თებერვალი
თოვ−ლი ცრემ−ლად იღვ−რე−ბა
ითვ−ლის თით−ზე დღე−ებს,
ზამ−თა−რი რომ სულს ღა−ფავს
შე−ტყო−ბი−ა ხეებს.
თოვ−ლი ტი−რის, ქა−რი წი−ვის
რო−ცა გა−დის ზამ−თა−რი,
თავს ა−მო−ყოფს მი−წი−დან
და−ზაფ−რუ−ლი ზამ−ბა−ხი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დააწესეთ წესი: „გაჯეტები მანქანაში არა“
შეზღუდეთ გაჯეტების გამოყენება მანქანაში, რათა ბავშვმა ყურადღება მიაქციოს გზას და გარემოს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
არწივივაჟა–ფშაველა |
 |
ჩემი ძმააზა მდინარაძე |
 |
წუწკი ტურალუარა ჭანტურია |
 |
გაზაფხულიილია ჭავჭავაძე |
 |
საახალწლოანზორ აბულაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მასწავლებელიანი კაპანაძე |
 |
ზარმაცი ბაჩანამანანა კაკაჩია |
 |
ამაყი კუნუნუ ჯანელიძე |
|
როცა თოვლი დადნებანუნუ ჯანელიძე |
 |
თვითმცლელიმარი დიერა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩემთ მეგობართნიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
დიდია თუ პატარაილია სიხარულიძე |
 |
სერობანამანანა ტონია |
 |
დედის თვეელენე სალარიძე |
 |
ჩემო თავო, ბედი არ გიწერიააკაკი წერეთელი |
