თებერვალი
თოვ−ლი ცრემ−ლად იღვ−რე−ბა
ითვ−ლის თით−ზე დღე−ებს,
ზამ−თა−რი რომ სულს ღა−ფავს
შე−ტყო−ბი−ა ხეებს.
თოვ−ლი ტი−რის, ქა−რი წი−ვის
რო−ცა გა−დის ზამ−თა−რი,
თავს ა−მო−ყოფს მი−წი−დან
და−ზაფ−რუ−ლი ზამ−ბა−ხი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ისაუბრეთ თქვენს გრძნობებზე გულწრფელად და ღიად, მაგრამ მოერიდეთ ბრალდებებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ვაიმე, დედის ამაგსახალხური |
 |
ვისია ზიზიამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
თუ მაინც უნდა ვინანოლილი ნუცუბიძე |
 |
ბულბულილუარა ჭანტურია |
 |
ბრმა ცალი თვალითგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
*** (პატარა ვარ?)ცირა ტურაშვილი |
 |
ზღარბიმარი დიერა |
|
შემოდგომის ხალიჩებსცირა ტურაშვილი |
 |
დიდგულა კნუტინანა სამხარაძე |
|
ხელგაშლილი უფალს შევთხოვნანა სამხარაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
|
მე და ღამეგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
რუსთველის სურათზეაკაკი წერეთელი |
|
იერიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მწყემსი ქალივაჟა–ფშაველა |
