ისევ შენ, ისევ, ქალაო
მომ−ხე−დე, გა−მი−ცი−ნი−ა.
შენ მა−ინც ნუ მი−ღა−ლა−ტებ,
მოვკვ−დე−ბი - და−მი−ტი−რი−ა.
მაღ−ლი−სა მთი−სა წვერ−ზე−და
საფ−ლა−ვი გა−მი−თხა−რო−დი,
ჩე−მის სამ−შობ−ლოს ქვი−შა−ნი
ხშირ-ხშირად მო−მა−ყა−რო−დი.
ქვეყ−ნის−გან და−ვი−წყე−ბულ−სა
შენც და−მი−ვი−წყებ მა−ლე−ო,
მა−ლე ი−შო−ვი საქმ−რო−სა,
უ−კან გაჰყ−ვე−ბი ხვალ−ვე−ო.
ემ კლდე−ებს მა−ინც შეს−ტი−რე
და−ნა−ბა−რე−ბი ჩე−მი−ა:
იდგ−ნენ გულ-სალნი ა−მა−ყად,
არ შა−მა−უშ−ვან მტე−რი−ა!
ნუ და−ი−წყე−ბენ ჩა−მოშ−ლას...
არ−წივთ მო−ზარ−დონ წი−წილ−ნი,
დაჰბ−რუ−ნონ ჩემ−სა სა−მა−რეს,
მალ-მალ მა−ი−ღონ ბი−ბი−ნი;
მთებ−მა ა−ხა−რონ ყვა−ვილ−ნი,
კის−რით ა−ტა−რონ ნის−ლე−ბი,
მკვდარს გულ−ზედ ნა−მი მა−ნა−მონ, -
ი−სევ ცო−ცხა−ლი ვიქ−ნე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გაითვალისწინეთ, რომ კომუნიკაციას დრო სჭირდება და იყავით მომთმენი, როდესაც თქვენი ოჯახის წევრები გამოხატავენ თავიანთ აზრებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გაცვლამაია კარსელი |
 |
ხელოვნებაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მემღერება და ვიმღერივაჟა–ფშაველა |
 |
მამუკანოდარ დუმბაძე |
 |
დილა არის ახალი წლისირაკლი აბაშიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნუ გეშინიაგოდერძი ჩოხელი |
|
მერცხლის სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
ეგებ მალე გავიზარდოგიორგი წერეთელი |
|
ხსოვნასგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ფოტოგრაფი დათუნიამზია მექერიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ერთგულებამაია მიქაია |
 |
მეგობრობანატალია ნადირაშვილი |
 |
გაუბედავი სიყვარულიაკაკი წერეთელი |
 |
დათუნია დრუნჩაგივი ჭიჭინაძე |
 |
მარკეტშიმანანა ტონია |
