ჩემი ლოცვა
და გან−მას−ვე−ნე ვნე−ბა−თა−გან ბოროტ-ღელვილი!
ნუ−თუ მა−მა−სა არ−ღა ჰქონ−დეს გულის-ტკივილი,
ო−დეს ი−ხი−ლოს გან−საც−დელ−ში შემ−ცო−დე შვი−ლი?
ჰო−ი, სა−ხი−ე−რო, ნუ წარ−ვიკ−ვეთ მე სა−სო−ე−ბას:
პირ−ველ უ−მან−კომ თვით ა−დამ−მაც სცო−და შენს მცნე−ბას,
უმსხ−ვერპ−ლა წა−დილს სა−მო−თხი−სა მშვე−ნი−ე−რე−ბა,
გარ−ნა ი−ხი−ლა სა−სუ−ფევ−ლის მან ნე−ტა−რე−ბა.
ცხოვ−რე−ბის წყა−როვ, მასვ წმინ−და−თა წყალ−თა−გან შენ−თა,
და−მინთ−ქე მათ−ში სალ−მო−ბა−ნი გუ−ლი−სა სენ−თა!
ა−რა დაჰქ−რო−ლონ ნავ−სა ჩემ−სა ქარ−თა ვნე−ბი−სა;
ა−რამედ მო−ეც მას სად−გუ−რი მყუდ−რო−ე−ბი−სა!
გულთა-მხილავო, ცხად არს შენ−და გუ−ლი−სა სიღ−მე:
შენ უ−წი−ნა−რეს ჩემ−სა უ−წი, რას ვიზ−რა−ხო მე,
და - ჩემ−თა ბა−გეთ რა−ღა და−უშთთ შენ−და სათქ−მე−ლად?
მა−შა დუ−მი−ლიც მი−მით−ვა−ლე შენ−დამი ლოც−ვად!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
აუხსენით ბავშვს, რომ უნდა ისწავლოს თავის დაცვა, თუ ის თავს საფრთხეში გრძნობს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ღრუბლები და მთვარედუტუ მეგრელი |
 |
იქ პოეზიის ფრიალებს დროშაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ხუროილია სიხარულიძე |
 |
ტყის ზეიმიმანანა ქურდაძე |
 |
სოკოლუარა ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ყიყინა ბაყაყინათია დაშნიანი |
 |
ფანქარიშოთა ამირანაშვილი |
 |
სურათიმანანა კაკაჩია |
 |
ჩვენი დროშაელიზბარ გაბუნია |
|
*** (წითელკაბა გოგო ვარ)მანანა კაკაჩია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ჩემი სამშობლოლადო ასათიანი |
|
ქალაქისაკენგალაკტიონ ტაბიძე |
|
მგლოვიარე სერაფიმებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გილოცავ!მუხრან მაჭავარიანი |
 |
გამოღმით მე ვარ, გაღმა – შენვაჟა–ფშაველა |
