ხეები
ხე−ე−ბი რო−გორ მოხ−რი−ლან
ფეს−ვი უხ−მე−ბათ ალ−ბათ,
ბევ−რი ვა−რა−მის მნახ−ვე−ლი
თით−ქოს დაღ−ლილ−ნი სჩანან.
ალ−ბათ სიყ−ვა−რულს ი−თხო−ვენ
უფ−რო მეტ მზე−სა და სხივს,
ნა−კა−დუ−ლი კი გულგ−რი−ლი
ვის დარ−ჩე−ნი−ა, ვის!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ უნდა ითანამშრომლოს სხვებთან ერთად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
გოზინაყიმაია კარსელი |
 |
რაც იქნეს – იქნესგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ლიმონათინოდარ დუმბაძე |
 |
*** (დათამ იპოვა სიზმარში დევის პატარა შვილიკო)ქეთევან კვიტატიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საფრთხობელანუნუ ჯანელიძე |
 |
დათვის დანაბარებიმზია მექერიშვილი |
 |
გაგებუტე ზამთაროხათუნა გულიაშვილი |
 |
ყურძნის მკვახე მტევნებიმანანა კაკაჩია |
 |
გვირილაცირა ტურაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მღვრიე ქარიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ვიცანი, ღმერთო, სამყაროვაჟა–ფშაველა |
 |
გაბუტული ნატოელიზბარ გაბუნია |
 |
მარის ჯამბაზებიმზია გოგნიაშვილი |
 |
საშობაოედუარდ უგულავა |
