ხურო
მე ვარ ხუ−რო,
სახლს ვა−შე−ნებ,
კი არ ვხუმ−რობ!
ჰა, კედ−ლე−ბი ა−ვიყ−ვა−ნე!
ახ−ლა უნ−და გადავხუ−რო!
კარ−გად ვი−ცი ფიც−რის გათ−ლა,
რანდ−ვა, ხერხ−ვა, შა−ლა−ში−ნი.
ვინც ხე−ლო−ბას და−ე−უფ−ლა,
შრო−მა ა−რის მისთ−ვის ლხი−ნი!
კაკ-კუკ! კაკ-კუკ!
მე ვარ ხუ−რო!
სახლს ვა−შე−ნებ,
კი არ ვხუმ−რობ!
კედ−ლე−ბი მთლად ა−ვიყ−ვა−ნე,
ახ−ლა უნ−და გადავხუ−რო!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველ საღამოს სადილზე შეკარით „მადლიერების წრე“
რიგრიგობით ისაუბრეთ სხვადასხვა ადამიანებზე, რომლებიც გულუხვნი და კეთილგანწყობილნი იყვნენ თითოეული თქვენგანის მიმართ იმ დღეს. თან, ამ „წრეს“ თქვენვე მოუფიქრეთ სახელი. შეიძლება უცნაურად ჟღერდეს, მაგრამ ძალიან სასარგებლოა.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მიყვარს თვალები მიბნედილებინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ბაყაყურივასილ გულეური |
 |
ავადმყოფინოდარ დუმბაძე |
 |
დაბნელდა სული, გარშემოც ბნელაილია ჭავჭავაძე |
 |
ბრძენი კაციმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ყველა მარიამსნესტან კუპრავა |
 |
მიყვარს ჩემი მამანანა სამხარაძე |
 |
ზარმაცინუნუ ჯანელიძე |
 |
ტასო მოიტაცეს...ლელა გაბური |
 |
დედალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩემი ბურთილიდია მეგრელიძე |
 |
ცრემლთა მდინარებესიკი |
 |
ბუნების გლოვავაჟა–ფშაველა |
|
ხევზედ მიდიან ნისლებივაჟა–ფშაველა |
 |
შემოდგომაიოსებ ნონეშვილი |
