ინტერნაციონალი
გა−იღ−ვი−ძე პრო−ლე−ტა−რო!
ჩვენ−ვე უნ−და მო−ვუ−პო−ვოთ
ჩვენს თავს აწ დრო სა−ნე−ტა−რო!
უნ−და მტე−რი და−ვა−მარ−ცხოთ,
ძალ−მომ−რე−ვი, უ−სა−მართ−ლო!
რა გვაქვს მას−თან ჩვენ სა−ერ−თო,
სა−პირ−ფე−რო ან სა−მად−ლო?
ეს იქ−ნე−ბა სა−ბო−ლო−ო
შე−ტა−კე−ბა... მწა−რე ო−მი!..
და, თუ ვსძლი−ეთ, ჩვენ−თან ერ−თად
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი.
ეს-ღა მხო−ლოდ დაგვრ−ჩე−ნი−ა!
ა−მით ვფიქ−რობთ თა−ვის დახს−ნას!
გა−უ−მარ−ჯოს მში−ერ მუ−შას,
მის მკლავ−სა და მის მარჯ−ვე−ნას!
სხვა სუყვე−ლა ტყუ−ი−ლი−ა:
ღმერ−თი, მე−ფე, ვინ−მე გმი−რი!..
ძა−ლა ა−რის შე−ერ−თე−ბა -
ერ−თი ლხი−ნი!.. ერ−თი ჭი−რი!..
მსხვერპ−ლი უნ−და დი−ად საქ−მეს,
კავ−ში−რი და შე−ერ−თე−ბა.
სა−ბერ−ველს რომ და−უ−ბერ−ვენ,
რკი−ნა მა−შინ ფო−ლად−დე−ბა.
ჩვენც დავჰ−ბე−როთ, თავს ნუ ვზო−გავთ!
სა−ბო−ლო−ო მწა−რე ო−მი!...
მხო−ლოდ ჩვე−ნის გა−მარჯ−ვე−ბით
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი.
მოც−ლილ ხალ−ხის მუქ−თა−ხო−რას,
ამ ქვეყ−ნად რომ და−წან−წა−ლებს,
ნა−მუ−შე−ვარს სტა−ცებს ღა−რიბს
და უ−კი−დებს გულ−ში ა−ლებს,
უნ−და დავს−ცეთ თავ−ზე მე−ხი,
გა−ურ−ჯე−ლად ვინც ნე−ტა−რებს!...
გა−უ−მარ−ჯოს მხო−ლოდ შრო−მას,
მუ−შებ−სა და პრო−ლე−ტა−რებს!...
ყო−ვე−ლი მხრის მუ−შა ხალ−ხი,
დრო−ა შევკრ−ბეთ, ნუ გვაქვს ში−ში!
უნ−და მედგ−რად მი−ვი−ტა−ნოთ
იმ ჩვენს მტრებ−ზე ი−ე−რი−ში!
ეს იქ−ნე−ბა სა−ბო−ლო−ო
მშრო−მელ ხალ−ხის მწა−რე ო−მი!...
ეს დაგ−ვიხს−ნის მხო−ლოდ და მით
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ სხვისი პერსპექტივის გაგება
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს სიტუაციის დანახვა სხვისი თვალით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მგელი და კრავიაკაკი წერეთელი |
|
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
 |
მთათ ძილივაჟა–ფშაველა |
 |
ბედისადმიბესიკი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მთვარე ჭაშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
საჩუქარიანზორ აბულაშვილი |
 |
ჩემო კარგო თეთრო ბატოელიზბარ გაბუნია |
 |
მხატვარინინია კაპანაძე |
 |
ვაზი გვიხმობსნესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
 |
ზოოპარკშივასილ გვეტაძე |
 |
ნანაილია ჭავჭავაძე |
|
ცრემლთა მდინარებესიკი |
