მზეო თიბათვისა
ლოც−ვად მუხლ−მოყ−რი−ლი გრა−ალს შე−ვედ−რე−ბი.
ი−გი, ვინც მიყ−ვარ−და დი−დი სიყ−ვა−რუ−ლით,
ფრთე−ბით და−ი−ფა−რე - ა−მას გე−ვედ−რე−ბი.
ტანჯ−ვა - გან−საც−დელ−ში თვალ−ნი მი−უ−რიდ−ნე.
სუ−ლი მო−უვ−ლი−ნე ი−სევ შენ−მი−ე−რი,
დი−ლა გა−უ−თე−ნე ი−სევ ცი−უ−რი−დან,
სუ−ლი უ−მან−კო−თა მი−ეც შვე−ნი−ე−რი.
ხა−ან−მა უნ−დო−ბარ−მა , გზა რომ შე−ე−ღე−ბა,
უხ−ვად მო−ი−ტა−ნა სისხ−ლი და ცხედ−რე−ბი,
მძაფ−რი ქარ−ტე−ხი−ლი მას ნუ შე−ე−ხე−ბა,
მზე−ო თი−ბათ−ვი−სა,ა−მას გე−ვედ−რე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აუხსენით ბავშვს, რატომ არის მნიშვნელოვანი მეგობრების ყოლა და როგორ უნდა დააფასოს ისინი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მას აქეთ, რაკი შენდამი ვცან მე სიყვარულიილია ჭავჭავაძე |
 |
ავტობიოგრაფიანოდარ დუმბაძე |
 |
საშობაოედუარდ უგულავა |
 |
გაბუტული ნატოელიზბარ გაბუნია |
 |
პაპიჩემის ანდერძივაჟა–ფშაველა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
როდის მოვა თოვლის პაპანათია ჯანაშია |
|
აღდგომის დღეელიზბარ გაბუნია |
 |
შემოდგომაცირა ტურაშვილი |
 |
თოვლის მელანესტან კუპრავა |
 |
მათემატიკური მოქმედებებიმარი დიერა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
|
უნუგეშო ყოფნავაჟა–ფშაველა |
 |
თოვლიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სწავლა მოსწავლეთადავით გურამიშვილი |
|
სად?გალაკტიონ ტაბიძე |
