დაგვიანებული პასუხი აკაკის
მგო−სა−ნო მა−ღალ მთი−სა−ო,
თუმც კი გვი−თე−სავ მარ−გა−ლიტს,
მკი−თხვე−ლიც ი−მას მკი−საო”.
ა−კა−კი
ბევ−რი ვი−ფიქ−რე ძა−ლი−ან,
თუ რა პა−სუ−ხი გა−მე−ცა
შენთ−ვის, მხცო−ვა−ნო პო−ე−ტო;
დღე−ცა ვფიქ−რობ−დი, ღა−მე−ცა.
როს და−ვა−პი−რე სი−ტყვის თქმა,
უ−ცებ თავ−ზა−რი და−მე−ცა,
სი−ტყვა, მო−სუ−ლი სათქ−მე−ლად
ე−ნი−დან მომ−წყდა, გა−მექ−ცა.
დავ−ღო−ნე−ბულ−ვარ ძა−ლი−ან,
თით−ქოს სახლ-კა−რი და−მექ−ცა.
რა−და? რა ღმერ−თი გა−მი−წყრა
მარ−გა−ლი−ტე−ბის მფლო−ბელ−სა,
რომ თა−ვის უშ−ნო ე−ნი−თა
ვე−რას ვა−გო−ნებ მშო−ბელ−სა?!
ბულ−ბუ−ლი−სათ−ვის გა−ლო−ბა
და−უ−წუ−ნი−ა რო−მელ−სა?
მარ−გა−ლი−ტე−ბის მფლო−ბე−ლი
ე−ნა−სა ხმა−რობს ღო−ნე−და,
და რო−ცა მარ−გა−ლიტს სთე−სავს,
ან თუ ა−ა−გებს ყო−რე−და,
მა−ინც ის ა−რი, რაც ა−რი,
ჭო−რე−ბი მო−ა−შო−რე−თა!
იქ−ნებ მე, ჩემ−მა ე−ნა−მა,
სამ−შობ−ლო და−ვა−ღო−ნე−თა?
ფრთე−ბი შევკ−ვე−ცეთ ოც−ნე−ბას,
და−ვამ−ხეთ, და−ვა−მო−ნე−თა?
უ−ვარ−გი−სო−ბის მი−ზე−ზი
ფშავ−ლო−ბა ა−რის სწო−რე−და.
მოძღვ−ნი−ლი ა−რი მთის მი−ერ,
ჩა−მო−ტა−ნი−ლი ქა−რი−სა,
რა−ტომ არ ჰგუ−ობს, არ ვი−ცი,
ამ ჰანგს ბუ−ნე−ბა ბა−რი−სა?!
ა−ქაც ხომ ქართ−ვე−ლე−ბი ვართ,
ყვა−ვი−ლი ა−ქაც ჰყვა−ვი−სა,
ხა−ტად ჰყავ, სა−ლო−ცავ ხა−ტად,
მთი−ელთ სამ−შობ−ლო თა−ვი−სა.
და ე−ნა მთი−სა სიმტ−კი−ცით
მსგავ−სი−ა კლდი−სა სა−ლი−სა;
იქ−ნებ, აკ−ლი−ა, არ ვი−ცი,
ამ ლომს სი−ნა−ზე ქა−ლი−სა?
ა−მისთ−ვის და−საგ−მო−ბი−ა
და წა−სა−ღე−ბი წყა−ლი−სა?!
კა−ცი მე−ტყვე−ლი, მგრძნო−ბე−ლი,
ცხოვ−ლად ამ−ხე−ლი თვა−ლი−სა,
ამგვა−რის ამ−ბის მო−წა−მე,
შევდრ−კე, დავ−მუნჯ−დე ლა−მი−სა.
მა−ინც წინ მი−ვალ, მა−ინცა,
არ მე−ში−ნი−ან შა−რი−სა,
გულს მის−ვე−ნი−ა ხა−ტადა
ე−ნა მთი−სა და ბა−რი−სა.
მე არც ერთს კი−ლოს არ ვწუ−ნობ,
თუ−ა ქართ−ვე−ლის გვა−რი−სა,
მო−თაყ−ვა−ნე ვარ ყოვ−ლი−სა
ი−მათ ტკბი−ლის და მწა−რი−სა.
სხვა რამ მა−ში−ნებს, ი−სა ვსთქვათ,
დამხ−შო−ბი მზის და მთვა−რი−სა,
სამ−შობ−ლოს და−მამ−ხო−ბე−ლი
და გა−მომჯ−რე−ლი კა−რი−სა…
სჯობს, რომ ი−მა−ზე ვი−ტი−როთ,
მუ−დამ მთქმე−ლი ვარ ამი−სა,
ნუ შე−გა−ში−ნებსთ, არ გავ−ნებსთ
მთი−დან ყვი−რი−ლი ხა−რი−სა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეიძლება შეუძლებლად მოგეჩვენოთ, თუმცა, ასე არ არის! შეეცადეთ არ თქვათ "არა" ძალიან ხშირად. ბავშვების გული მგრძნობიარეა და მათთვის ხშირი უარის თქმამ შეიძლება არასრულყოფილების გრძნობა გაუჩინოს. ხშირი „არას“ თქმით ბავშვში მეამბოხე დამოკიდებულება ვითარდება. ეცადეთ უარის თქმის დროს იყოთ ლბომიერი. ახსენით უარის მიზეზი და ბავშვი გაგიგებთ.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მერე რაა, რომ საქართველოაოთარ შალამბერიძე |
 |
მელაკუდას მაღაზიავასილ გულეური |
 |
ვაზის სიმფონიაშოთა ნიშნიანიძე |
 |
ხარაბუზა და ფუტკარიაკაკი წერეთელი |
|
სიზმარიაკაკი წერეთელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ციცინათელანესტან კუპრავა |
 |
კუკრუჭანა თუ გოგრიმიჭელანუნუ ჯანელიძე |
 |
მზეონინია კაპანაძე |
 |
ჰე, მამულო!გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ელენე და პეპელამაია წიგნაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მეხანძრე სპილომანანა ტონია |
|
ქართველი ქალიაკაკი წერეთელი |
|
კატისა და თაგვთა შერიგებამანანა ტონია |
|
არაჩვეულებრივი კონცერტიმანანა ტონია |
 |
მზე-ჭაბუკ ორბელიანზედბესიკი |
