ხურო
მე ვარ ხუ−რო,
სახლს ვა−შე−ნებ,
კი არ ვხუმ−რობ!
ჰა, კედ−ლე−ბი ა−ვიყ−ვა−ნე!
ახ−ლა უნ−და გადავხუ−რო!
კარ−გად ვი−ცი ფიც−რის გათ−ლა,
რანდ−ვა, ხერხ−ვა, შა−ლა−ში−ნი.
ვინც ხე−ლო−ბას და−ე−უფ−ლა,
შრო−მა ა−რის მისთ−ვის ლხი−ნი!
კაკ-კუკ! კაკ-კუკ!
მე ვარ ხუ−რო!
სახლს ვა−შე−ნებ,
კი არ ვხუმ−რობ!
კედ−ლე−ბი მთლად ა−ვიყ−ვა−ნე,
ახ−ლა უნ−და გადავხუ−რო!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველ საღამოს სადილზე შეკარით „მადლიერების წრე“
რიგრიგობით ისაუბრეთ სხვადასხვა ადამიანებზე, რომლებიც გულუხვნი და კეთილგანწყობილნი იყვნენ თითოეული თქვენგანის მიმართ იმ დღეს. თან, ამ „წრეს“ თქვენვე მოუფიქრეთ სახელი. შეიძლება უცნაურად ჟღერდეს, მაგრამ ძალიან სასარგებლოა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ქურდბაცაცა ბაჭიადიანა ღვალაძე |
 |
მამულიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჭუპა-ჭუპამაყვალა მრევლიშვილი |
|
ხომალდს მიჰყვება თოვლის მადონაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
საახალწლოთამარ აბაშიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბებოიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ჩ - იტბატონალელა გაბური |
 |
თეთრი დათვის სიმღერალელა ცუცქირიძე |
 |
მრავალჟამიერ, ენავ, ქართულო...ნათია აბულაძე |
|
ხსოვნასგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
არქეოლოგებიიოსებ დავითაშვილი |
 |
დედა ენაგიორგი ლეონიძე |
|
ქართლოსდავით მაჩაბელი |
 |
რაც არ იწვის, არ ანათებსაკაკი წერეთელი |
 |
ამირანივაჟა–ფშაველა |
