სოფლისა წესი ასეა
ჩვენ წა−ვალთ, სხვა−ნი რჩე−ბი−ან;
მკვდრე−ბის მა−გივ−რად მა−ლედ−ვე
მე−ო−რე−ე−ბი ჩნდე−ბი−ან.
სი−ცო−ცხლეს სი−ცო−ცხლე უყ−ვარს,
ეს მი−ტომ დად−ვა წე−სა−და;
სიკვ−დი−ლი გა−უ−ჩე−ნი−ა
მას თა−ვის გა−საკ−ვე−ბა−და.
იმი−ტომა სძულს უ−ძუ−ლუ−რი,
ვით ტან−საც−მე−ლი ძვე−ლი−ა:
რომ უყ−ვარს ნორ−ჩი, ა−ხა−ლი,
მით და−იმშ−ვე−ნოს წე−ლი−ა.
და−ვი−ხო−ცე−ბით, სიყ−ვა−რულს
სა−კუ−თარს, ნა−დებს გუ−ლა−და,
ვკარ−გავთ პი−რა−დად და ვფიქ−რობთ
საქ−ვეყ−ნოდ დაკარგუ−ლა−და.
მკვდარ−ნი ვე−კარგ−ვით სიყ−ვა−რულს,
ის ი−სევ რჩე−ბა ცხოვ−ლა−და,
დაფ−რი−ნავს, რო−გორც ფარ−ვა−ნა,
სა−ა−მო, კარ−გი ყოვ−ლა−და,
გუ−ლის ძგე−რა აქვს სა−მე−ფოდ,
ვნე−ბათ ღელ−ვა ჰყავს მშობ−ლა−და.
ცო−ცხლებს უძ−გე−რებს კვლავ გულ−სა,
შიგ ია-ვარდის მრგვე−ლი−ა,
ი−მის−გან ჰყვი−რის ი−რე−მი,
მი−სით დაფ−რი−ნავს შვე−ლი−ა;
მის−გა−ნა გა−ლობს ბუ−ლუბ−ლი,
მისგ−ნით−ვე მწვა−ნობს ვე−ლი−ა,
ი−მის−გან ხა−რობს ბუ−ნე−ბა -
უ−კა−ნასკ−ნე−ლი მწერია…
ზღვა−ში ი−ღუპ−ვის ჭა−ბუ−კი,
თა−ვის სატრ−ფოსთ−ვის ხე−ლი−ა.
დი−დე−ბა ქვეყ−ნის შე−მომქ−მედს,
რა კარ−გად და−უ−წე−რი−ა!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
იუმორი დაგეხმარებათ დაძაბულობის განმუხტვაში და კომუნიკაციის გაუმჯობესებაში.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მანანა და ლალინოდარ დუმბაძე |
 |
გულო, რას დაჰღონებულხარვაჟა–ფშაველა |
 |
შიქასტააკაკი წერეთელი |
|
რაც არ იწვის, არ ანათებსაკაკი წერეთელი |
 |
სტვენს ბულბულიბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მელაკუდას ჩივილისოფო გასიტაშვილი |
 |
გაზაფხულის სიმღერაელენე სალარიძე |
 |
შაქრადმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ჭიანჭველას გასაჭირიგივი ჭიჭინაძე |
 |
დედაცირა ტურაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
*** (ათხოვებენ კუს სპილოზე)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
ჩიტი და ილაშიო მღვიმელი |
|
ჩემო თავო, ბედი არ გიწერიააკაკი წერეთელი |
 |
მუქთა მჭამელებიმანანა ტონია |
|
ილიას საღამოვაჟა–ფშაველა |
