სა−სე−ირ−ნოდ მი−დის ბი−ჭი,
კოხ−ტად გა−მო−წყო−ბი−ლი;
პე−დალს ფე−ხი და−ა−ჭი−რა, 
დასძ−რა ავ−ტო−მო−ბი−ლი.

- ყო-ჩაღ, ყო-ჩაღ!- ჩა−მოს−ძა−ხის
ხი−დან ჩი−ტი პა−წი−ა.
ბიჭს ე−ა−მა, გა−უ−ცი−ნა,
თა−ვი მაღ−ლა ას−წი−ა.

- ფრ−თხი−ლად, რე−ზო, წინ იც−ქი−რე!-
უ−კან დე−და მოს−ძა−ხის.
მი−დის ქვეყ−ნის სი−ხა−რუ−ლი,
სი−ხა−რუ−ლი ოჯახის.

მიუხვია, მო−უხ−ვი−ა,
ბაღს გა−ხე−და, გას−წი−ა...
გზა მი−ე−ცით, ხვა−ლინ−დე−ლი
სა−ქართ−ვე−ლოს კა−ცი−ა!