დამნაშავე ბურთი
და−ა−ჯილ−დო−ვა ელ−და−რი,
ფეხ−ბურ−თე−ლი და სპორტს−მე−ნი,
სხარტი,ძლი−ერი,მედგარი,
ბიჭ−მა ბუ−ცე−ბი ჩა−იც−ვა,
შე−ა−თა−მა−შა ბურ−თი,
მყის−ვე შეკ−რი−ბა ე−ზო−ში,
ფეხ−ბურ−თელ ბავშვ−თა გუნ−დი.
გიორგი,სანდ−რო, და−ვი−თი,
სო−სო და მარ−დი ბე−სო,
კახა,ვალერი, ნუგ−ზა−რი,
და სხვა სკო−ლე−ლი რე−ზო.
მე−კა−რეც კი ა−ირ−ჩი−ეს,
პა−ტა−რა ბი−ჭი სანდ−რო,
კა−რებ−ში დგო−მა ელ−დარ−მა,
მხო−ლოდ სანდ−რი−კოს ან−დო.
გა−ჩაღ−და ბურ−თის თა−მა−ში,
ვერ გა−უ−ტა−ნეს გო−ლი,
დარ−ბი−ან და ყი−ჟი−ნე−ბენ,
ან−გა−რი−ში−ა- ნო−ლი.
ერთ−მა თა−უ−რი და−არ−ტყა,
და ვერ მო−ზო−მა პა−ტა−რამ,
ბურ−თი გაფ−რინ−და სწრა−ფად და,
ჩა−ტე−ხა სახ−ლის ფან−ჯა−რა.
ბე−ბო აყვირდა,-ბაბუა,
ხელ−ში დიდ ჯოხ−სა ი−ჭერს,
გაბ−რა−ზე−ბუ−ლი ბუ−ზღუ−ნებს,
და ე−მუქ−რე−ბა ბი−ჭებს.
დას−ჯა არ უნ−და ა−რა−ვის,
მხრებს ი−ჩეჩს მთე−ლი გუნ−დი,
ბო−ლოს ერ−თხმად სთქვეს:ბაბუა!-
დამ−ნა−შა−ვე−ა ბურ−თი.
მო−ხუ−ცი ძლი−ერ გა−ოც−და,
და შე−იბ−რუ−ნა პი−რი,
რომ არ შე−ნიშ−ნონ ბავშ−ვებ−მა,
სა−ხე−ზე მას ღი−მი−ლი.
ბურ−თი აკენკეს,გაცვივდნენ,
კვლავ გა−აგრ−ძე−ლეს თა−მა−ში,
ო−ნავ−რებს გა−მო−ე−ცხა−დათ
თინიკო,წითელ კა−ბა−ში.
რა ეშ−ვე−ლე−ბათ მო−ხუ−ცებს?-
ჰკი−თხუ−ლობს მკაც−რად თი−ნა,
ან ქა−რი რომ ა−მო−ვარ−დეს,
ან რომ და−ი−წყოს წვი−მა?
ხვალ ყვე−ლას ვე−ტყვი სკო−ლა−ში,
რომ ხართ ბავშ−ვე−ბი ურ−ჩი,
ფან−ჯა−რა თქვენ ჩა−ამსხვ−რი−ეთ,
ტყუ−ი−ლად ამ−ხი−ლეთ ბურ−თი.
ჩა−ფიქრდ−ნენ, გონ−სა მო−ეგ−ნენ,
ელ−და−რი უძღ−ვის წი−ნა,
რა−თა მო−ხუ−ცებს ჩა−უს−ვან,
ის ჩა−ტე−ხი−ლი მი−ნა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მანანა ტონიას სხვა ლექსები:
ნაცარა |
მეხანძრე სპილო |
რთველი |
უნიჭო მუსიკოსები |
დედა თბილისი |
წაახალისეთ ბავშვი, რომ დაეხმაროს სხვებს, როდესაც ისინი მოწყენილები არიან
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ უნდა ანუგეშოს და დაეხმაროს სხვებს, როდესაც ისინი მოწყენილები ან განაწყენებულები არიან.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები კატეგორიიდან გულუბრყვილო პატარები
 |
მეოცნებე მფრინავიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები კატეგორიიდან გულუბრყვილო პატარები
 |
შეგონებამანანა კაკაჩია |
|
ზარმაცი თინამანანა კაკაჩია |
 |
საათინოდარ დუმბაძე |
 |
აბა, როგორ ვნახავდიშოთა ამირანაშვილი |
 |
ჯომარდობანინია კაპანაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები კატეგორიიდან გულუბრყვილო პატარები
|
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
|
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
