იმერული ნანინა
ვუძღვნი საბატონო ყმების ახალშობილ შვილებს
აგ−რე ტკბი−ლად, უ−დარ−დე−ლად რამ და−გა−ძი−ნა−ო?
დე−დის მკერდ−ში მი−გიგ−ნი−ა შენ ტკბი−ლი ბი−ნა−ო...
და−ი−ძი−ნე ვარდო-ნანა, იავ-ნა−ნი−ნა−ო!...
დე−და ე−ტყვის: “გე−ნაც−ვა−ლოს შე−ნი მშო−ბე−ლი−ო,
ძუ−ძუ−ებ−ში ჩა−გივ−ლი−ა პა−წა−წა ხე−ლი−ო!
შენს ვაჟ−კა−ცო−ბას მო−მასწ−რებს მე ღვთისმშო−ბე−ლი−ო,
მამიშე−ნის ბე−დის არ ხარ, შენ სხვა ბედს ე−ლი−ო:
შე−ნი ვარსკვ−ლა−ვი სხვა ა−რის! - ბედ−მა გი−ცი−ნა−ო!
იავ-ნანა, ვარდო-ნანა, იავ-ნა−ნი−ნა−ო!...
ღმერთს შე−ნი ბედ−ნი−ე−რე−ბა წი−ნეთ უ−სა−ხავ−სო,
შენც მის ნაცვ−ლად ემ−სა−ხუ−რე, ნუ−რას ი−ზამ ავ−სო,
დე−დას თმას ნუ მა−წე−წი−ნებ, ნუ ჩა−მაც−მევ შავ−სო!
სხვებ რა გი−ჭირს: ხომ შე−ი−ტყვე, ბა−ტო−ნი არ გყავ−სო!
რისთ−ვის შეკრ−თი? მარ−თა−ლი−ა!... რამ შე−გა−ში−ნა−ო?
იავ-ნანა, ვარდო-ნანა, იავ-ნა−ნი−ნა−ო!...
გა−იზრ−დე−ბი, გე−ნაც−ვა−ლე, თა−ვი−სუ−ფა−ლი−ო;
ბა−ტო−ნი ვერ შე−გა−წუ−ხებს, ვერც გაგ−ტეხს ვა−ლი−ო;
შენს მტერ−სა და მო−შურ−ნე−სა და−უდ−გეს თვა−ლი−ო;
ჭი−რი−სა და ავ თვა−ლის−გან გიხს−ნის უ−ფა−ლი−ო!
ხომ გი−ა−მა, გე−ნაც−ვა−ლე! მან გა−გა−ცი−ნა−ო?
იავ-ნანა, ვარდო-ნანა, იავ-ნა−ნი−ნა−ო!...
დიდი-კაცის შვილს სკო−ლა−ში გვერდთ მო−უჯ−დე−ბი−ო;
ა−ბა შენ ი−ცი, ბი−ჭო−ჯან, რო−გორ ეც−დე−ბი−ო;
ძველ ბა−ტო−ნის შვილს სწავ−ლა−ში ნუ ჩა−მორ−ჩე−ბი−ო,
გლეხ−სა ნი−ჭი ა−რა აქვ−სო, არ ა−ფიქ−რე−ბი−ო!..
შე−ნი და−ჩაგ−რუ−ლი ძმე−ბი შენ უნ−და იხს−ნა−ო,
იავ-ნანა, ვარდო-ნანა, იავ-ნა−ნი−ნა−ო!...
ჩი−ნოვ−ნი−კე−ბიც ა−რი−ან ჩვე−ნი გამწ−ვა−ლე−ო:
ჩვენს საქ−მე−ზე რო−ცა მი−ვალთ, გვე−ტყვი−ან: “ხვალეო”,
და, ჩვენ რო−ცა დაგვ−საქ−მე−ბენ, მა−შინ კი - “მალეო!”
ა−მას შენ ვე−ღარ გე−ტყვი−ან, შენ გე−ნაც−ვა−ლეო,
რომ ვე−ღარ და−გიბ−რიყ−ვე−ბენ, თუ რომ თა−ვი სცნა−ო!
იავ-ნანა, ვარდო-ნანა, იავ-ნა−ნი−ნა−ო!...
პა−წა−წი−ნა ი−ა−დო−ნო და ვარ−დის კო−ნა−ო,
დღეს ხომ კარ−გად გა−ი−გო−ნე ჩე−მი ნა−ნი−ნა−ო?
და, თუ კარ−გად გა−ი−გო−ნე, ხომ მო−გე−წო−ნა−ო?
მაშ ნუ გძი−ნავს! გა−იღ−ვი−ძე! ი−ცან ქვე−ყა−ნა−ო!
შენც შე−ი−ტყვე ა−მა სოფ−ლის ცრუ გა−მო−ცა−ნა−ო!
იავ-ნანა, ვარდო-ნანა, იავ-ნა−ნი−ნა−ო!...
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
თუ თქვენ უნდა გაკიცხოთ შვილი ცუდად მოქცევის გამო, გაკიცხეთ იგი დროზე. გვირჩევს ბუსი. „ხანდახან მშობლები ამბობენ - დავიცადოთ, სანამ სახლში მივალთ... - თუმცა, სანამ სახლში მივლენ, ბავშვს დავიწყებული აქვს ინციდენტი“. მაშასადამე, შაბათს ზოოპარკში წასვლაზე უარის თქმა ხუთშაბათის შეცდომებისთვის მომავალ შეცდომებს ვერ აგარიდებთ. ეს ჩაითვლება, როგორც შემთხვევითი, დაუმსახურებელი სასჯელი თქვენი შვილისთვის
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
 |
ტელეფონივასილ გულეური |
 |
სევდის ბაღსბესიკი |
 |
ფუტკარიაკაკი წერეთელი |
 |
სილაჟვარდე ანუ ვარდი სილაშიგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
სინანულიშოთა ამირანაშვილი |
 |
არ შეგვეშნდეს დიდი დაღმართისნანა სამხარაძე |
 |
ალბათ ხარობდა დედაი!გოდერძი ჩოხელი |
 |
ბებიახათუნა გულიაშვილი |
 |
თხამ აჯობამანანა კაკაჩია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ღამურააკაკი წერეთელი |
 |
მე ისეთ ქართველს რა ვუთხრა!მუხრან მაჭავარიანი |
|
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ქებათა-ქებააკაკი წერეთელი |
 |
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
