თითები
საქ−მე−ში მეხ−მა−რე−ბი−ან
ჩე−მი პა−ტა−რა თი−თე−ბი:
პირს ვი−ბან, ვხა−ტავ, ვთა−მა−შობ,
ვწერ, ვჭრი, ვკე−რავ თუ ვა−ლა−გებ...
რა მე−გობ−რო−ბა სცოდ−ნი−ათ
ჩვენს თი−თებს და−უ−ღა−ლა−ვებს!
ბე−ბომ თქვა:- საქ−მეს უფრ−თხი−ან
მხო−ლოდ ზარ−მა−ცის თი−თე−ბი,
თურ−მე თხუპ−ნი−ას თი−თებსაც
ა−ღარ სურთ გა−მო−ჩე−ნა−ო...
საქ−მეს არ დაგვ−ზარ−დე−ბი−ან,
შრო−მა თუ გვიყ−ვარს ჩვე−ნა−ო.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
თუ აღმოაჩენთ, რომ თქვენი შვილი ღებავს კედლებს, დაეხმარეთ მას მის მოშორებაში. თუკი იგი დაანგრევს თანატოლის აშენებულ კონსტრუქციას, სთხოვეთ, დაეხმაროს თავიდან აწყობაში
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
თამარ მეფესხალხური |
 |
ინდაურინუნუ კერესელიძე |
 |
ტყეინგა ქორდელი |
 |
კნიაზ ბარათაევის აზარფეშაზედნიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
სამწუხაროდ, სხვა უფრო მცირე ზომის ლექსები ამავეე კატეგორიიდან ვერ მოიძებნა | |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
იცვალნენ დრონიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
შენი სადღეგრძელოგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
დე, დედიკო, დედანათია აბულაძე |
|
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
ალექსანდრე ყაზბეგსვაჟა–ფშაველა |
