ბულბულის შურსა
მ−წყურ−ნე−ბის თვა−ლით შე−მოგ−ყუ−რებ შე−ნი მსახ−ვე−ლი,
ვარ−დის ე−კა−ლი გულს და−მეც−ვა პირ-გამახვე−ლი!
შენ−გან და−კო−დილს შე−მიბ−რა−ლებ ჩე−მი მნახ−ვე−ლი!
და−მაშვ−რალ−მან სულ მო−ვირ−ბი−ნე შენგ−ნით ახ ვე−ლი!
ვარ−დი ხარ, ჯე−რეთ ა−რა შლი−ლი, ე−დემს ნარ−გე−ბი,
შე−ნის ბულ−ბუ−ლის შე−მა−შა−ლი, შე−მაშ−მა−გე−ბი!
შენ−გან ი−თხო−ვენ შვე−ნე−ბა−სა სხვა−ნი კარ−გე−ბი;
ჩემ−გან რად უნ−და გა−გიკ−ვირ−დეს - და−ვი−და−გე−ბი!
ყოვ−ლი მიჯ−ნუ−რი შენ და−გიწ−ვავს, მი−წის მლახვე−ლი!
თუ სა−მარ−თა−ლი ა−რის სად−მე, - გე−ზი−ა−ნე−ბის!
ყე−ლი გა−მომ−ჭერ, პი−რი დამრ−ჩა შე−ნის და−ნე−ბის!
შე−ნი ბრა−ლე−ბი ჩინუ-მაჩინს გა−იგ−ზავ−ნე−ბის:
შენ−განა მკვდა−რი ბევ−რი ვინ−მე გა−იმჟ−ღავ−ნე−ბის!
კა−ი−ა და მორ−ჩი, ჩემ−ზედ ნუ ხარ თვა−ლის მფახვე−ლი!
მე გუ−ლი სრუ−ლად შე−მოგ−წი−რე, - შენ ხმაც არ გა−მეც!
შენ ჩე−მი ჭი−რი გი−ხა−რი−ან, - მე ვსტირ დღე, ღა−მეც!
მი−თხა−რი, სი−ცო−ცხლის ნაც−ვა−ლი ნე−ტარ რა მო−მეც?
უბ−რა−ლო სუ−ლი მო−მაკვ−დი−ნე, ლახ−ვა−რი და−მეც.
ლა−მის რომ მოვკვ−დე, ვერ შე−ვიქმ−ნა შე−ნი მზრახვე−ლი.
მღიმა−რის პი−რით წა−მი−პა−რე, და−მიდ−გი მა−ხე.
ა−სე მე−გო−ნა, შემრ−ჩე−ბო−და ეგ შე−ნი სა−ხე;
ან−თე−ბულს ცე−ცხლსა შე−საწ−ვე−ლად ხე−ლი შე−გა−ხე.
დამწ−ვა−რი მა−ინც შე−მიბ−რა−ლე, ბე−სი−კი2 ნა−ხე!
ვაჲ, შე−ნი ბრა−ლი, ჩე−მო თა−ვო, ღრუ−ბელს შახვე−ლი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ქვეყნის ნებისმიერ სკოლამდელი აღზრდის საკლასო ოთახში ნახავთ, რომ ბავშვები წყნარად ზიან წრის გარშემო, ხელს იწევენ სანამ რამეს იტყვიან, ერთმანეთს გადასცემენ ხელსახოცებს და საჭმელს. ისმის კითხვა: როგორ აღწევენ ამას მასწავლებლები? როგორ შეუძლიათ მათ ნებაყოფლობით მართონ 4 წლამდე ასაკის რამდენიმე ბავშვი ერთად? არ არსებობს საიდუმლო ფორმულა, თუმცა, არსებობს რამდენიმე რჩევა
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - ზამთარი და ბაჭია (ავტ. ს.მაჭავარიანი)
ბაჭია, ბაჭია, მითხარი , რა გქვია?! თეთრი ხარ, ხან შავი სამოსიც გაცვია! ღუნღულა, ფაფუკი თოვლივით ქათქათა, ცელქი ხარ ,ზამთარში კი გძინავს ხანდახან. დე...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მდინარემანანა ტონია |
 |
სიტყვა ეულივაჟა–ფშაველა |
 |
ცისა ფერს, ლურჯსა ფერსნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ალილომაია კარსელი |
 |
ავადმყოფიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ზამთარი მოსულა ყველასთან!ნესტან კუპრავა |
 |
ბრმა ცალი თვალითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბოლოკი და ჭარხალინუნუ ჯანელიძე |
 |
პეპლებიელენე სალარიძე |
 |
ფუტკარიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
|
ქეთევანნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
სპლიყვინატალია ნადირაშვილი |
 |
მელაკუდას სოროვასილ გულეური |
|
რუსთაველის ნეშტივაჟა–ფშაველა |
