყუ−რო−ბა,
ის−ტუ−რო−ბა ინ−დო−ელ−თა;
კ. კე−თი−ლო−ბით კე−კე−ლა−ობს,
კა−ე−შანს კრავს კარგ კო−როლ−თა;
ლ. ლა−ლებ−რი−ვი ლო−ყა ლოშ−ნით
ლერ−წამ ლალს−თა ლა−ლო−ბა−თა.
მ. მუ−დამ მსუ−რის მე−ფეს−თა−ნა
მყო−ფო−ბა და მდგომ−რე−ო−ბა,
ნ. ნორ−ჩი−სა−გან ნე−ბო−ბა−ი,
ნარ−ნა−რი−თა ნა−რე−ო−ბა,
ო. ორთ ოქ−სი−ონთ ორ−ხო−ო−ბა,
ო−რო−ლი−თა ო−ნა−რო−ბა,
პ. პი−რი−სა−გან პრ−წყინ−ვა−ლო−ბა,
პა−ლატ−თა−გან პუ−რე−ო−ბა.
ჟ. ჟა−მე−ბის−გან ჟრჟი−ნო−ო−ბა,
ჟრე−ლო−ბა−სა ჟრი−ა−ლობ−დის,
რ. რუსთ−ველ−თა−გან რი−გი−ა−ნად,
რა−ბა−მა−ბად რო−ნი−ნობ−დის;
ს. სუმ−ბულ−თა−გან სი−რი−ნო−ზი
სარ−დი−ო−ნად სრი−ა−ლობ−დის,
ტ. ტრფი−ა−ლო−ბა ტა−ნა−დი−სა,
ტურ−ფო−ბი−თა ტარ−ტა−რობ−დის!
უ. უტრ−ფი−ა−ლეს−სა უფ−როს−სა
უ−მე−ტეს უ−ქებ ულ−ვაშ−სა,
ფ. ფერ−თა ფა−ქიზ−თა ფლო−ბა−სა,
ფერ−თა ფა−ი−ფორ ფრო−ბა−სა,
კ. ქალ−თა−გან ქე−დის ქე−ბა−სა,
ქურ−ციკ−თან ქა−მან−დო−ბა−სა,
ღ. ღაწვ−თა ღე−ბილ−თა ღელ−ვა−სა,
ღა−ლი−ას ღა−დღა−დე−ბა−სა.
ყ. ყირ−მიზ ყელ−სა ყვე−ლა−ყა−სა
ყან−დობს ყუ−ში ყვე−ლა−კა−ი;
შ. შუბლ−თა შუ−ქი შე−მო−ად−გა,
შა−ბაშ შვე−ნის შუ−ბო−ბა−ი;
ჩ. ჩი−ნი ჩინ−თა ჩე−ნილ−თა−გან,
ჩე−ნილ ა−რის ჩუ−ქო−ბა−ი,
ც. ცი−თა ცრო−ბა, ცი−ა−გო−ბა,
ცხა−დი ცრო−ბა, ცი−რო−ბა−ი.
ძ. ძვირ-ძირობა ძღვე−ნე−ბი−სა
ძნე−ლად, ძნი−ად ძი−ა−ნობ−დის;
წ. წერ−წე−ტო−ბა წე−ნე−ბი−სა
წალ−კოტს წი−ნა წარ−მორ−ბო−დის.
ჭ. ჭეშ−მა−რი−ტი ჭა−ბუ−კო−ბა,
ჭვრტი−ა−ლი−თა ჭვი−რა−ობ−დის,
ხ. ხორ−ხით ხვნე−შა - ხათ−რო−ბი−თა
ხა−ნო−ბი−თა ხარ−ხა−რობ−დის.
ჴ. ჴელ−ნი ჴრმო−ბენ ხა−რე−ბა−სა,
ჴოჴი−თა−ცა ჴა−რე−ბა−სა,
ჯ. ჯიმ−შით ჯი−ნო−ბას ჯე−რო−ბას,
ჯერ−ნი−სა−ებრ ჯა−რო−ბა−სა,
ჰ. ჰა−ერ−თა−გან ჰალ−ნო−ბა−სა,
ჰე−როვ−ნო−ბით აღმს−თო−ბა−სა,
ჵ. ჵორ−ბებ−თა−გან ჵო−რო−ბა−სა,
ჵო−მე−რის−გა−ნა ჵო−რო−ბა−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მიეცით ბავშვს საშუალება, დამოუკიდებლად ისწავლოს ახალი რაღაცები და განვითარდეს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მელას ფუჭი ოცნებამანანა ტონია |
 |
მუშაილია ჭავჭავაძე |
 |
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
|
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
|
ბელი და სანდლებიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ხუთი წლის ვარ...ელენე სალარიძე |
 |
სუფრა დადგა თავდაყირანუნუ ჯანელიძე |
 |
საოცრებაშოთა ამირანაშვილი |
 |
დათვის დანაბარებიმზია მექერიშვილი |
 |
გაზაფხულიმაია წიგნაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
კავკაზის მთები მაშუკის მთიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
 |
ქალაქი წყალქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
|
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
|
ვარდიდავით მაჩაბელი |
