ინტერნაციონალი
გა−იღ−ვი−ძე პრო−ლე−ტა−რო!
ჩვენ−ვე უნ−და მო−ვუ−პო−ვოთ
ჩვენს თავს აწ დრო სა−ნე−ტა−რო!
უნ−და მტე−რი და−ვა−მარ−ცხოთ,
ძალ−მომ−რე−ვი, უ−სა−მართ−ლო!
რა გვაქვს მას−თან ჩვენ სა−ერ−თო,
სა−პირ−ფე−რო ან სა−მად−ლო?
ეს იქ−ნე−ბა სა−ბო−ლო−ო
შე−ტა−კე−ბა... მწა−რე ო−მი!..
და, თუ ვსძლი−ეთ, ჩვენ−თან ერ−თად
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი.
ეს-ღა მხო−ლოდ დაგვრ−ჩე−ნი−ა!
ა−მით ვფიქ−რობთ თა−ვის დახს−ნას!
გა−უ−მარ−ჯოს მში−ერ მუ−შას,
მის მკლავ−სა და მის მარჯ−ვე−ნას!
სხვა სუყვე−ლა ტყუ−ი−ლი−ა:
ღმერ−თი, მე−ფე, ვინ−მე გმი−რი!..
ძა−ლა ა−რის შე−ერ−თე−ბა -
ერ−თი ლხი−ნი!.. ერ−თი ჭი−რი!..
მსხვერპ−ლი უნ−და დი−ად საქ−მეს,
კავ−ში−რი და შე−ერ−თე−ბა.
სა−ბერ−ველს რომ და−უ−ბერ−ვენ,
რკი−ნა მა−შინ ფო−ლად−დე−ბა.
ჩვენც დავჰ−ბე−როთ, თავს ნუ ვზო−გავთ!
სა−ბო−ლო−ო მწა−რე ო−მი!...
მხო−ლოდ ჩვე−ნის გა−მარჯ−ვე−ბით
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი.
მოც−ლილ ხალ−ხის მუქ−თა−ხო−რას,
ამ ქვეყ−ნად რომ და−წან−წა−ლებს,
ნა−მუ−შე−ვარს სტა−ცებს ღა−რიბს
და უ−კი−დებს გულ−ში ა−ლებს,
უნ−და დავს−ცეთ თავ−ზე მე−ხი,
გა−ურ−ჯე−ლად ვინც ნე−ტა−რებს!...
გა−უ−მარ−ჯოს მხო−ლოდ შრო−მას,
მუ−შებ−სა და პრო−ლე−ტა−რებს!...
ყო−ვე−ლი მხრის მუ−შა ხალ−ხი,
დრო−ა შევკრ−ბეთ, ნუ გვაქვს ში−ში!
უნ−და მედგ−რად მი−ვი−ტა−ნოთ
იმ ჩვენს მტრებ−ზე ი−ე−რი−ში!
ეს იქ−ნე−ბა სა−ბო−ლო−ო
მშრო−მელ ხალ−ხის მწა−რე ო−მი!...
ეს დაგ−ვიხს−ნის მხო−ლოდ და მით
გა−ი−ხა−რებს ყვე−ლა ტო−მი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
იქონიეთ მზისგან დამცავი საშუალება თქვენი ბავშვის კბილის პასტის გვერდით
წაუსვით ბავშვს ყოველდღიურად, გახადეთ იგი დილის რუტინის ნაწილი, როგორც ეს კბილების გამოხეხვაა.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი ვედრებავაჟა–ფშაველა |
|
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
 |
ოპუნცია კაქტუსიმანანა ტონია |
 |
დედოფალს ანაზედბესიკი |
 |
ალექსანდრე ჭავჭავაძის საფლავზედაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
 |
იის ნატვრაგივი ჭიჭინაძე |
 |
წელიწადები წავლიან ძველნიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ტყუილს თუ არ მოიშლისლია კობალაძე |
 |
ხე დარგემორის ფოცხიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ამბავს ავწერ ადრინდელსაბესიკი |
|
როგორ ასწავლა ჭიანჭველამ სამამდე თვლა ჭიანჭველაჭამიასგივი ჭიჭინაძე |
 |
ბარდნალალადო ასათიანი |
|
ფშაველი ჯარისკაცის წერილივაჟა–ფშაველა |
 |
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
