ამბავს ავწერ ადრინდელსა
აღმ−კუ−ლე−ბის აღმ−კო−ბა−სა,
ბ. ბულ−ბულ ბევ−რად ბუ−დო−ბა−სა,
ბე−დი−სა−გან ბი−რე−ბა−სა,
გ. გულთ ძგე−რა−სა გიშ−რი−სა−გან,
გლო−ნი−სა−გან გო−დე−ბა−სა;
დ. დრო−ი−ა−ნათ და−წე−რა−სა
დიდ−სა დავ−წერ დი−დო−ბა−სა!
ე. ე−თე−რი−ვით ე−ლით ენ−თებს,
ე−კე−თე−ბის, ე−ტურ−ფე−ბის,
ვ. ვი−სა ვარდ−სა ვე−სუ−რო−დი,
ვნა−ხე ვა−შად ვა−სურ−ვებ−დის;
ზ. ზურ−მუხ−ტი−თა ზარ−ქაშ−თა−გან
ზრზო−ლე−ბი−თა ზრზი−ა−ლებ−დის,
ჱ. ჱე−რო−ბი−თა ეს−რეთ ერ−თობს,
ჱ, სა−მო−თხეს ე−და−რე−ბის!
თ. თვა−ლო−ბა და თმა-თხზულობა
თა−მა−შობ−დის თა−ვად თებ−თა,
ი. ირ−მი−სა−ებრ ი−წყუ−რო−ბა,
ის−ტუ−რო−ბა ინ−დო−ელ−თა;
კ. კე−თი−ლო−ბით კე−კე−ლა−ობს,
კა−ე−შანს კრავს კარგ კო−როლ−თა;
ლ. ლა−ლებ−რი−ვი ლო−ყა ლოშ−ნით
ლერ−წამ ლალს−თა ლა−ლო−ბა−თა.
მ. მუ−დამ მსუ−რის მე−ფეს−თა−ნა
მყო−ფო−ბა და მდგომ−რე−ო−ბა,
ნ. ნორ−ჩი−სა−გან ნე−ბო−ბა−ი,
ნარ−ნა−რი−თა ნა−რე−ო−ბა,
ო. ორთ ოქ−სი−ონთ ორ−ხო−ო−ბა,
ო−რო−ლი−თა ო−ნა−რო−ბა,
პ. პი−რი−სა−გან პრ−წყინ−ვა−ლო−ბა,
პა−ლატ−თა−გან პუ−რე−ო−ბა.
ჟ. ჟა−მე−ბის−გან ჟრჟი−ნო−ო−ბა,
ჟრე−ლო−ბა−სა ჟრი−ა−ლობ−დის,
რ. რუსთ−ველ−თა−გან რი−გი−ა−ნად,
რა−ბა−მა−ბად რო−ნი−ნობ−დის;
ს. სუმ−ბულ−თა−გან სი−რი−ნო−ზი
სარ−დი−ო−ნად სრი−ა−ლობ−დის,
ტ. ტრფი−ა−ლო−ბა ტა−ნა−დი−სა,
ტურ−ფო−ბი−თა ტარ−ტა−რობ−დის!
უ. უტრ−ფი−ა−ლეს−სა უფ−როს−სა
უ−მე−ტეს უ−ქებ ულ−ვაშ−სა,
ფ. ფერ−თა ფა−ქიზ−თა ფლო−ბა−სა,
ფერ−თა ფა−ი−ფორ ფრო−ბა−სა,
კ. ქალ−თა−გან ქე−დის ქე−ბა−სა,
ქურ−ციკ−თან ქა−მან−დო−ბა−სა,
ღ. ღაწვ−თა ღე−ბილ−თა ღელ−ვა−სა,
ღა−ლი−ას ღა−დღა−დე−ბა−სა.
ყ. ყირ−მიზ ყელ−სა ყვე−ლა−ყა−სა
ყან−დობს ყუ−ში ყვე−ლა−კა−ი;
შ. შუბლ−თა შუ−ქი შე−მო−ად−გა,
შა−ბაშ შვე−ნის შუ−ბო−ბა−ი;
ჩ. ჩი−ნი ჩინ−თა ჩე−ნილ−თა−გან,
ჩე−ნილ ა−რის ჩუ−ქო−ბა−ი,
ც. ცი−თა ცრო−ბა, ცი−ა−გო−ბა,
ცხა−დი ცრო−ბა, ცი−რო−ბა−ი.
ძ. ძვირ-ძირობა ძღვე−ნე−ბი−სა
ძნე−ლად, ძნი−ად ძი−ა−ნობ−დის;
წ. წერ−წე−ტო−ბა წე−ნე−ბი−სა
წალ−კოტს წი−ნა წარ−მორ−ბო−დის.
ჭ. ჭეშ−მა−რი−ტი ჭა−ბუ−კო−ბა,
ჭვრტი−ა−ლი−თა ჭვი−რა−ობ−დის,
ხ. ხორ−ხით ხვნე−შა - ხათ−რო−ბი−თა
ხა−ნო−ბი−თა ხარ−ხა−რობ−დის.
ჴ. ჴელ−ნი ჴრმო−ბენ ხა−რე−ბა−სა,
ჴოჴი−თა−ცა ჴა−რე−ბა−სა,
ჯ. ჯიმ−შით ჯი−ნო−ბას ჯე−რო−ბას,
ჯერ−ნი−სა−ებრ ჯა−რო−ბა−სა,
ჰ. ჰა−ერ−თა−გან ჰალ−ნო−ბა−სა,
ჰე−როვ−ნო−ბით აღმს−თო−ბა−სა,
ჵ. ჵორ−ბებ−თა−გან ჵო−რო−ბა−სა,
ჵო−მე−რის−გა−ნა ჵო−რო−ბა−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დააჯილდოვეთ ბავშვების მშვიდი და თქვენთვის მისაღები თამაში
ზოგჯერ ბავშვები თამაშობენ წყნარად, მშობლები კი, ამ დროს, სხვა საქმიანობით არიან დაკავებულები და ყურადღებას არ აქცევენ მათ დამოუკიდებელ, მშვიდ და მისაღებ ქცევას. ბავშვებს ყოველთვის სურთ მშობლის ყურადღების მიქცევა. უმჯობესი იქნება, შეაქოთ წყნარად და დამოუკიდებლად ყოფნისათვის და თავადაც ჩაერთოთ თამაშის პროცესში. ამით თავიდან აიცილებთ ბავშვების არასასურველ ქცევას, თქვენი ყურადღების მიქცევას ხმაურით, პროტესტითა და სხვა შეუსაბამო ქცევით.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
 |
ქართველი ქალიაკაკი წერეთელი |
 |
მელას ფუჭი ოცნებამანანა ტონია |
 |
დილა ასე დაიწყეთამარ ფხაკაძე |
|
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
მთა და ბარივაჟა–ფშაველა |
 |
ციცომურმან ლებანიძე |
 |
ჭიანჭველამაია წიგნაძე |
 |
ფისონოდარ დუმბაძე |
 |
ნია და სერიალინატალია ნადირაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მეხანძრე სპილომანანა ტონია |
|
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
 |
მესაფლავეგალაკტიონ ტაბიძე |
|
უნიჭო მუსიკოსებიმანანა ტონია |
 |
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
