ისევ შენ, ისევ, ქალაო
მომ−ხე−დე, გა−მი−ცი−ნი−ა.
შენ მა−ინც ნუ მი−ღა−ლა−ტებ,
მოვკვ−დე−ბი - და−მი−ტი−რი−ა.
მაღ−ლი−სა მთი−სა წვერ−ზე−და
საფ−ლა−ვი გა−მი−თხა−რო−დი,
ჩე−მის სამ−შობ−ლოს ქვი−შა−ნი
ხშირ-ხშირად მო−მა−ყა−რო−დი.
ქვეყ−ნის−გან და−ვი−წყე−ბულ−სა
შენც და−მი−ვი−წყებ მა−ლე−ო,
მა−ლე ი−შო−ვი საქმ−რო−სა,
უ−კან გაჰყ−ვე−ბი ხვალ−ვე−ო.
ემ კლდე−ებს მა−ინც შეს−ტი−რე
და−ნა−ბა−რე−ბი ჩე−მი−ა:
იდგ−ნენ გულ-სალნი ა−მა−ყად,
არ შა−მა−უშ−ვან მტე−რი−ა!
ნუ და−ი−წყე−ბენ ჩა−მოშ−ლას...
არ−წივთ მო−ზარ−დონ წი−წილ−ნი,
დაჰბ−რუ−ნონ ჩემ−სა სა−მა−რეს,
მალ-მალ მა−ი−ღონ ბი−ბი−ნი;
მთებ−მა ა−ხა−რონ ყვა−ვილ−ნი,
კის−რით ა−ტა−რონ ნის−ლე−ბი,
მკვდარს გულ−ზედ ნა−მი მა−ნა−მონ, -
ი−სევ ცო−ცხა−ლი ვიქ−ნე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აჩვენეთ ბავშვს, რომ მეგობრობა მნიშვნელოვანია და რომ თქვენც აფასებთ თქვენს მეგობრებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ქურდის ქურდინოდარ დუმბაძე |
 |
მივიწყებული ფისოელიზბარ გაბუნია |
 |
მოდის ჭალების სული მცურავიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სახლივასილ გულეური |
|
წუხელი, ღამით ქარი დაჰქროდაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დინოზავრიცირა ტურაშვილი |
 |
ყურძნის მკვახე მტევნებიმანანა კაკაჩია |
 |
*** (სოფიკუნა ცუნცულა)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
ხოხობი და მელიანანა სამხარაძე |
 |
ზურიკოს ბარათიშოთა ამირანაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ხმა კატამონთანირაკლი აბაშიძე |
 |
კირკიტელა კაკალიგივი ჭიჭინაძე |
|
ქეთინონოდარ დუმბაძე |
 |
ჭაღარააკაკი წერეთელი |
 |
მთათ მითხრეს...ვაჟა–ფშაველა |
