გლეხის სიმღერა
ძირს ვა−კე, მაღ−ლა მთე−ბი−ა;
ზო−გან ხე−ვე−ბი, სხვა−გან ტყე,
კლდედ მი−ი−უ−ვა−ლი გზე−ბი−ა.
რამ−დენ−ჯერ დავ−ფიქ−რე−ბულ−ვარ,
გულ−ში−აც ცე−ცხლი მთე−ბი−ა;
სხვა−ზედ ვე−რა−ზე−და დავმდ−გარ−ვარ,
მარ−ტო ეს მი−ფიქ−რე−ბი−ა:
ღმერ−თი რო კაც−სა გა−ა−ჩენს,
თან−ვე და−უ−წერს ბედ−სა−ო,
ზოგს მის−ცემს ბა−ტო−ნო−ბა−სა,
სხვას-კი და−უხ−რის ქედ−სა−ო.
ვე−ნაცვ−ლე უფ−ლის სა−ხელ−სა,
ჩვენს დამ−ბა−დე−ბელს ღმერთ−სა−ო:
ღმერთ−მა დამ−ბა−და მუ−შა−და,
ი−მან მი−კურ−თხა მარჯ−ვე−ნა,
უნ−და ვხნა, ვთე−სო, ვიშ−რო−მო
და გა−მოვკ−ვე−ბო ქვე−ყა−ნა.
ა−ლა−ლის ოფ−ლით ნა−შონ−სა
ლუკ−მას ვსჭამ გემ−რი−ე−ლა−და:
ვი−ცი, რომ ჩე−მი შრო−მა−ა,
ჯა−ფით მო−სუ−ლი ხე−ლა−და;
და−რა−ლულს ქვა რომ მა−ჭა−მი−ო,
მო−მეჩ−ვე−ნე−ბა ქა−და−და.
ბედ−ნი−ე−რი ვარ, ოღომც-კი
ქვე−ყა−ნამ მიც−ნოს კა−ცა−და.
კა−ცი ვარ, მე−ნაც კა−ცი ვარ,
ვაჟკა−ცი ნა−მუ−სი−ა−ნი;
ცხვა−რი და ძრო−ხა ბევ−რი მყავ,
სახ−ნა−ვი სა−სუ−ქი−ა−ნი;
ზღვა−და დგა ჩე−მი ყა−ნე−ბი,
ყა−ნე−ბი თავ−თუ−ხი−ა−ნი;
სა−ქე−რეს ქე−რი მი−თე−სავ,
ქე−რია ჩა−რა−თი−ა−ნი,
სავ−სე კო−დე−ბი მიდ−გი−ა
ყველიან-კარაქიანი.
ბევრს აძ−ღებს ჩე−მი მარჯ−ვე−ნა,
მარჯ−ვე−ნა ბა−რა−ქი−ა−ნი!
უ−ფალს ა−უნ−თებ სან−თელ−სა,
გლე−ხუ−რად შე−ვეხ−ვე−წე−ბი;
ი−ცის, გლე−ხი ვარ, შე−მინ−დობს,
თუნ−დაც და−ვაკ−ლო წე−სე−ბი.
ვერთ−გუ−ლობ მამა-პაპასა,
ი−მათ−ში მიდ−გა ფეს−ვე−ბი.
სუყ−ვე−ლა თა−ვი−სი მაქ−ვის,
სხვე−ბი−სას ა−რას ვე−ხე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - სინათლის თაობა
უცნაურია,მაგრამ ვფიქრობ, ძირითადი მიზეზი, რის გამოც ვერ ვახერხებთ თანამედროვე თაობის გაგებას - ენერგიის ნაკლებობაა. ახალი თაობა ენერგეტიკულად იმდენად მაღალ სიხშ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ატმის ყვავილებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პირველი მაისიდავით მაჩაბელი |
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
ბედისადმიბესიკი |
 |
სულიკოაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
სათვალენოდარ დუმბაძე |
 |
ჭუპა-ჭუპამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ულტიმატუმიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
აბა, ჩემი რა ბრალია!მარიჯანი |
|
რაც იქნეს – იქნესგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
დალი და მანანამანანა ტონია |
|
უნიჭო მუსიკოსებიმანანა ტონია |
|
ცრემლთა მდინარებესიკი |
 |
მე ისეთ ქართველს რა ვუთხრა!მუხრან მაჭავარიანი |
|
ბელი და სანდლებიმანანა ტონია |
