ცრემლთა ისარნი
ილ−მე−ნით გულ−ნი ჭირ-ნახულნი, შეგვიწყნა−რე−ნით!
უ−ცხო−ნი თე−მით სოფ−ლის ცე−მით გავიგა−რე−ნით,
უჭკ−ნობ−ნი ვარდ−ნი ეს-გვარ დარდ−ნი დავიბძა−რე−ნით, -
არ ითქ−მის ე−ნით, არ−ცა სმე−ნით, ეს იკმა−რე−ნით!
როს გვა−გონ−დე−ბით, შევ−ღონ−დე−ბით, ლომ−ნო ყმა-ძმანო,
თან-ზრდილნო სწორ−ნო, გა−ნა−შორ−ნო, საყ−ვარ−ლად კმა−ნო!
ვა კი−დე−გან−თა, აზ−დენ თქმა−თა გლო−ვი−სა ხმა−ნო,
ატადის-კალოს, სა−ვა−ლა−ლოს, სა−და ხართ, თქმა−ნო!
დაგვ−ბერ−ნა ქარ−მან და−უ−წყნარ−მან, ზღვად ვიფა−რე−ნით!
და−ბერ−და ყუ−რი, სევ−დის ჭუ−რი რა ჰპო−ვა სოფ−ლით,
და−ბინდ−ნა თვალ−ნი, შე−უმკრ−თალ−ნი, ცრემ−ლით და ოფ−ლით,
დად−გეს−ცა ხელ−ნი, მარჯ−ვედ წრფელ−ნი, შორ−ნი საყოფ−ლით,
ხელმ−წი−ფე გუ−ლი, ცეცხლ-დაგუ−ლი, სუ−ლით გამყოფ−ლით,
ჭირ−სამ−ცა თქვენ−სა თუ გალ−ხენ−სა, მოიხმა−რე−ნით!
დავ−ნატ−რი მზე−სა, სი−ა−მე−სა, დი−ლა თქვენ გა−რებს,
ღა−მე მთო−ვა−რე, ქველ მო−ა−რე, ხა−სი−ათ გვა−რებს,
ცის−კარ მთი−ე−ბი, სხვა ცი−ე−ბი პირ−ველ გა−ხა−რებს
და მერ−მე ჩრდი−ლოს სა−სიკვ−დი−ლოს ღრუ−ბელს დაჰ−ფა−რებს!
ამ დღე-ღამითა და ჟა−მი−თა დაემწა−რე−ნით!
სიზ−მარს ვე−მონ−ვით ძილ-შეკონვით, ნუ თუმ−ცა გნა−ხეთ,
სახე-უსახო, სა−ახ−ვა−ხო ეს გან−ვიზ−რა−ხეთ,
სხვამ−ცა პატ−რო−ნი, ა−ნუ დრო−ნი, ვერ−ღა დავ−სა−ხეთ,
ყა−რიბ−თა ბა−ნი, გზის საბა−ნი, ეკ−ლით შევსჩ−მა−ხეთ!
მოყ−ვას−თა ცრემლ−ნი სწვი−მეთ ცხელ−ნი, მტერთ იხა−რე−ნით!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მოერიდეთ "თუს" ხშირად გამოყენებას
წინადადებები იმგვარად ჩამოაყალიბეთ, რომ ჩანდეს ურთიერთთანამშრომლობის სურვილი. „თუ ფანქრებს დროზე ჩაალაგებ, ჩვენ შეგვეძლება პარკში წასვლა,“ ეს წინადადება უფრო მეტად გულისხმობს იმას, რომ ბავშვმა შესაძლოა არ მიალაგოს ნივთები. ამის ნაცვლად სცადეთ: „როცა ფანქრებს ჩაალაგებ, პარკში წავალთ.“
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ილაპარაკეთლილი ნუცუბიძე |
 |
დიდია თუ პატარაოთარ შალამბერიძე |
 |
ვინ არის კაცი?ვაჟა–ფშაველა |
|
მუდარავაჟა–ფშაველა |
 |
არაგველებიგოდერძი ჩოხელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (ჭიკ-ჭიკ, ჭიკ-ჭიკ)ლელა ცუცქირიძე |
 |
აქლემინანა გასვიანი |
 |
ფანქარზე გაბრაზებულიელიზბარ გაბუნია |
|
ფისო მიწევს ფეხებთანელიზბარ გაბუნია |
|
ძილი არ მიჭამიანაზი თარგამაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მომჩივანი დათვიმანანა ტონია |
 |
შემოდგომაიოსებ ნონეშვილი |
 |
ჩემო თავო, ბედი არ გიწერიააკაკი წერეთელი |
 |
გეტერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ოპუნცია კაქტუსიმანანა ტონია |
