სიზმარი
ქართ−ველ ქალ−თა ვნა−ხე კრე−ბა;
გე−ფი−ცე−ბით, მი−სი ნახ−ვა
ახ−ლაც ი−სევ მე−ნატ−რე−ბა!
ტახტ−ზე იჯ−და თა−მარ მე−ფე,
მომ−ხიბ−ლა−ვი, ეშ−ხი−ა−ნი!..
მარ−ცხნით უდ−გა თი−ნა−თი−ნი,
მარჯვ−ნით - ნესტან-დარეჯანი.
გარს ეხ−ვი−ენ სხვა ქა−ლე−ბიც,
რო−გორც მთვა−რეს ვარსკვ−ლავთ კრე−ბა,
ცალ-ცალკე და ყვე−ლა ერ−თად,
სი−ცო−ცხლე და ნე−ტა−რე−ბა!..
შე−მო−ვი−და რუს−თა−ვე−ლი,
ის სულმ−ნა−თი და მგო−სა−ნი,
ხელ−ში ე−პყრა მო−წი−წე−ბით
მი−სი “ვეფხის-ტყაოსანი”.
თაყ−ვა−ნი სცა სწო−რუ−პო−ვარს,
მის წინ მუხ−ლი მოიყარა…
გა−ი−ღი−მა ტახტ−ზე მჯდომ−მა
და ცრემ−ლე−ბი გად−მოღ−ვა−რა!..
მზის ჭი−ა−ტის და−რი ი−ყო
უც−ნა−უ−რი ის ღი−მი−ლი
და თვით გრძნო−ბის ორ−ჭო−ფო−ბაც
ცრემლ−ში ი−ყო ჩა−ლე−სი−ლი:
მა−საც მგოს−ნის თა−ნაგრძ−ნო−ბა
გულ−ში ედ−ვა, რო−გორც ქალ−სა,
მაგ−რამ უნ−და და−ე−ჭი−რა
თა−ვი, რო−გორც დე−დო−ფალ−სა!
ბრძა−ნა: “გმად−ლობ, ვერ გად−ვიხ−დი,
რო−გორც მე−ფე, დღეს შენს ვალ−სა, -
უკვ−და−ვე−ბის მო−სახ−ვე−ჭად
მი−გა−პი−რებ მომავალ−სა!..”
მიუბრუნ−და მე−რე იქ მდგომ
ნეს−ტან−სა და თი−ნა−თინ−სა:
“თქვენ გი−ლო−ცავთ ამქ−ვეყ−ნი−ურ
სიყ−ვა−რულს და შვება-ლხინსა:
გი−ან−დერ−ძებთ საქმ−როდ ყვე−ლას
ტა−რი−ელს და ავ−თან−დილ−სა,
რომ ქართ−ველი ქართ−ველ გმი−რად
გა−მოზრ−დი−დეს შვილიშვილსა!”
ეს რომ ბრძა−ნა, ნა−თელ სვე−ტად
გად−მო−ეშ−ვა ცი−სარ−ტყე−ლა:
ა−ი−ტა−ცა შუქ−მა შუ−ქი
და მას გაჰყ−ვა თან−ვე ყვე−ლა!
მე კი დავრჩი… შე−მე−შინ−და!..
მი−მო−ვავ−ლე გარს თვა−ლე−ბი
და რა ვნა−ხე ი−მათ ნაცვ−ლად?!..
სხვა ხალ−ხი და სხვა ქა−ლე−ბი!..
არც თა−მარი, არც თი−ნა−თინ,
ა−ღარც ნესტან-დარეჯანი!…
ა−ღარც ერთს არ ე−ტყო−ბო−და
ქართ−ველობის რამ ნი−შა−ნი!..
გუ−ლი დამწყდა!… გა−მეღ−ვი−ძა,
ნაღვ−ლი−ა−ნად გა−მე−ცი−ნა!..
ვთქვი: “ნე−ტა−ვი არ მე−ნა−ხა,
სა−უ−კუ−ნოდ დამეძინა!..”
ლექსი 10 ~ 15 წლის ბავშვებისათვის
სხვა მომხმარებლების აზრით, ეს ლექსი საინტერესო შეიძლება იყოს საშუალოდ 10-დან ~ 15 წლამდე ბავშვებისთვის. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ამით თქვენს შვილს ასწავლით როგორ და როდის უნდა მოიხადოს ბოდიში.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ბაკურივაჟა–ფშაველა |
 |
მახეში გაბმული ჩიტიაკაკი წერეთელი |
|
დაგვიანებული პასუხი აკაკისვაჟა–ფშაველა |
 |
სუფთა ღრუტუნიამანანა ტონია |
|
ღამე მთაშივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ფიფქინათია აბულაძე |
 |
ო - რბილელა გაბური |
|
ბაყაყი და ბეკეკომანანა ტონია |
 |
ბებოს გავახარებ!ელიზბარ გაბუნია |
|
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
 |
სწავლა მოსწავლეთადავით გურამიშვილი |
 |
მშობლიურო ჩემო მიწავ!გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ცრემლთა მდინარებესიკი |
|
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
