პა−ტა−რა კუ-კუს−კუ−სა,
დინ−ჯი, გა−ნა ფუს−ფუ−სა,
ბოს−ტან−ში−ა, სა−დი−ლობს,
წვი−მი−ან−შიც ნა−დი−მობს.
კომ−ბოს−ტოს წვნი−ან ფო−თოლს
შე−ექ−ცე−ვა ხრა−მუ−ნით,
მე−რე რა, თუ−კი წვი−მა
მო−დის, ას−ხამს შხა−პუ−ნით.
უ−კა−კუ−ნებს კუს ბა−კანს,
თუმც წვე−თიც ვერ გა−ა−ტანს,
-წვი−მავ, შხე−ფებს ნუ ახ−ლი,
ზურ−გით და−აქვს კუს სახ−ლი!
ბოს−ტან−ში სახ−ლიანად
შე−პა−რუ−ლა, სა−დი−ლობს,
წვი−მა სულ არ ა−დარ−დებს,
მარ−ტოდ−მარ−ტო ნა−დი−მობს.
წვი−მავ, წვი−მავ, წკრი−ა−ლავ,
ჩქა−რა გას−წი ცის კი−დეს!
ბოს−ტანს არ გა−ე−კა−რო,
რაც არ უნ−და გი−ჭირ−დეს!
დინ−ჯი, გა−ნა ფუს−ფუ−სა,
იქ კუ სახ−ლობს კუს−კუ−სა!