მთას ვიყავ
თვალთ წინ მე−ფი−ნა ქვე−ყა−ნა,
გულ−ზე მეს−ვე−ნა მზე-მთვარე,
ვლა−პა−რა−კობ−დი ღმერთ−თა−ნა.
სა−კე−თილ−დღე−ო ქვეყ−ნი−სა
მედ−ვა სუ−ლად და გუ−ლა−და:
სი−ცო−ცხლე, მისთ−ვის სიკვ−დი−ლი
მქონ−და მე−ო−რე რჯუ−ლა−და.
ეხ−ლა თავ-თავქ−ვე მოვ−დი−ვარ,
ხევ−ში მი−მე−ლის ბნე−ლი−ა,
თან მიმ−დევს ფიქ−რი მწუ−ხა−რე,
გუ−ლის, გო−ნე−ბის მწვე−ლი−ა.
მაღ−ლი−დამ დაბ−ლა ჩა−მოსვ−ლა,
ვაჰ−მე, რა მე−ტად ძნე−ლი−ა!
წამ−ლო−ბას ვე−ღარ გა−მი−წევს
ეხ−ლა ცრემ−ლე−ბი ცხე−ლი−ა,
რად მო−ვალ, თავქ−ვე რად მო−ვალ,
ჩემს თავს რად ვიხ−დი ტი−ა−ლად?
იმ მთას თავს რისთ−ვის ვა−ნე−ბებ,
თუნდ ვიქ−ცე ტანჯ−ვის ფი−ა−ლად?!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დიახ, მშობლობა ყველაზე რთული რამაა. დიახ, თქვენი სახლი შეიძლება იყოს არეული, სარეცხი - დაგროვილი და ძაღლი - გასასეირნებელი. მაგრამ წარმოიდგინეთ, რომ თქვენს შვილს უბრალოდ გაეცინა. ისიამოვნეთ ახლა - დრო სწრაფად გადის.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ლილეხალხური |
 |
შემოდგომამურმან ლებანიძე |
 |
ხაჭაპურინათია ჯანაშია |
 |
საბავშვო ბაღთან დამშვიდობებამზია გოგნიაშვილი |
 |
გულკეთილიელიზბარ გაბუნია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჭკუა ისწავლამანანა კაკაჩია |
 |
ზამთარიედუარდ უგულავა |
 |
დედანატალია ნადირაშვილი |
 |
სკოლაში წასვლის წინქეთევან კვიტატიანი |
 |
სიხარული გამეფდალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ძველი ქართული ანდაზამურმან ლებანიძე |
 |
დათუნიას მოსაწვევი ბარათინოდარ დუმბაძე |
|
გოგონა კითხულობდა...მურმან ლებანიძე |
 |
სიზმარიაკაკი წერეთელი |
|
გაზაფხულის მაყრებიაკაკი წერეთელი |
